Γιατί δεν μου αρκεί η σχέση μου; Γιατί με τίποτα μέχρι στιγμής δεν έχω νιώσει ”εδώ είμαστε”; Γιατί ενώ λαχταρούσα πάντα έναν υποστηρικτικό και στοργικό και όμορφο σύντροφο, τώρα που τον έχω στο πιάτο πάλι έχω αμφιβολίες; Πότε θα ηρεμήσω επίτέλους; Φταίει που δεν τον ερωτεύτηκα στις αρχές; Φταίει που είμαι αχάριστη και δεν συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από τον έρωτα (τα οποία μου δίνει απλόχερα); Πώς θα ξέρω αν όντως δεν μου κάνει ή αν εγώ δεν είμαι ικανή να στεριώσω με άνθρωπο χωρίς να πνίγομαι σε σκέψεις;

Αχ, φίλη μας, όχι, μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου.

Δεν φταις που δεν έχεις νιώσει το «εδώ είμαστε» ούτε είναι ζήτημα ικανότητας να το νιώσεις. Ή το νιώθεις, ή όχι. Δεν είναι κάτι που οφείλεις να νιώσεις επειδή ο άλλος είναι καλός μαζί σου.

Ένας υποστηρικτικός και στοργικός και όμορφος σύντροφος δεν είναι το λαχείο του αιώνα. Είναι ένας σύντροφος. Αν δεν είναι υποστηρικτικός, στοργικός, (όμορφος; Εννοείς εξωτερικά;; ) γιατί να τον πλησιάσεις; Μας έχουν μάθει σε τόσο βάθος ότι είναι τεράστια τιμή να σε επιλέξει άντρας, που το να σου φέρεται καλά είναι πάρεργο, κάτι παράξενο, κάτι τρομερά ιδιαίτερο και σπάνιο. Μας το έχουν μάθει όμως για να μην έχουμε κριτήρια, για να ανεχόμαστε κακές συμπεριφορές, και να μην διαλέγουμε αυτό που λαχταρά η ψυχούλα μας.

Η ψυχούλα σου κάτι λαχταράει, κι αυτός είναι ο λόγος που δεν ερωτεύτηκες. Και φυσικά φταίει ότι δεν ερωτεύτηκες. Είμαι η πρώτη που λέει ότι ο έρωτας είναι η αντανάκλαση του εαυτού μας στα μάτια του άλλου και ότι υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα, αλλά αυτό το λέω αν χρησιμοποιηθεί το «μα ερωτεύτηκα» ως επιχείρημα συντήρησης μιας κακής κατά τα άλλα σχέσης. Το «δεν ερωτεύτηκα» όμως, είναι πολύ σοβαρό. Κάτι ξέρεις που δεν ερωτεύτηκες. Κάτι χρειάζεσαι, κάτι θέλεις, και δεν είναι εγωισμός να το θέλεις. Δεν έχεις κάτι στο πιάτο. Έχεις αυτό που έχεις επειδή δίνεις κάτι σε αντάλλαγμα, που είναι ο χρόνος σου, μέρος της ζωής σου, μέρος του μυαλού σου, αυτό που λέμε «είμαι σε σχέση». Αυτό που έχεις υπάρχει υπό προϋποθέσεις, δεν έχεις λάβει λευκή επιταγή (ούτε και θα έπρεπε άλλωστε).

Ξέρεις ότι δεν σου κάνει, επειδή δεν σου κάνει. Και ξέρεις και το γιατί. Μη φοβάσαι να το πεις. Στον εαυτό σου, εννοώ, όχι σε εμάς ή σε άλλους. Δεν υπάρχει ποταπός ή ασήμαντος λόγος. Πες το, όμως, μην το αφήνεις έτσι, να αιωρείται. Και μετά σκέψου να ζήσεις με αυτό ή όχι.

14

7

4

Error happened.