Αγαπητή Λένα: M'έχει πληγώσει η απουσία της

No account yet? Register

Λένα καλή αρχή στο νέο εγχείρημα! Μας έλειψες πολύ! Μπαίνω στο ψητό.
Την κολλητή μου την γνωρίζω και είμαστε κολλητές από όταν θυμάμαι τον κόσμο (μέναμε σε διπλανά σπίτια). Είχαμε μια απίστευτη σχέση, συνεννόηση με το βλέμμα και όλα όσα ξέρετε όσοι έχετε κολλητούς φίλους. Το θέμα είναι άρχισε να χαλάει το πράγμα από ενα σημείο και μετά και εξηγούμαι. Στα 34 μου χώρισα μετα από μακροχρόνια σχέση. Ο πρώην μου ήταν φίλος της από τη σχολή και ομολογώ ότι δεν της καλοαρεσε το γεγονός ότι εγώ τερμάτισα τη σχεση. Εκείνη την περίοδο περίπου εκείνη παντρεύτηκε τη δική της μακροχρόνια σχέση, έναν τύπο ο οποίος πληροί 100% το προφίλ του καλού παιδιού με όλα τα πατριαρχικά κατάλοιπα που όλοι γνωρίζουμε. Μαζί του δεν υπήρξε ποτέ ερωτευμένη αλλά δεν ήθελε να τον χάσει γιατί όπως είπαμε είναι το καλό παιδί και φοβόταν μην μείνει μόνη. Στη μεταξύ μας σχέση όλα καλά μέχρι που εγώ κάποια χρόνια αργότερα γνώρισα τον άντρα μου με τον οποίο έχουμε πια ένα παιδάκι. Ήμουν αποφασισμένη να μείνω μόνη αν δεν έβρισκα αυτό που ήθελα το οποίο τελικά βρήκα και ειμαι πολύ χαρούμενη. Θελω να τονισω ότι τη χαρά μου αυτή δεν την ετριψα πότε στη μούρη της, ούτε της έλεγα κάτι για το γεγονός ότι αυτή ζει μια ζωή που δεν την ευχαριστεί, πάντα την άκουγα και ήμουν πολύ προσεκτική σε αυτά που μου έλεγε προσφέροντας την υποστήριξή μου σε ο,τι αποφάσιζε να κάνει. Η σχέση μας πήγε κατά διαόλου όμως όταν έμεινα έγκυος. Ξέρω ότι προσπαθούν να κάνουν παιδί και δεν έχει κάτσει (έχει κανει κάποιες αποτυχημένες εξωσωματικές). Επίσης εκείνη θεωρεί τον εαυτό της αποτυχημένο επειδή δεν έχει καταφέρει να κάνει παιδί και γενικά από όσο έχω καταλάβει ζει μια ζωή γεμάτη συμβάσεις χωρίς να κάνει κάτι που να την ευχαριστεί. Προσπαθώ πολλές φορές να μπω στη θέση της αλλά βρε Λένα με έχει πληγώσει η παντελής απουσία της όσο ήμουν έγκυος και μετα. Χρησιμοποίησε τον κορονοιο ως δικαιολογία ενώ δεν με έπαιρνε ούτε τηλ να με ρωτήσει πώς είμαι. Καταλαβαινω ότι της ήταν πολύ δύσκολο αλλά και για μένα ήταν δύσκολο να μην έχω την υποτίθεται κολλητή μου πουθενά στη ζωή μου σε μια τόσο σημαντική περίοδο. Όσες φορές έχω προσπαθήσει να της μιλήσω κόβει τη συζήτηση από την αρχή λέγοντας κοφτά ότι δεν θέλει να συζητήσει. Έτσι πια μιλαμε μόνο για ανώδυνα θέματα όπως τι γίνεται στη δουλειά. Έχω στεναχωρηθεί πάρα πολύ με αυτή την εξέλιξη και δεν ξέρω αν σώζεται πια η σχέση ή εάν πρέπει να αποδεχτώ ότι έχει αλλάξει η μορφή της. Τι μπορώ να κάνω;

Σίγουρα δεν μπορώ να σου πω «τι να κάνεις», αλλά μου πάγωσε λίγο το αίμα με τον τρόπο που έκανες την εξίσωση.

Καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο της είναι να είσαι έγκυος ενώ αυτή προσπαθεί με εξωσωματικές, και πιστεύεις ότι αυτό ισούται με το «να μην έχεις την κολλητή σου σε μια τόσο σημαντική περίοδο;»

Πραγματικά, δε νομίζω ότι καταλαβαίνεις. Δεν καταλαβαίνεις καθόλου. Και την υποτιμάς κι από πάνω.

Εσύ μπορεί να είχες αποφασίσει να μείνεις μόνη σου μέχρι να βρεις τον κατάλληλο και μπράβο σου, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή που δεν έκανε το ίδιο είχε τα ίδια περιθώρια. Δεν είμαστε πιο έξυπνες ή πιο ικανές όσες μπορούμε και λέμε όχι. Συνήθως έχουμε οικογενειακή υποστήριξη, κάποια λεφτά, κάποια μόρφωση, κάποια συνθήκη που μας δίνει ένα προβάδισμα, κάτι που εσύ εδώ δεν λαμβάνεις υπόψη σου. Οι περισσότερες γυναίκες φοβούνται μην μείνουν μόνες, αυτό είναι το «κανονικό». Η φίλη σου έμεινε με το καλό παιδί για να κάνει παιδί, όπως κάνουν οι περισσότερες γυναίκες, μπορείς όντως να καταλάβεις τι σημαίνει για την ίδια να μην μπορεί να μείνει έγκυος;

Καταλαβαίνω ότι οι επιλογές σας δείχνουν ότι έχετε απομακρυνθεί ψυχικά. Ίσως να μην ταιριάζετε πλέον. Ίσως η διαφορά στις επιλογές σας να δείχνει κι άλλα πράγματα. Δεν βλέπω όμως κάποια συμπόνοια βρε παιδί μου. Σε όλη αυτή την ιστορία, αυτό που είναι το πιο σημαντικό είναι η απουσία της στην εγκυμοσύνη ΣΟΥ; Εσένα σου πάνε όλα καλά, σε αυτή πάνε όλα λάθος, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι δεν σε παίρνει τηλέφωνο να ρωτήσει πόσα εκατοστά είναι το έμβρυο;

Λες ότι είσαι υποστηρικτική – πώς εκδηλώνεται αυτό, πρακτικά; Συμπαράσταση χρειάζεται όταν ο άλλος δεν είναι καλά, όταν δεν μπορεί να συζητήσει, όταν δεν είσαι εσύ το πρώτο του μέλημα. Και πάλι, εσύ αποφασίζεις, αν δεν αντέχεις στη ζωή σου κάποιον που δεν είναι καλά, δεν αντέχεις, είναι δικαίωμά σου. Αλλά να τον κατηγορείς που δεν μπορεί να ξεπεράσει το βαθύ του προσωπικό πρόβλημα για σένα; Αυτό δεν το καταλαβαίνω.

Αν θέλεις να σταθείς στη φίλη σου, πρέπει να βρεις έναν τρόπο να καταλάβεις ότι μπορείς και χωρίς αυτή στη διάρκεια της εγκυμοσύνης σου. Ξεπέρνα εσύ τον εαυτό σου. Θυσιάσου εσύ πρώτη.