Γεια σου Λενα και σχολιαστριες!

Λοιπον, θα ηθελα με αφορμη την τωρινη μου κατασταση να κανω καποιες ερωτησεις. Το αγορι μου (σχεση 3 ετων), με αφησε για μια αλλη κοπελα, με την οποια μου ειπε ειναι τρελα ερωτευμενος. Εγω τη γνωριζα ηδη τη συγκεκριμενη απο ευρυτερες παρεες (ενα “γεια” λεγαμε) και την αντιπαθουσα απο την πρωυη στιγμη. Μου εβγαζε τρελη προσπαθεια για στυλιζαρισμα, τσιτωμενη μονιμα για να φαινεται cool και in, με κονσερβοποιημενες ατακες. Ε, απ τη στιγμη που την επελεξε, εχω πεσει να πεθανω. Δεν μπορω να διαχειριστω τη διπλη ηττα μου (και δε θελει εμενα ΚΑΙ θελει εκεινη). Αν ηταν αλλη κοπελα θα το επαιρνα πιο ηρεμα. Δεν μπορω να δικαιολογησω στον εαυτο μου τον λογο που προτιμηθηκε. Ουτε εμφανισιακα, ουτε σαν υπαρξη. Εχω φουλ αυτοπεποιθηση η οποια πληγωθηκε πολυ βαθια. Και τωρα μπαινω στον συλλογισμο των ερωτηματων μου: ειμαι ποταπη και μικρη σαν ανθρωπος που εχω μπει σε ανελεητες συγκρισεις μαζι της (του τυπου, “δεν εχει ωραια μαλλια, ενω εγω εχω” κλπ). Μην απαντησετε σ αυτο, ΕΙΜΑΙ και το γνωριζω και νιωθω ακομα πιο χαλια. Ειχες πει οτι η προτιμηση ενος ανδρα δε δειχνει κατι για την αξια μας. Ναι. Σαφως. Λογικα το επεξεργαζομαι στον εγκεφαλο μου και συμφωνω. Μα συναισθηματικα ταλαιπωρουμαι. Προτιμηθηκε. Εχασα. Αν σε καποιον εχει συμβει αναλογη κατασταση, το εχετε μαθηματικοποιησει και προχωρησει παρακατω με μια απλη αποδοχη; δεν μπορω διαολε. Και τελος, ο αλλος βασανισμος ειναι ο εξης: ο πρωην, δεν με πειραζει που χωρισαμε γιατι ειχε χοντρα θεματα σαν ανθρωπος. Απλα παλι εγωιστικα: θα καταφερει εκεινη να τον αλλαξει και να κανει ο,τι δεν πετυχα εγω; τρεμω στη σκεψη της επιτυχιας τους και οτι εκεινη “δεν ηταν σαν ολες εμας” που δεν καταφεραμε να τον στρωσουμε (ειχε πολλες κοπελες πριν απο μενα και ηταν “δυσκολος” με ολες. Μονο με αυτη μου εξεφρασε τοσο απεριφραστο ερωτα)
Αυτα. Απο ολα αυτα το αποσταγμα ειναι: εχω αυτα τα μικροπρεπη συναισθηματα επειδη κατι δεν παει καλα με μενα, ενω καποιος αλλος θα το διαχειριζοταν πιο ανετα; (ημουν ερωτευμενη μαζι του στο μεγιστο, ακομα και π@π@ρ@ς που ηταν. Ειχα προσπαθησει πολλες φορες να τον χωρισω και παντα γυρναγε, μεχρι που με εστειλε αυτος με τη νεα σχεση). Πανε 4 μηνες χωρις καμια επικοινωνια και ακομα ξυπναω τα βραδια στον υπνο μου και σκεφτομαι οτι αυτοι τωρα κοιμουνται μαζι..

Δεν σε πειράζει που χωρίσατε επειδή έχει χοντρά θέματα, αλλά υποφέρεις γιατί «έχασες» εφόσον διάλεξε άλλη, η οποία μάλιστα «θα τον στρώσει» κι όλας, και η απόδειξη ότι θα τον στρώσει είναι ότι δεν θα τη χωρίσει.

Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο πέρα του ότι δεν κρίνει ένας άντρας (με χοντρά θέματα) ποια είναι η καλύτερη. Αυτή που του αρέσει εκείνου περισσότερο, δεν κερδίζει κάτι για να λες ότι έχασες. Τι κέρδισε; Την προτίμησή του. Άρα, αυτός είναι το βραβείο. Ένας που λες ότι έχει χοντρά θέματα.

Δηλαδή, δεν ξέρω πώς αλλιώς να απαντήσω. Θέλεις να σε θέλει και να είσαι ο μοναδικός του έρωτας, ενώ ξέρεις ότι έχει θέματα, και μάλιστα χοντρά. Αν επέλεγε εσένα κάποιος με χοντρά θέματα, τι θα έλεγε αυτό για σένα; Γιατί δηλαδή δεν το βλέπεις ανάποδα; Η αυτοπεποίθηση σου βασίζεται στο ότι είσαι τόσο γαμάτη που δεν μπορεί να σου αντισταθεί ΚΑΝΕΝΑΣ; Είναι τιμητικό να αρέσεις σε όλους ανεξαιρέτως; Είσαι η κοκακόλα των γυναικών; Είναι καλό να είσαι η κοκακόλα των γυναικών;

Για να ταιριάζεις με όλους πρέπει να μην έχεις προσωπικότητα και να έχεις συμβατή εμφάνιση. Αυτό χρειάζεται. Σε αυτό βασίζεται η τεράστιά σου αυτοπεποίθηση; Στο πόσο κόμπος μπορείς να γίνεις ανάλογα με τις ορέξεις του καθένα με τα χοντρά θέματα;

Αν έχει χοντρά θέματα, γιατί δεν λες «χάρισμά της» να ησυχάσουμε;

Τώρα για τον έρωτά σου δεν ξέρω τι να σχολιάσω, ότι δεν έχει σημασία, μάλλον.

16

15

3

1

Error happened.