Αγαπητή Λένα,
Καταρχάς ευχαριστούμε για το καινούριο σπίτι μας! Είναι ακριβώς ό,τι μας έλειπε!
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω αν έχω ακριβώς ερώτηση να κάνω. Έκλεισα πριν λίγο το τηλέφωνο με τον λίγο μεγαλύτερο αδερφό μου (εγώ 35, αυτός 37). Ήταν ένα τυπικό τηλεφώνημα για να πούμε τα νέα μας καθώς μένουμε σε διαφορετικές πόλεις. Ποτέ δεν ήμασταν ιδιαίτερα κοντά, θεωρώ ότι δεν ταιριάζουμε καθόλου ως άνθρωποι και με τα χρόνια αυτή η αίσθηση γίνεται ακόμα πιο έντονη. Ο αδερφός μου είναι δάσκαλος κι εγώ δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα σε απαιτητική δουλειά και θέση με πολλές ώρες εργασίας. Η κουβέντα ήταν γενική αλλά ένιωθα ότι έψαχνε να βρει ευκαιρία να μου την πει για τα χρήματα που παίρνω κάνοντας συχνά σχόλια όπως “τι ανάγκη έχεις εσύ”, “καλά αυτά είναι προβλήματα για εμάς τους φτωχούς, εσείς οι manager τα σκορπάτε τα χρήματα”, “τι σου λέω κι εσένα; εσύ θα έχεις υπηρέτες για να σου κάνουν τις δουλειές”.
Να πω εδώ ότι ο μισθός μου είναι σχετικά καλός συγκριτικά με τον μέσο Έλληνα αλλά δεν είναι και κανένα υπέρογκο ποσό (~1500 ευρώ). Με ενοίκιο, λογαριασμούς στο θεό πια και διάφορα απρόοπτα και κοινωνικές υποχρεώσεις, χρειάζεται προγραμματισμό για να μπορέσεις να πας διακοπές πχ. Δεν κλαίγομαι σε καμία περίπτωση, καταλαβαίνω ότι για πολλούς αυτά είναι πολυτέλειες αλλά δεν ανέφερα ποτέ πόσα χρήματα βγάζω στον αδερφό μου ούτε ποια είναι τα πάγια έξοδά μου τον μήνα. Σε ένα μικρό σπίτι μένω με τον σύντροφό μου στο ενοίκιο (στο οποίο δε χωράμε άνετα αλλά το ενοίκιο για μεγαλύτερο σπίτι είναι σχεδόν απαγορευτικό) ενώ ο ίδιος μένει σε δικό του σπίτι με την οικογένειά του (μεζονέτα που τους έφτιαξε ο πεθερός του). Ναι μεν δε βγάζει πολλά χρήματα αλλά έχει απεριόριστη βοήθεια από τα πεθερικά (όχι μόνο οικονομική) και νιώθω ότι δεν την αναγνωρίζει.
Στεναχωρήθηκα με αυτά τα σχόλια γιατί ένιωθα σαν να πρέπει να απολογηθώ για τον μισθό μου. Ειλικρινά πιστεύω ότι ο μισθός του δασκάλου είναι οριακά προσβλητικός για το λειτούργημα που κάνουν αλλά δεν ξέρω τι θα μπορούσα να κάνω εγώ για αυτό. Το θέμα είναι ότι ενώ το έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου ότι ποτέ δε θα έχω μια πιο στενή σχέση με τον αδερφό μου, αυτού του είδους τα σχόλια ακόμα με ενοχλούν και με στεναχωρούν. Δεν ξέρω αν έχω συγκεκριμένη απορία αλλά θα ήθελα αλήθεια να μου πείτε τι δε βλέπω σε αυτή την ιστορία ή τι κάνω λάθος εγώ. Ευχαριστώ πολύ!
H ερώτησή σου νομίζω είναι πώς θα καταφέρεις να έχεις μια σχέση με τον αδερφό σου ώστε να μιλάτε στο τηλέφωνο χωρίς να σου μαυρίζει την ψυχή.
Ξέρεις, ή υποψιάζεσαι, ότι για να μην σε επηρεάζουν αυτά που λέει, πρέπει να τον ξεγράψεις. Μόνο αν τον ξεγράψεις, αν ακυρώσεις τον ρόλο του που έχει στη ζωή σου, αν σταματήσεις να τον βλέπεις ως αδερφό σου, θα καταφέρεις να μην ενοχλείσαι. Και δεν θέλεις να το κάνεις, φυσικά, γιατί κι αυτό είναι επίπονο, ίσως και πιο επίπονο από αυτό που βιώνεις τώρα, γιατί αυτό που βιώνεις τώρα έχει μέσα του την ελπίδα. Μια ελπίδα ότι κάποτε ίσως ανταποκριθεί στον ρόλο του.
Οι μπηχτές του βέβαια δεν έχουν να κάνουν με την πραγματικότητα, με τον μισθό του, με τις ευκολίες που έχει ή όλα αυτά που αναφέρεις. Δεν είναι κοινωνικοπολιτικό το θέμα του, αλλά καθαρά προσωπικό, δικό του (που ναι, απορρέει από τον ρόλο που πιστεύει ότι πρέπει να έχει «ως άντρας» ίσως σε μια οικογένεια). Έχει να κάνει με τον τρόπο που μεγαλώσατε ο καθένας από εσάς μέσα στην οικογένεια σας, τι του έμαθαν ότι είναι επιτυχία, τι του έμαθαν για τον ρόλο του στη ζωή. Έχει να κάνει φυσικά και με τον χαρακτήρα του, που έχει κόμπλεξ και δεν κάνει κάτι για να το λύσει γιατί δεν το αντιλαμβάνεται. Έχει να κάνει και με την αχαριστία του, που δεν εκτιμά την οικονομική υποστήριξη που δεν έρχεται σε μορφή μετρητών στην τράπεζα.
Μπορείς να δεχτείς όλα αυτά, παραιτούμενη από την ιδέα ότι θα έχεις κάποτε τον αδερφό που φαντάζεσαι; Λες ότι το έχεις ξεκαθαρίσει μέσα σου, αλλά αν επηρεάζεσαι ακόμα, δεν το έχεις αποδεχτεί πλήρως, υπάρχει ακόμα μια ελπίδα όταν του μιλάς, και κάθε φορά που σε διαψεύδει ξεκινάς από την αρχή. Αυτός είναι. Με κόμπλεξ κατωτερότητας.
Να σου πω την αλήθεια, και τους μαθητές του σκέφτομαι. Κρίμα να πέσουν σε άνθρωπο με τόσα βαρίδια.
Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.