DISCLAIMER ακολουθεί σεντόνι!
Καλησπέρα Λένα και αγαπητή κοινότητα των Womanlandia,
Θα ήθελα να εκφράσω ένα προβληματισμό μου αναφορικά με αμέτρητους τσακωμούς με το αγόρι μου με θέμα: καθαριότητα του σπιτιού. Είμαστε μαζί 6 χρόνια, μένουμε μαζί τα 4 και όσο κρατάει αυτή η συμβίωση συνεχώς σκοντάφτουμε σε αυτό το άλυτο πρόβλημα : ποιος αναλαμβάνει τι, κάθε πότε καθαρίζουμε, γενικότερα καθημερινή συμβίωση και συμμάζεμα. Χθες είχαμε πάλι έναν από τους τσακωμούς με αφορμή το στρώσιμο του κρεβατιού. Ο φίλος μου μετά από συνεδρίαση με την ψυχολόγο του μου ανακοινώνει ότι δεν σκοπεύει πλέον να στρώνει το κρεβάτι, καθώς το θεωρεί άσκοπο εφόσον θα ξανακοιμηθουμε και επειδή η εικόνα που χει για ένα κρεβάτι είναι το άστρωτο. Εγώ ξεκάθαρα νευριασμενη για το άστρωτο κρεβάτι αλλά ακόμα περισσότερο για το γεγονός ότι δεν πρόκειται για μια συμφωνία/ συμβιβασμό αλλά για μια δήλωση που πρέπει να δεχτώ ως αυτό που θα ισχύει από δω και πέρα και επειδή μου το ξεκαθάρισε εννοείται δεν έχω λόγο να μιλάω για αυτό το θέμα άλλο. Ο λόγος όμως που μαλώνουμε είναι φυσικά πιο βαθύς. Νιώθω ριγμενη ως προς τις δουλειές του σπιτιού γενικα. Δεν υπάρχει δίκαιη μοιρασιά. Δεν υπάρχει δηλαδή καμία μοιρασιά. Σήμερα μέσα σε καυγά (συνέχεια του χθεσινού για το στρώσιμο κρεβατιού) είπαμε να αναλάβει αυτός να βγάζει και να πεταει τα σκου και εγώ το πλυντήριο ρούχων. Το πιο σημαντικό όμως για εμένα είναι τα μικρά καθημερινά πράγματα π.χ. σκουπίδια που ξεχνιουνται στον πάγκο της κουζίνας, τελειωμένο ρόλο χαρτί υγείας, πράγματα που χρησιμοποιούνται και δεν επιστρεφονται στην θέση του κτλ. Προσωπικά πιστεύω η διαφορά μας οφείλεται σε κακές συνήθειες που αναπτύχθηκαν από μεριάς του (αφήνω το σκουπίδι μου δεν το πετάω αμέσως). Όλα αυτά που περιγράφω με κάνουν να νιώθω η μοναδική υπεύθυνη για το συμμάζεμα/καθαριότητα του σπιτι και με κάθε τελειωμένο ρόλο χαρτιου υγείας που βλέπω να συσσωρεύεται η αδικία και να με πνίγει. By the way μολις βρήκα ένα τελειωμένο ρόλο! How fun is that!? Δεν ξέρω πως μπορεί να γεφυρωθεί αυτό το χάσμα! Πάμε τώρα στο πως αντιμετωπίζει όταν του λέω ένα παράπονο μου. Παράδειγμα : “Δεν θέλω να βλέπω άλλες κάλτσες στο σαλόνι, μπορείς να τις μαζέψεις αφού σηκωθείς, ή αν δεν θες μπορείς να πας να ξεντυνεσαι στο υπνοδωμάτιο και να μένουν εκεί;” Σημείωση συμβιβάζομαι να μην μπαίνουν απαραίτητα στο κάδο άπλυτων. Η απάντηση που λειτούργησε σαν κερασάκι στην τούρτα” Δεν γίνεται καθώς είναι ο τρόπος που χαλαρώνω στον καναπέ, θα τις μαζέψω την επόμενη μέρα ΌΤΑΝ πέσουν στην υπόληψη μου”. Εν ολίγοις αυτό που ερμηνεύω εγώ είναι: Ακούω το παράπονο σου, το επεξεργαζομαι; ΌΧΙ, με νοιάζει; Η βολή μου είναι πιο σημαντική, θα κάνω κάτι επί της ουσίας για να το αλλάξω? Μα φυσικά και όχι αφού η βολή μου είναι πιο σημαντική. Η ερώτηση μου προς εσας: Είναι δείγμα το πως αντιμετωπίζει το παράπονο μου, ότι δεν είμαι τόσο σημαντική γ αυτόν;, Λαμβάνει σοβαρά τα ζητήματα που με απασχολούν;, Υπάρχει πρόβλημα στην βάση της σχέσης μας; Αγαπημένη ερώτηση : ΕΊΜΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΉ;
Έχεις κάνει πολύ σωστά την ανάλυση.
Οι δουλειές του σπιτιού είναι ένα θέμα πολύ κλασικής διαμάχης μεταξύ αντρών και γυναικών, διότι, χελλόου, έμφυλοι ρόλοι και πατριαρχία. Μερικές φορές υπάρχουν κι άλλα ζητήματα, πάνω στο πρωταρχικό ζήτημα, και τότε γίνεται κανονική κόλαση. Είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα.
Αναρωτιέμαι τι ειπώθηκε στον ψυχολόγο και τον έκανε να γυρίσει με αυτή τη γκράντε δήλωση, ωστόσο θα σου πω το εξής: όπως εσύ αισθάνεσαι ότι δεν είσαι αρκετά σημαντική γι’ αυτόν ώστε να μαζεύει τις κάλτσες του από το πάτωμα, έτσι κι αυτός μπορεί να αισθάνεται ότι δεν τον αφήνεις να χαλαρώνει μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Άντρες και γυναίκες έχουν τελείως άλλη άποψη για το τι σημαίνει «καθαριότητα». Συνήθως, τουλάχιστον. Εκτός του ότι, όταν βλέπετε τον καναπέ, δεν βλέπετε το ίδιο πράγμα, έχετε παράπονα ο ένας από τον άλλον, γενικότερα.
Δεν προσπαθώ να τον δικαιολογήσω, έτσι; Να εξηγήσω προσπαθώ. Αλλά καλύτερα να μην κάνω υποθέσεις. Είναι καλύτερο να τον ρωτήσεις εσύ: γιατί δεν θεωρεί σημαντικό να κάνει κάτι που του ζητάς; Δεν χρειάζεται να θεωρεί σημαντικό να είναι καθαρό το πάτωμα, χρειάζεται όμως να θεωρεί σημαντικό το πώς θέλεις να βλέπεις το σπίτι σου. Θα πρέπει να κάνετε και οι δυο συμβιβασμούς, αλλά αυτός σίγουρα θα πρέπει να μάθει ότι οι δουλειές, αν δεν γίνονται συστηματικά, γιγαντώνονται. Ένα σπίτι έχει υποχρεώσεις, θα χαλαρώσει όταν τις κάνει, γιατί είναι ενήλικας. Δεν του λες εσύ να είναι καθαρός ο χώρος, η ζωή του το λέει. Και όντως μπορεί να υπάρχει διαφορά στη εκτίμηση της αναγκαιότητας της κάθε δουλειάς, αλλά πόσες φορές άλλαξε το ρολό τον τελευταίο μήνα;
Ένας τρόπος για να καταλάβει ότι αυτές οι δουλειές είναι επαναλαμβανόμενες και ναι, κουραστικές και δύσκολες, είναι να προσλάβετε υπηρεσία για να καθαρίζει. Οι περισσότεροι άντρες συνειδητοποιούν ότι το καθάρισμα είναι ΔΟΥΛΕΙΑ και όχι κάτι χαλαρό που κάνεις παρεμπιπτόντως όταν αρχίζουν να πληρώνουν γι’αυτή. Είναι και ο καλύτερος τρόπος για να ηρεμήσει λίγο το κεφάλι σου, και να κάνεις την δύσκολη συζήτηση.
Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.