Ο εαυτός μου βλέπω ότι είναι αποτέλεσμα των εξωτερικών ερεθισμάτων που έχω ζήσει, κυρίως του ποια μου είπαν/έδειξαν οι γονείς μου ότι είμαι και του ποια βλέπω ότι οι φίλοι/σύντροφος θεωρούν ότι είμαι. Εγώ, με την σειρά μου, συμπεριφέρομαι ανάλογα προκειμένου να επιβεβαιώσω τις εντυπώσεις των γύρω μου. Πχ με αντιμετωπίζουν ως καλοσυνάτη, αστεία, έξυπνη, απόλυτη, ενίοτε ξερόλα, αυστηρή, αυτόνομη, δύστροπη, ανώριμη, ανίκανη σε πρακτικά ζητήματα, σκληρή ανά φάσεις κλπ. Και εγώ αντιδρώ με βάση τις συμπεριφορές που αναλογούν στους χαρακτηρισμούς που μου έχουν δοθεί. Παρατηρώ ότι όλος ο κόσμος, ασυνείδητα μάλλον, όντως συμπεριφέρεται και ζει με τον τρόπο που οι υπόλοιποι γύρω του περιμένουν από αυτόν να συμπεριφέρεται και να ζει. Και ρωτάω: αφού οι συμπεριφορές, η στάση και τελικά ο χαρακτήρας μας είναι ετερόφωτα, υπάρχει τελικά για τον καθένα μας ένας αυθεντικός εαυτός, πέρα και πάνω από τις επιρροές του περιβάλλοντός μας;
Όχι.
Διαφέρουμε όμως στο ποσοστό στο οποίο φερόμαστε ανάλογα με αυτό που περιμένουν από εμάς.
Αυτός είναι ο δρόμος της αυτοπραγμάτωσης, που λέμε και ξαναλέμε.
20
1Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.
