Αγαπητή Λένα και σχολιάστριες καλημέρα. Υπάρχει ένα πρόβλημα το οποίο δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω και θα ήθελα τη γνώμη σας. Σ’ εμένα δεν φαινόταν σοβαρό πρόβλημα αρχικά αλλά έχει φτάσει σ’ ένα σημείο που κάτι πρέπει να γίνει. Ο γιος μου τεσσάρων ετών πάει προνήπιο. Από την πρώτη μέρα που πήγε ενώ περίμενα οτι θα είναι από τα παιδιά που κλαίνε δεν έκλαψε ποτέ. Ίσα ίσα που φάνηκε οτι του άρεσε το σχολείο. Πηγαίνει ευχαρίστως και συμμετέχει στις εργασίες που κάνουν. Το θέμα είναι ότι δεν μιλάει σε κανένα ούτε στη δασκάλα ούτε στα παιδιά. Στο διάλλειμα που τρέχουν τα άλλα παιδιά αυτός κάθεται μόνος του και τα κοιτάει. Η αλήθεια είναι οτι έχασε πολλές μέρες σχολείου λόγω αρρώστιας αλλά δεν νομίζω οτι επηρεάζει κάπως αυτό. Με άλλα παιδιά που βρίσκονται υπό την επίβλεψή μας, παίζει κανονικά. Μόνο στο σχολείο έχει αυτή τη συμπεριφορά. Και στο σπίτι με την μικρή αδερφή του συνεννοούνται και παίζουν μια χαρά. Εγώ λοιπόν δεν θα έδινα πολλή σημασία στο γεγονός και απλά θα έκανα υπομονή μέχρι να αποφασίσει ο ίδιος να μιλήσει μιας και είναι και ο μικρός της τάξης αλλά η δασκάλα του θέλει οπωσδήποτε να τον κάνει να μιλήσει. Του έλεγε οτι δεν θα του δώσει αυτοκόλλητο αν δεν μιλήσει. Στο τέλος βέβαια του έδινε μέχρι που προχτές σταμάτησε να του δίνει. Και αυτό εμένα μου κακοφάνηκε . Δε νομίζω οτι είναι σωστό άσε που δεν θα έχει και αποτέλεσμα σίγουρα! Το θέμα είναι οτι δεν ξέρω τι να πω στη δασκάλα και τη λύση να δώσω. Εγώ αυτό που θα πρότεινα είναι να μην ασχολείται καθόλου μ αυτό σαν να μη συμβαίνει για να ξεμπλοκαρει το παιδί αλλά βλέπω ότι δεν μπορεί να το ακολουθήσει. Έχετε καμία ιδέα; Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο απλά ήθελα να έχετε όσες περισσότερες πληροφορίες γίνεται.
Υ.Γ Ο πατέρας του ανησυχεί πιο πολύ από μένα αλλά δεν έχει επίσης λύση.
Μία προβληματισμένη μαμά
Προτείνω να κάνετε μια κουβέντα με τη δασκάλα μαζί με τον άντρα σου, να σας πει τι πιστεύει ότι συμβαίνει και πώς θα βοηθήσει ο εκβιασμός με τα αυτοκόλλητα, και επειδή αμφιβάλλω ότι θα σας πείσει με αυτή την παιδαγωγική μέθοδο (της κακιάς ώρας, άσε που δεν συμφωνώ με τα αυτοκόλλητα γενικώς, αλλά έστω, υποτίθεται ότι τα δίνεις ως επιβράβευση και όχι ως μέσο τιμωρίας και ανταλλαγής) το καλύτερο είναι δυστυχώς, να αλλάξετε προνήπιο. Η δασκάλα από τον τρόπο που το χειρίζεται φαίνεται ότι δεν έχει ιδέα για το θέμα.
Πριν από αυτό όμως χρειάζεται να πάτε σε έναν παιδοψυχολόγο το συντομότερο για να πει τη γνώμη του. Αυτή είναι η λύση. Καλά κάνει ο πατέρας και ανησυχεί, με την έννοια ότι στα πολύ μικρά παιδιά δεν είναι πάντα καλή ιδέα το «θα περιμένουμε μήπως περάσει από μόνο του» γιατί στα πολύ μικρά παιδιά τα καλά νέα είναι ότι οι έγκαιρες παρεμβάσεις αλλάζουν πολύ γρήγορα την πορεία, ακριβώς επειδή είναι μικρά.
Παρακαλώ όχι διαγνώσεις στα σχόλια, θα κοπούν.
Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.