Aγαπητή Λένα, καταρχάς συγχαρητήρια για τη νέα σελίδα.
Δεύτερον, ερωτεύτηκα έναν συνάδελφο 15 χρόνια μικρότερο! 40 εγώ, 25 αυτός. Τρίτον είμαι παντρεμένη με παιδιά, τέταρτον ο άντρας μου είναι κι αυτός στην ίδια δουλειά. Θέλω να χωρίσω, δεν είμαστε καλά εδώ και αρκετό καιρό αλλά ήρθε και με βρήκε αυτός ο έρωτας και κατάλαβα πως πρέπει να το επισπεύσω.
Η ερώτησή μου είναι η εξής: τί κάνω με το παλικάρι; πώς θα καταλάβω αν του αρέσω; Γιατί αν του αρέσω σαφέστατα δεν θα το δείξει γνωρίζοντας τον άντρα μου (που ειναι κιολας κάααπως σαν προιστάμενός του). Τα έχω χάσει και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω, νιώθω και τόσο εκτός παιχνιδιού…και προς το παρόν τον νιώθω τόσο ανεξιχνίαστο, μία έτσι, μια αλλιώς, δεν έχω ιδέα τι γίνεται…
Ευχαριστούμε πολύ!
Η ερώτησή σου δεν πρέπει να είναι τι να κάνεις με το παλικάρι, αλλά πώς θα χωρίσεις αποτελεσματικά και όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα.
Μην το επισπεύσεις για το παλικάρι. Να το επισπεύσεις για σένα, αν θέλεις επίσπευση. Καταλαβαίνω ότι το παλικάρι λειτουργεί ως παυσίπονο για αυτό το δύσκολο διάστημα που σε περιμένει, αλλά είναι πολύ κακή ιδέα να βασίζεις την ευτυχία σου και την ευτυχή κατάληξη αυτής της ιστορίας σε έναν άγνωστο που του έδωσες τη μορφή που σε βολεύει. Ποτέ δεν πάει καλά αυτό. Θα κάνει την διαδικασία ακόμη πιο επίπονη.
Αν χρειάζεσαι από κάπου κουράγιο για τη συνέχεια, που είναι πολύ κατανοητό, ξεκίνα θεραπεία. Αυτό θα σου δώσει τη βάση που απαιτείται, όχι ένας άσχετος άντρας.
Τι να κάνεις τώρα, με αυτές τις συνθήκες; Καλύτερα τίποτα, δεν είναι αυτονόητο; Δηλαδή αν σε γουστάρει, τι φαντάζεσαι ότι μπορεί να γίνει, και πώς να εξελιχθεί, ακόμα και στην πιο ιδανική περίπτωση;
Θέλεις να τα βροντήξεις όλα για να γίνει ένα τεράστιο μπαμ για να ξεφύγεις. Δεν είναι βέβαιο ότι το μπαμ μέσω ενός άλλου θα σκάσει προς την κατεύθυνση που φαντάζεσαι. Μπορεί να σκάσει στα μούτρα σου. Και φυσικά σε αυτές τις περιπτώσεις κανένας δεν παίρνει τη θέση της γυναίκας.
14
5Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.
