Γειά σου Λένα <3

Θέλω να σε ρωτήσω τη γνώμη σου για κάτι που ήδη έχω κάνει, αλλά σκέφτομαι πως θα μπορούσα να διαχειριστώ καλύτερα στο μέλλον. Είχαμε ένα παρεάκι 2 ζευγάρια προ κοβιντ, περνάγαμε αρκετό χρόνο μαζί, και κάναμε καλή παρέα. Πηγαίναμε μαζί διακοπές, βρισκόμασταν συχνά, θα γιορτάζαμε γενέθλια κλπ, και γενικά τους θεωρούσα φίλους. Πάντα είχα την εντύπωση ότι ήταν πιο κοντά μεταξύ τους αλλά δεν είχα θέμα γιατί περνάγαμε αρκετό χρόνο μαζί οπότε δεν ένιωθα “στην απέξω”. Τέλος πάντων όταν έσκασε ο covid προφανώς δε μπορούσαμε να βρεθούμε για κανα χρόνο, βρεθήκαμε τύπου 2-3 φορές όταν χαλάρωσαν τα μέτρα προσωρινά ή θα πηγαίναμε για κάνα περπάτημα στη ζούλα, αλλά τον πρώτο χρόνο μιλάγαμε πολύ. Λέγαμε άντε να τελειώσει αυτή η φάση να πάμε κάπου όλοι μαζί, να κάνουμε, να ράνουμε. Εκεί προς τον δεύτερο χρόνο τα μηνύματα αραίωσαν αλλά θεώρησα ότι απλά έχουμε μπουχτίσει όλοι με το online και δεν έδωσα σημασία – περίμενα πότε θα φτιάξουν τα πράγματα να βρεθούμε. Για να μη στα πολυλογώ, ήρθε το καλοκαίρι, άρχισαν να χαλαρώνουν τα μέτρα και αρχίσαν τα εμβόλια, εγώ επιδίωξα να βρεθούμε, δεν κάτσαν οι μέρες, και μετά φύγαμε όλοι εναλλάξ για διακοπές να πάμε να δούμε τις οικογένειες μας. Όταν ξαναγυρίσαμε στην Αθήνα, και εγώ σκεφτόμουν “ωραία τώρα θα βρεθούμε”, είδα Λένα μου στα social ότι πήγαν διακοπές οι 4 τους. Και ντάξει, πιθανόν αν αυτό συνέβαινε σε οποιαδήποτε άλλη φάση και όχι μετά από 1 μιση χρόνο απομόνωσης και καραντίνας, να είχα αντιδράσει πιο ώριμα, αλλά σε αυτή τη φάση δεν το πήρα καλά. Το είδα σαν απόρριψη, και με πείραξε που δε κατάλαβα τι άλλαξε και πότε. Μετά από αυτό, εγώ απομακρύνθηκα, εκείνοι σε κάποια φάση μου στείλαν ΤΙΚΑΝΕΙΣΧΑΘΗΚΑΜΕΝΑΤΑΠΟΥΜΕ, αλλά απάντησα κάπως τυπικά και μετά από κανά δυο αντίστοιχα μηνύματα δεν ξαναμιλήσαμε (τόσο εύκολα!!). Και βασικά συζητώντας το και στην ψυχοθεραπεία, και με κάποιους κοντινούς φίλους άκουσα ότι “είναι καλό να μπορώ να δέχομαι το να έχω διαφορετική θέση στη ζωή των άλλων από ότι πίστευα”, και ότι “δεν υπάρχει λόγος να βγάζω ανθρώπους από τη ζωή μου έτσι”. Το οποίο σωστό μου ακούγεται, καθαρά εγωιστική ήταν και η δική μου στάση, μπορώ να το δω αυτό. Αλλά εν προκειμένω, από την μια ήμουν πικραμένη, και από την άλλη δε μου φαινόταν ότι το να ρωτήσω “γιατί πήγατε διακοπές χωρίς να μας πείτε τίποτα” είναι μια λογική ερώτηση. Γιατί έτσι θέλανε, γιατί να τους ζητήσω το λόγο; Πιθανόν κάτι θα έκανα κι εγώ και τους ξενέρωσα, έτσι δύσκολα που ήτανε τα τελευταία δύο χρόνια μου είναι λίγο δύσκολο να κρίνω καθαρά. Το να βγούμε βόλτα και να νιώθω τέτοια πικρία, ούτε αυτό μου έβγαινε. Και σκέφτηκα ότι αν δε νιώθω μια κάποια ασφάλεια μέσα σε αυτή την παρέα ίσως δεν έχει νόημα να το κυνηγάω. Εσύ τι λές; Ήταν καλύτερο να ρωτήσω, η να το χωνέψω και να κάνω ότι δεν τρέχει κάτι και να δω πως θα πάει η φάση? Γενικά τί κάνεις όταν κάποιος σε κατεβάζει κατηγορία από αυτή που πίστευες ότι ήσουν στη ζωή του;

Μόνο που λες ότι το ήξερες ότι αυτά τα δυο ζευγάρια ήταν πιο κοντά απ’ ό, τι εσείς. Απλώς δεν ένιωθες στην απέξω.

Η καραντίνα και όλες οι αλλαγές που έφερε ο κόβιντ όξυναν αυτές τις σχέσεις κατά κάποιον τρόπο, και αυτό που ήξερες και δεν σε πείραζε, τώρα σε πειράζει.

Είναι πολύ πιθανό να είχαν βρεθεί και άλλες φορές χωρίς να σου το πουν, και να μην το έμαθες.

Δεν άλλαξε κάτι με την έννοια «έκανες αυτό και τους ξενέρωσες». Αυτό που άλλαξε είναι ότι όλοι είχαν λιγότερο χρόνο για διασκεδάσεις οπότε άρχισαν να κάνουν πιο αυστηρές επιλογές για θέματα διακοπών και χαλάρωσης.

Θα συμφωνήσω με το «χρειάζεται να δεχτείς ότι έχεις διαφορετική θέση στη ζωή των άλλων απ’ ό,τι πίστευες» αν και εγώ πιστεύω ότι σωστά πίστευες και πριν, αλλά κατά τύχη δεν είχες ζήσει ακόμα τις συνέπειες αυτού οπότε επέτρεπες στον εαυτό σου να το παραβλέπει, θα διαφωνήσω όμως πολύ με το «δεν υπάρχει λόγος να βγάζεις ανθρώπους από τη ζωή σου έτσι». Πώς «έτσι;» Δεν το έκανες από μόνη σου. Όπως λες κι εσύ «τόσο εύκολα» έγινε. Είναι αυτό που λες πολύ ωραία: δε νιώθεις κάποια ασφάλεια μέσα σε αυτή την παρέα.

Μπορείς και να το χωνέψεις και να κάνεις ότι δεν τρέχει κάτι για να δεις πώς θα πάει η φάση.

Υπάρχει πάντα η περίπτωση να μην σας το είπαν γιατί θεώρησαν κάτι αυτονόητο που δεν ισχύει, όπως ότι δεν σας βόλευαν οι ημερομηνίες ή κάτι τέτοιο. Για να αποκλείσεις αυτή την πιθανότητα, αν θέλεις, μπορείς να ρωτήσεις σε στυλ «είδα ότι πήγατε εκεί, ωραία περάσατε;» ώστε να μην φανεί ότι πιέζεις,

15

6

1

Error happened.