Ντίαρ Λένα,
Πιστεύεις ότι όταν σε ένα διάλογο χαρακτηρίζουμε ένα έργο ως υπερεκτιμημένο προσβάλλουμε έμμεσα τον συνομιλητή μας που το εκτίμησε; Σε περίπτωση δε που το έργο αυτό χαίρει εκτίμησης από μεγάλο μέρος του κοινού, δείχνει έπαρση το να αμφισβητήσουμε εμείς την αξία του; Δεν λέω απλώς να μη μας άγγιξε εμάς προσωπικά, αλλά να θεωρούμε ότι κακώς έγινε ο ντόρος. Υπάρχει περίπτωση να δείχνει αδυναμία κατανόησης του έργου, ακόμα κι αν υπάρχουν επιχειρήματα;
Ναι, υπάρχει. Μπορεί όμως κάποιος να το πιστεύει όντως για κάποιον και γούστο του και καπέλο του, μπορεί να είναι και μομφή κατά του συνομιλητή, μπορεί και να είναι απλή ημιμάθεια. Για να καταλάβεις αν είναι όντως δομημένη άποψη ή αν είναι έπαρση ανθρώπου που έχει κάτι κάπου κάποτε ακούσει και στο μυαλό του κυριαρχεί ένα πασάλειμμα από εξυπνάδες, το καλύτερο τεστ είναι το εξής: «πες μου ένα έργο που κατά τη γνώμη σου ΔΕΝ είναι υπερεκτιμημένο. Εκεί να δεις κλακάζ.
(Πετυχαίνει επίσης στις ατάκες της κατηγορίας «έχω φάει και καλύτερα». Ρωτάς αθώα: «Ναι; Πού;»)
Error happened.
Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.