Αγαπητή Λένα γεια σου!! Δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι για το νέο μας σπίτι (βιλάρα με εσωτερική πισίνα, κρεμαστούς κήπους και δικό του γυμναστήριο δηλαδή . Καλορίζικο λοιπόν και συγχαρητήρια!!
Χρειάζομαι τη βοήθεια σου καθώς και τ@ σχολιαστ@ ώστε να μπορέσω να καταλάβω τι συνέβη. Την προηγούμενη εβδομάδα κοιμήθηκα στον σύντροφό μου (εγώ 20χρονών και εκείνος 23). Είχαμε περάσει όλη την ημέρα μαζί, ήμασταν ευδιάθετοι, κουρασμένοι και λέγαμε “άντε, να ξαπλώσουμε να είμαστε αγκαλιά”. Ξαπλώνουμε και ξεκινάμε τα πιο ερωτικά φιλιά, χάδια κλπ. Υπήρχε διάθεση και από τους δύο να κάνουμε σεξ. Υπήρχε ένταση, ξεκινήσαμε να γδυνομαστε, να φιλιόμαστε κλπ και πήγα να φέρω προφυλακτικό. Το έφερα και το άφησα δίπλα του, όπως κάνουμε πάντα. Όλα καλά μέχρι εδώ. Ήμουν εγώ από πάνω του και ξεκινήσαμε να τριβόμαστε χωρίς προφυλακτικό. Κάποια στιγμή ξεκίνησε εκείνος να τρίβεται πιο έντονα πάνω μου. Του είπα να μην μπει χωρίς προφυλακτικό και μου έλεγε συνέχεια να μην φοβάμαι. Κατάλαβα τότε πως θα έμπαινε χωρίς, αλλά δεν είπα τίποτα. Δεν με ρώτησε, αλλά δεν του είπα και όχι όταν έμπαινε. Τότε το σώμα μου κλείδωσε πολύ βίαια, ήταν αδύνατο να γίνει, το κατάλαβε, σταμάτησε μετά από 2-3 προσπάθειες και έβαλε προφυλακτικό. Όσο γινόταν αυτό μου έλεγε συνέχεια να μην φοβάμαι και ένιωθα μουδιασμενη και μου ερχόταν στο μυαλό μια εικόνα από ένα παρόμοιο σκηνικό που είχε γίνει πριν καιρό που του είχα πει πολλές φορές ότι δεν θέλω χωρίς προφυλακτικό και εκείνος μπήκε. Ούτε καν πρόλαβα να καταλάβω πότε το έκανε.

Έβαλε λοιπόν προφυλακτικό και εγώ δεν αντιδρούσα καθόλου. Με είχε πιάσει πανικός επειδή το σώμα μου συνέχιζε να είναι φουλ κλειστό όπως πριν. Του ζήτησα να σταματήσουμε και σταμάτησε αμέσως. Μετά από λίγα λεπτά, το ξεκίνησα πάλι εγώ. Ήξερα σίγουρα πως δεν το ήθελα αλλά ήθελα να αποδείξω στον εαυτό μου πως μπορώ να το κάνω να πάει καλά. Ήρθε εκείνος από πάνω μου και μπήκε αμέσως. Με ρώτησε πρώτα και του είπα ναι. Το σώμα μου συνέχιζε να είναι κλειδωμένο όπως πριν, δεν είχε αλλάξει τίποτα. Ένιωθα μουδιασμενη, ήθελα να βάλω τα κλάματα και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ” μακάρι να τελειώσει γρήγορα, δεν αντέχω άλλο”. Μετά από λίγο σταμάτησε. Νομίζω πως καταλάβαινε καθ όλη τη διάρκεια πως δεν θέλω και πως ό,τι γίνεται, γίνεται για να τελειώσει ο ίδιος.
Την επόμενη μέρα και μέχρι σήμερα που σας γράφω ήμουν φρικαρισμενη, όταν πάω να φέρω στο μυαλό μου το όλο σκηνικό νιώθω πως θέλω να κάνω εμετό και ζητάω συνεχώς να μου πει κάποι@ αν ήταν ή όχι βιασμός. Σήμερα το βράδυ πήρα τηλέφωνο στο 15900, είπα τι έγινε και ρώτησα αν αυτό ήταν βιασμός ή ήταν οκευ με τον τρόπο που έγινε. Μου είπαν πως βιασμός δεν είναι, δεν έγιναν σεβαστά όμως τα θέλω μου και πρέπει εγώ η ίδια να είμαι ανυποχώρητη από εδώ και στο εξής εφ όσον ξέρω ότι θέλω κάτι πολύ συγκεκριμένο (σεξ με προφυλακτικό). Να το κάνω σαφές και ότι δεν πρέπει να υπάρχει πίεση από την πλευρά του συντρόφου μου. Να ακούω το σώμα μου και ότι σε αυτά τα θέματα πρέπει να υπάρχει σεβασμός στις επιθυμίες του καθενός και όχι πίεση.Το θέμα είναι όμως πως το έκανα σαφές, είπα μια φορά ρητά όχι χωρίς προφυλακτικό. Παρ όλα αυτά δεν είπα τίποτα μετά, είναι σαν να το αποδέχτηκα. Και νομίζω πως του έδωσα την εντύπωση αργότερα πώς γουστάρω χωρίς προφυλακτικό, όταν είχε ήδη μπει. Αλλά έχω την αίσθηση πως δεν υπήρξε στιγμή που να μην ειχε καταλάβει πως κάτι πάει λάθος. Δεν μπορώ να καταλάβω αν υπήρχε ή όχι συναίνεση. Εν γένει υπάρχει από την πλευρά του συντρόφου μου πολύ μεγάλη πίεση για σεξ χωρίς προφυλάξεις.
Για να φτάσω στη ερώτηση, με βασανίζει αυτό το θέμα, νιώθω άσχημα όταν το σκέφτομαι, έχω αυτή την αίσθηση ότι θέλεις να κάνεις εμετό ένα τεράστιο, απαίσιο πηχτό μαυρο-κοκκινο πράγμα σαν αίμα και τριγυρίζει στο μυαλό μου η λέξη βιασμός με ένα τεράστιο ερωτηματικό. Είμαι επηρεασμένη από τις εξελίξεις της εποχής μας και αδικώ τον άνθρωπο για κάτι τόσο σοβαρό ή όντως αυτό ήταν βιασμός;
Υ.Γ. Πηγαίνω σε ψυχολόγο και σίγουρα θα το συζητήσουμε, απλά θέλω και την οπτική γωνία περισσότερων ανθρώπων για το τι συνέβη ή απλά θέλω να βρω κάποιον να μου πει αυτό που θέλω να ακούσω, να μου επιβεβαιώσει ότι καλώς ένιωσα και νιώθω τόσο άσχημα (;) Δεν ξέρω.

Το όχι ξέρω πως αρκεί να λεχθεί μία φορά και πρέπει να γίνεται σεβαστό χωρίς δεύτερη κουβέντα. Εγώ το είπα το όχι ρητώς, αλλά μετά συνέχισα με τη θέλησή μου. Άρα που καταλήγουμε;

Το είπες ρητώς το όχι, και δεν συνέχισες με τη θέλησή σου. Αυτός συνέχισε, γνωρίζοντας ότι δεν έχεις πει ρητά «ναι».

Συναίνεση είναι η συνεχής και ενεργητική και ενθουσιώδης συμμετοχή. Η μη αντίδραση είναι επίσης αντίδραση, και σημαίνει όχι. Το πάγωμα δεν σημαίνει «ναι» και αυτό το ξέρουμε όλοι. Το ξέρει και αυτός, πίστεψέ με. Μια χαρά το ξέρει. Αγνόησε αυτό που θέλεις, και δεν ήταν η πρώτη φορά. Αν δεν είχε καταλάβει, γιατί σου έλεγε «να μη φοβάσαι;»

Είμαι τόσο θυμωμένη με το «μη φοβάσαι». Πάρα πολύ. Λες κι αυτό ήταν το πρόβλημά σου, ο φόβος. Λες και είσαι μικρό ζωάκι που θα του κάνει εμβόλιο, έτσι σε βλέπει. Δεν ξέρεις τι είναι καλό για σένα, είσαι χαζό και αυτός θα σου κάνει αυτό που πρέπει γιατί αυτός ξέρει, είναι κατά πολύ ανώτερός σου οπότε θα υποστείς αυτό που θέλει να σου κάνει, κι αν δεν σου αρέσει δεν πειράζει, πρέπει να το κάνεις. Και όχι για πρώτη φορά.

Δεν φταις εσύ που δεν ήσουν αρκετά αποφασιστική, φταίει αυτός που είναι αυτός που είναι. Έχεις δικαίωμα να νιώθεις όσο άσχημα θέλεις, όπως και αν χαρακτηρίζεται αυτό το περιστατικό. Συναίνεση πάντως δεν έδωσες, μην αμφιβάλλεις, αυτός παραβίασε όρια που ήταν εντελώς ξεκάθαρα.

Κόψε κάθε επαφή μαζί του, στείλε τον στο διάολο και προειδοποίησε άλλες γυναίκες. Και φυσικά να το συζητήσεις με την ψυχολόγο σου.

(Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια).

32

3

9

4

10

Error happened.