Αγαπητή Λένα, ήθελα να ρωτήσω εσένα και τις φίλες, πώς ταξιδεύετε με μικρά παιδιά;
Πριν την πανδημία δεν το είχα σε τίποτα να πάρω ένα σακίδιο και να ανέβω στο αεροπλάνο για να δω την οικογένεια, τους φίλους, για να βρεθώ σε ένα καινούριο μέρος.
Μια μετακόμιση, μια πανδημία και δύο παιδιά αργότερα, η απόσταση που με χωρίζει από την πόλη όπου πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής μου φαντάζει ανυπέρβλητη: δύο πτήσεις και περίπου έξι ώρες ταξιδιού door to door.
Υπάρχουν λοιπόν δύο βασικά ζητήματα. Το πρώτο είναι τα logistics: το κόστος του ταξιδιού (που είναι πολύ υψηλό αφού μιλάμε για τέσσερα εισιτήρια συν αποσκευές, αλλά δεν είναι απαγορευτικό), η οργάνωση, τα πράγματα που χρειαζόμαστε για να ταξιδέψουμε με ένα μωρό και ένα toddler, πώς θα τα απασχολήσουμε για τόσο μεγάλο ταξίδι και φυσικά πώς θα διαμορφώσουμε την καθημερινότητα της παραμονής μας ώστε να μπορούμε να χαρούμε το ταξίδι. (Ταξίδι χωρίς τα παιδιά δεν παίζει ως σενάριο, είναι πολύ μικρά).
Το δεύτερο είναι το υπαρξιακό κομμάτι: για να ικανοποιήσω μια καθαρά προσωπική μου επιθυμία πρέπει να κινητοποιηθεί μια μικρή ομάδα ανθρώπων. Ο σύντροφος ακολουθεί πρόθυμα, αλλά σίγουρα το κάνει για να με ευχαριστήσει. Τα παιδιά από την άλλη ακολουθούν θέλοντας και μη ενώ μπορεί να μην είναι και το καλύτερο γι’ αυτά να βγουν από τη ρουτίνα τους.
Όμως η επιθυμία για το ταξίδι αυτό με έχει κατακλύσει, θέλω να δω τους φίλους μου -μερικούς από αυτούς έχω να τους δω δυο χρόνια τώρα από κοντά- να μυρίσω το μολυσμένο αέρα, να λιώσω τα παπούτσια μου στους βρώμικους δρόμους, να βρεθώ στο πιο οικείο μου μέρος με την οικογένειά μου.
Θέλω να πάμε… αλλά πώς να το οργανώσουμε; Έχεις κάποιες συμβουλές; Και τελικά πώς ικανοποιούμε τις προσωπικές μας επιθυμίες όταν έχουμε παιδιά και οι αποφάσεις μας επηρεάζουν μια μικρή ομάδα ανθρώπων;
– Ξέμπαρκη

Έξι ώρες door to door δεν είναι μεγάλο ταξίδι, αγαπητή φίλη.

Ξέρω ότι δεν είναι σωστό να λέμε «υπάρχουν και χειρότερα» αλλά ξέρεις ότι η Αμερική είναι έξι ώρες πτήση από τη μια ακτή στην άλλη, ναι; Για μια ολόκληρη χώρα αυτό που λες είναι απλώς η καθημερινότητα.

Πρώτον, το «είναι πολύ μικρά» δεν είναι λόγος για να μην τα αφήσετε. Μπορεί να έχετε ένα σωρό άλλα εμπόδια, όπως είναι ο αποκλειστικός θηλασμός, ή ότι δεν έχετε αξιόπιστο άτομο να τα κρατήσει, αλλά το «είναι πολύ μικρά», δεν είναι λόγος. Μετά, όταν μεγαλώνουν και καταλαβαίνουν είναι το δύσκολο. Το μωρό ειδικά δεν θα καταλάβει τίποτα αν το αφήσετε με έμπιστο άτομο κάποιες μέρες. Toddler δυο χρονών, επίσης.

Δεύτερον, μπορείς να πας μόνη σου. Δεν ξέρω αν υπάρχουν άλλα εμπόδια, όπως το πώς έχετε οργανώσει την φροντίδα με τον σύντροφο, αλλά είναι κι αυτό μια καλή λύση. Αφού είναι καθαρά προσωπική επιθυμία, ας ταλαιπωρηθεί μόνο ο σύντροφος και όχι τα παιδιά, ας πούμε.

Τρίτον, τα παιδιά δεν θα πάθουν τίποτα αν έρθουν μαζί. Εμείς νομίζουμε ότι θα τα βρει μεγάλο κακό. Όσο είναι μαζί σας, μια χαρά τα πάνε στα ταξίδια. Η ρουτίνα τους θα διαταραχθεί μόνο τη μέρα του ταξιδιού, και πάλι μπορεί και να μην διαταραχθεί ιδιαίτερα, αν επιλέξετε καλές πτήσεις.

Τώρα για τα πρακτικά ζητήματα, συνιστώ να διαβάσεις τα διάφορα travel blogs με παιδιά που υπάρχουν που δίνουν καλές προτάσεις και λύσεις. Υπάρχει η επιλογή να πάρετε καρεκλάκι αυτοκινήτου ή όχι, να πάρετε καρότσι ή όχι, να πάρετε μάρσιππο ή όχι, εξαρτάται από την οργάνωσή σας ως οικογένεια.

Το μεγάλο ταξίδι είναι που θα τα απασχολήσει, μόνο το μπες βγες στο αεροπλάνο είναι πάρτι για τα παιδιά. Το μόνο «πρόβλημα» είναι η καθαρή πτήση όπου δεν συμβαίνουν μεγάλες αλλαγές. Το μωρό δεν χρειάζεται απασχόληση, την κανονική του ρουτίνα θα ακολουθήσει (φαΐ, ύπνος, ό,τι κάνει), o/η toddler είναι πιο δύσκολη περίπτωση αν περπατάει, αλλά γενικώς με σνακ/πλαστελίνες/βιβλία περνάει η ώρα, αν δεν θέλεις να χρησιμοποιήσεις οθόνη (που προσωπικά συνιστώ, για να τελειώνει η υπόθεση).

Αν λες ότι είναι δυο πτήσεις και έξι ώρες door to door μιλάμε για μια ώρα καθαρής πτήσης κάθε φορά; Ε, ξαναλέω, δεν είναι μεγάλο ταξίδι.

(Δεν λέω ότι είναι εύκολο. Η δυσκολία εξαρτάται από τα συγκεκριμένα παιδιά, άλλα βολεύονται και άλλα διαολίζονται.)

Για την παραμονή σας εκεί δεν ξέρω τι να πω, γιατί δεν ξέρω τις συνθήκες. Άλλο αν έχετε μεγάλο σπίτι και νταντά, άλλο αν σας φιλοξενήσουν σε μικρό χώρο και δεν έχετε από πουθενά βοήθεια).

1

11

2

Error happened.