Γειά σου Λένα! Έβλεπα σε ένα ποστ ότι η Ελλάδα είναι στην Ευρώπη η χώρα με τη λιγότερη ελευθερία λόγου στα ΜΜΕ ή τέλος πάντων αυτή που τα ΜΜΕ της ελέγχονται περισσότερο από την κυβέρνηση. Δεν έπεσα από τα σύννεφα, άλλωστε ζούμε σε μια χώρα που είναι σχεδόν φυσιολογικό να υπάρχουν λίστες Πέτσα με εκατομμύρια ευρώ δημοσιου χρηματος να πηγαίνουν σε κανάλια για να λένε πόσο καλά τα κάνει όλα ο πρωθυπουργός και τι φιγουρινι που είναι με διεθνή επιρροή. Όμως σκεφτομαι, εσείς που ζείτε σε άλλες χώρες, τι ειδήσεις βλέπετε στη TV? Δηλαδή βάζεις ειδήσεις και ακούς την αλήθεια ή δημοσιογράφους να ασκούν σοβαρή κριτική στην κυβέρνηση ή να ξεσκεπάζουν στα σοβαρά σκάνδαλα και μετά να μην τα κουκουλωνουν; υπάρχει αλήθεια αυτό; μου φαίνεται τόσο εξωπραγαμτικο γιατί έχουμε συνηθίσει τη σαπιλα και το νορμάλ μοιάζει απίθανο. Θα ήθελα να μάθω τι ισχύει εκεί που ζεις εσύ ή οι σχολιαστριες. Καλή σας μέρα!

Νομίζω ότι απάντησες μόνη σου την ερώτηση στον τρόπο που την έγραψες. Η Ελλάδα είναι η χώρα που τα ΜΜΕ της ελέγχονται περισσότερο από την κυβέρνηση. Ε, ανάλογα με τη χώρα αυτό γίνεται λιγότερο. Ναι, σε άλλες χώρες γίνεται ενίοτε σοβαρή κριτική στην κυβέρνηση, ξεσκεπάζονται κάποια σοβαρά σκάνδαλα, και κάποιες καριέρες όντως λήγουν.

Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι το σκάνδαλο με τους θανάτους από covid στα γηροκομεία της Νέας Υόρκης που οδήγησε στην κατάρρευση του Cuomo που ήταν κυβερνήτης. Η αρχή έγινε με την δημοσίευση μιας δήλωσης συνεργάτη του στη New York Post. Μετά το CBS δημοσίευσε τις κατηγορίες εναντίον του για σεξουαλική παρενόχληση. Για να μην μακρηγορώ, πάει ο Cuomo. Μιλάμε για άνθρωπο με τεράστια πολιτική εξουσία. O αδερφός του απολύθηκε από το CNN όταν αποκαλύφθηκε ότι τον βοηθούσε στη συγκάλυψη χρησιμοποιώντας άλλους δημοσιογράφους.

Δεν είναι ότι άλλες ευρωπαϊκές χώρες ή η Αυστραλία ή η Αμερική ή η Ιαπωνία έχουν βρει τη μαγική λύση και έχουν νικήσει την διαφθορά. Ισχύει όμως απολύτως ότι αυτό που ξέρεις δεν είναι το μόνο που υπάρχει. Υπάρχουν χώρες με πιο ανεξάρτητα μέσα. Και φυσικά, υπάρχουν χώρες που έχουν μόνο ένα μέσο, που είναι η προπαγάνδα της κάθε δικτατορίας.

Αυτό το «έτσι είναι και τι να κάνεις» είναι ιδιαίτερα ελληνικό χαρακτηριστικό, μιας χώρας που είναι εσωστρεφής. Η μικρή επαφή με άλλες χώρες και το σύνδρομο καταδίωξης εμποδίζει τους πολίτες να καταλάβουν ότι δεν χρειάζεται να είναι έτσι, ότι ναι, γίνεται κι αλλιώς. Και η πλάκα (το δυστύχημα) είναι ότι μπορούν να το καταφέρουν, δεν τους λείπει τίποτα εκτός από το όραμα.

16

1

3

Error happened.