Πρέπει να είναι το πρώτο πράγμα που είδατε, ακούσατε και διαβάσατε όταν ξυπνήσατε σήμερα, κυρίως γιατί παίζει σε κάθε μέσο από εχθές. Κατά την παρουσίαση του βραβείου για το καλύτερο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, στην 94η απονομή των Όσκαρ, ο Chris Rock, που ήταν έτοιμος να απονείμει το βραβείο, έκανε ένα αστείο σε βάρος της Jada Pinkett Smith (“Jada, Σ’αγαπω, G.I. Jane 2, ανυπομονώ να το δω.”), που είχε ξυρισμένο κεφάλι λόγω της αλωπεκίας από την οποία πάσχει. Σε απάντηση, ο σύζυγός της, Will Smith που στην αρχή εμφανιζόταν να γελάει, ανέβηκε στη σκηνή, χαστούκισε τον Rock και γύρισε στη θέση του, φωνάζοντας του να μην τολμήσει να ξαναπιάσει στο στόμα του το όνομα της γυναίκας του.

Η σκηνή βαφτίστηκε η πιο συγκλονιστική στιγμή στην ιστορία των Όσκαρ.

Ο Rock παρέμεινε ήρεμος, αλλά εμφανίστηκε έκπληκτος, κάποια σημεία και ειδικά τα ηχητικά που περιείχαν βρισιές κοπήκαν και ακόμη πιο σουρεαλιστική ήταν η προσπάθεια να συνεχιστεί το σόου στη συνέχεια σαν να μην συνέβη μόλις μια σωματική επίθεση μπροστά στον πιο φημισμένο κηνιματογραφικό θεσμό του κόσμου. Στη συνέχεια ο Will Smith παρέλαβε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο King Richard.

Παραλαμβάνοντας το Όσκαρ, ο Σμιθ ζήτησε συγγνώμη από την Ακαδημία και τους συνυποψηφίους του αλλά όχι από τον Chris Rock. Συνέχισε λέγοντας ότι “η τέχνη μιμείται τη ζωή”, ότι “δείχνει σαν τον τρελό πατέρα” που υποδύεται και στην ταινία, και ότι καταλαβαίνει πως η “αγάπη σε κάνει να κάνεις τρελά πράγματα.”

Η ταινία για την οποία βραβεύτηκε, το King Richard, είναι ένα βιογραφικό αθλητικό δράμα για τη ζωή και την αθλητική καριέρα των δυο καλύτερων αθλητριών τένις στον κόσμο: των αδελφών Venus και Serena Williams. Και, παρόλο που υπάρχουν σκηνές που εστιάζουν στο ανερχόμενο αθλητικό αστέρι της Venus και στις αουτσάιντερ απαρχές της Serena, το επίκεντρο της ταινίας (όπως δείχνει ο τίτλος) είναι ο πατέρας και προπονητής τους, Richard Williams, τον οποίο υποδύεται ο Will Smith, o οποίος παλεύει για να διαφημίσει τις δεξιότητες των κορών του σε προπονητές τένις και εξηγεί πώς κάποτε έγραψε ένα σχέδιο 85 σελίδων που θα έκανε τη Venus και τη Serena παγκόσμια αστέρια του τένις.

“Ο Richard Williams ήταν ένας σκληρός υπερασπιστής της οικογένειάς του”, είπε, και συνέχισε:

“Σε αυτή τη στιγμή της ζωής μου, είμαι συγκλονισμένος από αυτό που με καλεί ο Θεός να κάνω και να είμαι σε αυτόν τον κόσμο. Κάνοντας αυτή την ταινία, έπρεπε να προστατεύσω την Aunjanue Ellis, η οποία είναι ένας από τους πιο δυνατούς, πιο ευαίσθητους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ. Πρέπει να προστατέψω τη Saniyya [Sidney] και την Demi [Singleton], τις δύο ηθοποιούς που έπαιξαν την Venus και τη Serena. Με καλούν στη ζωή μου να αγαπώ τους ανθρώπους και να προστατεύω τους ανθρώπους και να είμαι ένα ποτάμι για τους δικούς μου ανθρώπους.”

Ο Will Smith, δηλαδή, υπονόησε ότι έκανε όντως κάτι τρελό, χτύπησε τον Chris Rock, αλλά ότι δεν το μετανιώνει γιατί αποφάσισε να πάρει τον ρόλο του οικογενειακού προστάτη για όλες τις γυναίκες της ζωής του. 

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι το χιούμορ του Chris Rock ήταν κακοποιητικό. Είναι ένα χιουμορ που πλέον μπορούμε να κρίνουμε ως τέτοιο, όπως επίσης και ως τραγικό και ανεπίκαιρο, σαν να ξεπήδησε από το 2005, όταν τον δημόσιο χώρο βασίλευε το προνόμιο εις βάρος της κοινωνικής ευαισθησίας. Η κωμωδία έχει από τη φύση της μια προσωρινότητα και το γεγονός ότι η Ακαδημία, προσπαθώντας να κρατήσει αδιάσειστο το θεσμό των Οσκαρ αποφασίζει να πασπαλίσει με τους ίδιους οικοδεσπότες και το ίδιο προσβλητικό χιούμορ την ίδια και απαράλλαχτη βραδιά, δείχνει μια βραδύτητα κοινωνικής κατανόησης, εκτός των άλλων.

Ως κακοποιητικό το χιουμορ του Chris Rock σίγουρα μπορεί να θεωρηθεί λεκτική επίθεση. Αυτό όμως δεν δίνει κανένα δικαίωμα στον Will Smith να ανέβει στη σκηνή για να υπερασπιστεί τη γυναίκα του ασκώντας σωματική βία στον οικοδεσπότη, η οποία μάλιστα έδειξε και μόνη της τη δυσαρέσκειά της, σε αντίθεση με εκείνον που συνέχισε να γελάει σαν να μην συνέβη τίποτα. Την εποχή των social media, είναι σίγουρο ότι το χιουμορ του Chris Rock θα περνούσε τη δίκη που του άξιζε και ενδεχομένως να είχε τις ανάλογες επιπτώσεις από άποψης δημοσίων σχέσεων. 

Τώρα που ο Will Smith τον χαστούκισε μπροστά στο κατάμεστο Dolby Theater και στους δέκτες εκατομμυρίων τηλεθεατών ανά τον κόσμο, όχι μόνο το κακοποιητικό χιουμορ του οικοδεσπότη -και η ίδια η επιλογή της Ακαδημίας- δεν θα λάβει τη κριτική που τους αξίζει, αλλά η συμπεριφορά του Smith, που ευαγγελίστηκε τον ρόλο του προστάτη της οικογένειάς του και εμπνεύστηκε από την ταινία να προχωρήσει σε “τρελές πράξεις” για τους αγαπημένους του ανθρώπους-που είναι μόνο γυναίκες, γιατί μόνο αυτές χρειάζονται προστασία- θα ηρωποιηθεί. 

Εκτός αυτού, η αναφορά των ονομάτων των συμπρωταγωνιστριών του στην ταινία, της Aunjanue Ellis που παίζει τη γυναίκα του και των Saniyya Sidney και Demi Singleton που παίζουν τις κόρες του δεν τονίστηκαν στην ομιλία απονομής του ως επάξιες συνεργάτιδες ή ταλαντούχες ενσαρκώτριες των γυναικών που υποδύθηκαν, αλλά ως τα υποκείμενα της δικής του προστασίας στην πραγματική ζωή. 

Θα ήταν τελείως διαφορετική η συζήτηση αν είχε απλά ζητήσει συγγνώμη γιατί ξέσπασε, χωρίς να προσπαθήσει να δικαιολογήσει την συμπεριφορά του αφορμώμενος από τη γυναικεία αδυναμία υπεράσπισης εαυτού.

Σε μια ταινία γύρω από το χτίσιμο του αθλητικού μύθου κυριολεκτικά των δυο καλύτερων τενιστριών στον κόσμο, ο προστατευτικός άντρας- πατέρας βρίσκεται στο επίκεντρο, όχι μόνο της ταινίας αλλά και της πραγματικής ζωής και έρχεται με την τοξική του αρρενωπότητα να ακυρώσει την γυναικεία βούληση, ανεξαρτησία και αυτενέργεια για να δικαιολογήσει το δικό του ανεξέλεγκτο θυμικό.

38

3

1

Error happened.