Αυτή η διαφήμηση της τράπεζας Πειραιώς με τα αρσενικά άρθρα που “αντικατοπτριζουν την έλλειψη γυναικών απο θέσεις ευθύνης” δεν είναι μεγάλη μπούρδα;
Μας φταίνε τα άρθρα; Δήλαδή όταν μιλάμε να μη λέμε πχ “ο πελάτης έχει πάντα δίκιο” (δικό τους παράδειγμα) αλλά να το λέμε πώς;; οητό πελάτησίσσα (το πελατάκι; το πελατούδι;)
Ας κοιτάξουμε να ενισχύσουμε τη θέση των γυναικών στους χώρους εργασίας, αλλά ας αφήσουμε ήσυχη τη γλώσσα. Τι λες;

Ότι η γλώσσα αντικατοπτρίζει την έλλειψη γυναικών από θέσεις ευθύνης, και ότι δεν χρειάζεται να πετύχουμε πρώτα το Α για να προχωρήσουμε στο Β. Μπορούμε να τα προσπαθούμε ταυτόχρονα.

Ότι δεν έχουμε βρει μια καλή λύση για τον σεξισμό στη γλώσσα δεν σημαίνει ότι δεν γίνεται να βρεθεί μια καλή λύση. Όλα τα λυμένα προβλήματα κάποτε ήταν υπό διερεύνηση.

Ναι, μας φταίνε τα άρθρα. Όλα μας φταίνε. Και δεν είμαστε υπερβολικές που μας φταίνε όλα. Η γλώσσα δεν είναι κάτι αυτόνομο για να το αφήσουμε ήσυχο. Είναι ο τρόπος που σκεφτόμαστε ως κοινωνία, και ταυτόχρονα είναι ο κώδικας που μας βάζει τα όρια στη σκέψη. Το ακριβώς αντίθετο πρέπει να κάνουμε: να μην την αφήνουμε στην ησυχία της, ώστε να μας δίνει τα εργαλεία έκφρασης που θέλουμε, χωρίς να καταπιεζόμαστε.

20

25

Error happened.