Η Alexandra Exter ήταν ζωγράφος, σκηνογράφος και σχεδιάστρια μόδας της ρωσικής/ουκρανικής πρωτοπορίας. Η δουλειά της δεν περιορίζεται μόνο σε ένα είδος ή κίνημα. Ήταν μια κυβο-φουτουρίστρια, μια κονστρουκτιβίστρια καλλιτέχνις που επηρέασε το κίνημα Art Deco. Ήταν μια καλλιτέχνης που καταπιάστηκε επίσης με σκηνογραφία, εικονογράφηση βιβλίων και σχέδιο μόδας, και κάποια στιγμή στη ζωή της επίσης δίδασκε. Παρόλο που η Exter είχε ήδη μια μεγάλη καλλιτεχνική καριέρα στη Ρωσία και το Κίεβο, κέρδισε την καλλιτεχνική της αναγνώριση και στο Παρίσι.
Η Aleksandra Aleksandrovna Grigorovich γεννήθηκε το 1882 στο Bialystok, στη Ρωσική Αυτοκρατορία (τώρα Πολωνία), σε μια πλούσια οικογένεια της Λευκορωσίας. Λίγο μετά τη γέννησή της, η οικογένειά της και η ίδια μετακόμισε στο Κίεβο. Εκεί φοίτησε στο Σχολείο Τέχνης Κιέβου όπου ξεδίπλωσε το καλλιτεχνικό της ταλέντο.
Το στουντιο της στο Κίεβο ήταν ένα σημείο συνάντησης για δημιουργών, καλλιτεχνών και ανθρώπων του πνεύματος της εποχής, όπως ο Vadim Meller, ο Anatole Petrytsky, η ποιήτρια Anna Akhmatova, ο συγγραφέας Ilia Ehrenburg.
Κατά τη δεκαετία του 1910, η Alexandra Exter έζησε και εργάστηκε στο Παρίσι. Έγινε φίλη με τον Πάμπλο Πικάσο και τον Ζορζ Μπρακ, οι οποίοι της σύστησαν τη Γερτρούδη Στάιν. Το 1910-1912, τα έργα της επηρεάστηκαν βαθιά από τον κυβισμό και σύντομα και από τον φουτουρισμό. Το 1912, συμμετείχε σε έκθεση στην Galérie La Boétie στο Παρίσι, μαζί με τους Marcel Duchamp, Jean Metzinger και άλλους. Δύο χρόνια αργότερα, συμμετείχε στο Salon des Indépendants και στη Διεθνή Έκθεση φουτουρισμού στη Ρώμη. Το 1915, εντάχθηκε στην πρωτοποριακή ομάδα καλλιτεχνών Supremus, όπου γνώρισε τον Guillaume Apollinaire.
Η Alexandra Exter ήταν ιδιαίτερα σεβαστή καλλιτέχνης στη Μόσχα, την Αγία Πετρούπολη και το Κίεβο. Το 1915 άρχισε να να πειραματίζεται με τη σκηνογραφία και τα έτη 1918-1920 ήταν η κορυφαία σκηνογράφος στο Θέατρο Δωματίου του Alexander Tairov. Επίσης, το 1919, διακόσμησε τους δρόμους και τις πλατείες του Κιέβου και της Οδησσού με αφηρημένο στυλ για τις γιορτές της Επανάστασης, μαζί με τους Kliment Red’ko και Nina Genke-Meller. Επιπλέον, δούλεψε με τον Vadym Meller ως ενδυματολόγος στο στούντιο μπαλέτου της χορεύτριας Bronislava Nijinska.
Παρουσίασε έργα τέχνης στην έκθεση 5×5=25 στη Μόσχα το 1921, μαζί με άλλους κονστρουκτιβιστές καλλιτέχνες. Πειραματίστηκε με όλα τα μέσα και έδωσε σημασία στο χρώμα και το ρυθμό. Χρησιμοποιούσε ζωηρά χρώματα σε παιχνιδιάρικες και θεατρικές συνθέσεις.
Η Exter ήταν επίσης μεγάλη σχεδιάστρια μόδας. Πειραματίστηκε με τη διαφάνεια, την κίνηση και τη ζωντάνια των υφασμάτων, στα οποία ενσωμάτωσε στοιχεία γεωμετρίας και δομής. Το 1921 ξεκίνησε την καριέρα της στη μόδα και θεωρούνταν ένα διάστημα σχεδιάστρια υψηλής ραπτικής.
Μετά το τραύμα του εμφυλίου, η Exter θέλησε να φύγει από τη Ρωσία το 1919. Ωστόσο τα κατάφερε μόλις το 1924, με το πρόσχημα της έκθεσης έργων της στη Μπιενάλε της Βενετίας εκείνης της χρονιάς. Έμεινε στην Ιταλία για ένα μικρό χρονικό διάστημα και μετά πήγε στο Παρίσι, όπου έμεινε μέχρι τον θάνατό της το 1949.
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1920 και του 1930, είχε μια αξιοσέβαστη καριέρα. Το 1924 δίδαξε στην Académie Moderne και από το 1926 έως το 1930, ήταν καθηγήτρια στην Académie d’Art Contemporaine του Fernard Léger. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1933, άρχισε να δημιουργεί χειρόγραφα, ενώ συνέχισε να συμμετέχει σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις, όπως ο Κυβισμός και η Αφηρημένη Τέχνη στη Νέα Υόρκη (1936). Εργάστηκε επίσης ως εικονογράφος βιβλίων στον εκδοτικό οίκο Flammarion. Παρόλα αυτά, η ευρωπαϊκή καλλιτεχνική σκηνή έχανε σταδιακά το ενδιαφέρον της για την αφηρημένη τέχνη και η Exter αντιμετώπισε στο τέλος της ζωής της οικονομικά προβλήματα.
2Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.
