Αγαπητή Λένα, σε μια συνέντευξη σου όπου αναφέρθηκαν τα χοντροφοβικα σχόλια κατά της Παπαρίζου, είχες πει ότι η Έλενα δεν είναι χοντρή και έχει σημασία να το τονίσουμε γιατι έχει σημασία τι θεωρεί η κοινωνία χοντρό. Συμφωνώ, εμένα αδύνατη μου φαίνεται, αλλά με μπέρδεψε λίγο η σκέψη. Το ‘χοντρό’ θέλουμε να μην είναι βρισιά αλλά ταυτόχρονα να ανέβει το όριο των κιλών για τον ορισμό του; Και αν ναι, ποιος θα το ορίσει; Από ποια σωματοδομη και πάνω θα πρότεινες να θεωρούμε κάποιον χοντρό; Καταλαβαίνω ότι φαίνονται αστείες αυτές οι ερωτήσεις, αλλά πυροδοτήθηκαν από τη ορθή σκέψη ότι όντως το να θεωρείται η παπαρίζου χοντρή, είναι προβληματικό. Αλλά αν το χοντρός πάψει να είναι κάτι κακό, θα μας νοιάζει ποιοι θεωρούνται χοντροί; Επίσης αν το αίτημά μας είναι να θεωρούνται χοντρές από πχ τεςς χολιντει και πάνω, δεν είναι σαν να λέμε ‘αρκεί να μπούμε εμείς οι κανονικοί στο απυρόβλητο, και ασε την μειοψηφία των άνω των 100 κιλών να έχει τα ίδια προβλήματα με τώρα’. Από την άλλη, καλύτερο να έχουν προβλήματα λιγότεροι απ ότι περισσότεροι. Αλλά μου ακούγεται κυνικό αυτό. Ουφ, μπέρδεμα. Είμαι σίγουρη ότι θα βοηθήσεις.

Ευχαριστώ πολύ!

Επειδή έχει σημασία τι ακριβώς είπα, και όχι τι θυμάσαι ότι είπα, ή πώς περιγράφεις αυτό που είπα, αυτό που είπα είναι το εξής:

«Δεν είναι ζουμερή η Παπαρίζου, τι λέξη κι αυτή ρε παιδιά, κανονικό προσβλημέντο. Όσοι την αποκαλούν “με παραπάνω κιλά”, δε, είναι μισογύνηδες που τους έχουν γυρίσει τα μυαλά από το μίσος και τη χοντροφοβία που τους δέρνει. Κουκλάρα ήταν, είναι και θα είναι.»

Καταλαβαίνω τι λες, αλλά ανταπαντάω το εξής: έχουμε χάσει συλλογικά την αίσθηση του «αδύνατου», γιατί σύμφωνα με τα πρότυπα, αν είναι χοντρή η Παπαρίζου, όλες χοντρές είμαστε. Η αίσθηση του μέσου όρου υπάρχει. Δεν είναι κάτι που αποφασίζω εγώ ή εσύ, δεν είναι κάτι που προτείνω ή θα πρότεινα, είναι κάτι που υπερισχύει και είναι πέρα από εμάς. Το τι είναι αδύνατο ορίζεται από τις ταινίες, από τα μοντέλα που προσλαμβάνονται και από τις οδηγίες που τους δίνονται, από τις διαφημίσεις, από τις εταιρίες που κατασκευάζουν ρούχα και βάζουν τα νούμερα S, M, L. Το «αδύνατο» είναι ένα σώμα που υπάρχει στα εννιάχρονα κορίτσια και σε λίγες, γενικά, γυναίκες, που αν δεν είναι μοντέλα, από το πρωί μέχρι το βράδυ ακούν «φάε κάτι».

Το πνεύμα του σχολίου δεν ήταν «δεν είναι χοντρή» αλλά «είναι κουκλάρα».  Και παρεμπιπτόντως, και δευτερευόντως, ούτε χοντρή είναι, ούτε πάχυνε.

19

6

2

Error happened.