Λένα μου, έχω παρατηρήσει το εξής. Οι άνθρωποι, που με γνωρίζουν για πρώτη φορά, δε με συμπαθούν αμέσως. Μου το έχουν εξομολογηθεί σε μεταγενέστερο χρόνο (ένα ποσοστό 80%). Μου έχουν πει ότι πρέπει να με γνωρίσει κάποιος βαθύτερα για να με συμπαθήσει κι ότι η πρώτη εντύπωση που κάνω δεν είναι καλή. Πιθανότατα λόγω της σοβαρότητας-αυστηρότητας που αναδύω και που μπορεί να τη συνδέουν με κάτι απρόσιτο, απόμακρο. Μου έχουν δηλώσει: “φαινόσουν σνομπ, αλλά τελικά δεν είσαι. Καμία σχέση, τώρα που σε γνώρισα”. Θα ήθελα να γίνομαι πιο συμπαθητική και αγαπητή στους ανθρώπους από την αρχή. Έχεις να μου προτείνεις κάτι;

Ειλικρινά, όχι.

Δε νομίζω ότι είναι κάτι που πρέπει να αλλάξεις.

Δεν γίνεται να είμαστε όλοι συμπαθητικοί από το πρώτο δευτερόλεπτο. Μερικοί δεν είμαστε.

Εξαρτάται πολύ από την αρχική εντύπωση, που όπως τα γράφεις εδώ δεν είναι ξεκάθαρη. Άλλο αν φαίνεσαι σνομπ, άλλο αν φαίνεσαι απρόσιτη και απόμακρη, και άλλο αν φαίνεσαι αντιπαθητική. Αν φαίνεσαι σνομπ, και τι έγινε; Η κυριολεκτική σημασία του σνομπ δεν είναι αποκλειστικά θετική, αλλά σε προστατεύει κι όλας. Δεν ξέρω τι εννοούσε το πρόσωπο που σου το είπε, τις περισσότερες φορές χρησιμοποιείται με λάθος τρόπο.

Κυρίως όμως πιστεύω ότι έχεις μεγεθύνει υπερβολικά τις περιπτώσεις που δεν σε έχουν «συμπαθήσει» αμέσως, όπως λες, και έχεις βγάλει ένα ποσοστό που δεν ισχύει. Τείνουμε να δίνουμε υπερβολικά μεγάλη σημασία στα αρνητικά σχόλια σε σχέση με τα θετικά και μας ταλανίζουν πολύ περισσότερο από όσο τους αξίζει.

Αν τελικά έχεις φίλους, υποστηρικτικό περιβάλλον και ανθρώπους που πιστεύεις ότι σε καταλαβαίνουν, είναι ώρα να αποδεχτείς τον εαυτό σου με τους περιορισμούς του και να σταματήσεις να προσπαθείς να γίνεις μια άλλη που τα πάει καλά με όλους από την πρώτη στιγμή.

12

3

5

Error happened.