Αγαπητή Λένα,
Γιατί η οικονομική δυνατότητα δημιουργεί ένα άβολο συναίσθημα στους ανθρώπους; Η τουλάχιστον έτσι έχω παρατηρήσει εγώ.Για παράδειγμα, γενικά δεν αγοράζω ακριβά πράγματα, αλλά μπορεί να έχω επιλέξει ένα πιο ακριβό κινητό χωρίς όμως να το επιδεικνύω με κάποιο τροπο. Αν αυτό κάποιος το δει, τις περισσότερες φορές θα το σχολιάσει. Θα ήθελα την άποψη σας.

Aν πας όμως στη Σίλικον Βάλεϊ, μάλλον κανείς δεν θα το σχολιάσει, γιατί θα τους φανεί φτηνό.

Το «ακριβό» και το «φτηνό» είναι πολύ σχετικές έννοιες. Η ανισότητα είναι που δημιουργεί ένταση, αλλά δεν εκφράζεται πάντα με τον ίδιο τρόπο, γιατί εξαρτάται και από την ταξική διαφορά. Εσύ μιλάς για κάτι πολύ συγκεκριμένο, που είναι οι παρέες στην Ελλάδα (υποθέτω, γιατί μυρίζει Ελλάδα αυτό που λες) όπου οι ταξικές διαφορές δεν είναι τεράστιες μέσα στην ίδια γειτονιά/οικογένεια και οι οικονομικές διαφορές μπορούν να υπάρχουν, ή να υπονοούνται. Έτσι πχ ένας μετανάστης δεν θα τολμούσε να σου πει «πού βρήκες τα λεφτά για τόσο ακριβό κινητό», αλλά ένας άσχετος που γνώρισες σε παρέα, μπορεί να έχει το θράσος να υπονοήσει ότι το απέκτησες με κάποιον σκοτεινό τρόπο.

Ο λόγος για αυτή την καχυποψία και την εχθρικότητα είναι η ιστορία της χώρας. Είναι εξαιρετικά δύσκολο εδώ και αιώνες να βγάλεις λεφτά στην Ελλάδα με τίμιο τρόπο, κι έτσι τα λεφτά ταυτίζονται με το λαμόγιο, την κοροϊδία και την εκμετάλλευση. Ο φτωχός και τίμιος που κέρδιζε την πλούσια με τη ψυχή του στις ελληνικές ταινίες είναι ένα σενάριο που υπάρχει σε πολλές χώρες με ιστορία παρόμοια με την Ελλάδα. Η πεποίθηση ότι όποιος έχει λεφτά είναι πάνω κάτω ανήθικος, είναι πολύ έντονη ακόμη και σήμερα, γιατί εδώ που τα λέμε, εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο να βγάλεις λεφτά με νόμιμο τρόπο, γιατί σε εμποδίζει το κράτος σε κάθε γωνία. Ωστόσο, από το γενικότερο κλίμα, μέχρι την υποψία, που φτάνει στην αστυνόμευση και στο θράσος για κάτι όπως ένα «ακριβό κινητό» σύμφωνα με την αξιολόγηση του απέναντι, απλώς μιλάμε για μεγάλη αγένεια.

37

Error happened.