Καλησπέρα Λένα μου, είμαι 36 και νιώθω πολλές φορες σαν να τέλειωσε η ζωη μου. Είμαι εγκυος στο πρώτο παιδάκι και από ότι βλέπω από φίλους,τα πρώτα χρόνια ειδικά μπαίνει ο εαυτος σου στην ακρη τελείως. Πολλοί κλάταραν, τους βγήκαν στην επιφάνεια ψυχολογικα που δεν είχαν λύσει. Ο συντροφος μου πιστευω πως θα αναλάβει το μερίδιο του αλλά και πάλι φοβάμαι πως θα ξυπνήσω, θα είμαι 40 και μετά τι? Θα προλάβω να μάθω κιθάρα που θέλω, να διαβασω βιβλία και να πάρω προαγωγή?
Πριν πούμε οτιδήποτε άλλο, πρέπει να πούμε ότι η επιλόχειος κατάθλιψη δεν παρουσιάζεται μόνο μετά την γέννα, αλλά και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Πριν πούμε ότι αυτό είναι φυσιολογικό, ότι όλες το παθαίνουν, ότι η περίοδος της εγκυμοσύνης δεν είναι εύκολη, ότι κάνουν πάρτι οι ορμόνες, ότι στα 40 είσαι νέα και προλαβαίνεις να καταφέρεις το οτιδήποτε, πρέπει να πούμε ότι αυτό που περιγράφεις είναι πολύ σοβαρό και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να το χώσεις κάτω από χαλί νομίζοντας ότι θα σου περάσει από μόνο του. Μην περιμένεις να κλατάρεις, ζήτα βοήθεια τώρα, που νιώθεις ό,τι νιώθεις.
Ξέρεις, περνάς το «ο σύντροφός μου πιστεύω ότι θα αναλάβει το μερίδιό του» κρύβει πολύ άγχος μέσα του. Λες «πιστεύω» αλλά όχι «ξέρω». Δεν το ξέρεις όπως το ξέρει αυτός για σένα. Αυτός ξέρει πολύ καλά τι είσαι διατεθειμένη να κάνεις επειδή το θεωρείς δική σου δουλειά, δεν χρειάζεται να σε πιέσει ή να σε πείσει ότι είναι δική σου. Γι’αυτό ίσως ο ίδιος δε νιώθει ότι τελειώνει η ζωή του. Γιατί οι προσδοκίες της κοινωνίας, όπως και οι προσδοκίες του ίδιου από τον εαυτό του, δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που περιμένει εσένα.
Όταν λέω «ζήτα βοήθεια» δεν εννοώ μόνο να πας σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο, που φυσικά ενθαρρύνω ιδιαιτέρως σε μια περίοδο με τόσες αλλαγές. Εννοώ, ποιο είναι το σχέδιο για μετά; Ότι θα τα βρείτε, έτσι, γενικώς; Δεν θα επιβιώσεις έτσι. Υπάρχει η βεβαιότητα ότι το μωρό για εβδομάδες θα ξυπνάει ανά δυο με τέσσερις ώρες, ανάλογα με το μωρό και την τύχη σας. Ποιο ακριβώς είναι το μερίδιο; Ποιος θα ξενυχτάει, ανά πόσες ώρες; Αν θηλάσεις, πώς θα κοιμάσαι; Αυτά πρέπει να τα λύσετε τώρα, που ακόμα έχετε μυαλό να σκεφτείτε, όχι όταν θα είσαι εξαντλημένη, ξενυχτισμένη, πάνω από ένα μαινόμενο μωρό. Γιατί τότε θα βγει η πιστωτική πατριαρχίας πριν προλάβεις να πεις κιχ. Και τότε το διακύβευμα δεν θα είναι η σχέση σας αλλά η επιβίωση του μωρού, και σου εγγυώμαι ότι θα υποχωρήσεις. Και τότε θα κλατάρεις.
Ένα παιδί σου βάζει χειρόφρενο για ένα διάστημα αλλά όχι, δεν τελειώνει η ζωή σου, αν δεν θέλεις να τελειώσει. Θα χρειαστεί να παλέψεις όμως, ναι; Θα χρειαστείς δυνάμεις. Δεν θα σου χαριστεί τίποτα. Για την ώρα, επικεντρώσου στο θέμα της αϋπνίας που έρχεται, είναι η μεγαλύτερη πρόκληση και η μεγαλύτερη μάχη. Αν καταφέρεις να κοιμάσαι τόσο ώστε να μην κινδυνεύει η ψυχική σου υγεία, έχεις κερδίσει το 50%. Εκεί μπαίνουν οι βάσεις για τη συνέχεια.
Το παρουσιάζω ως πόλεμο με τον σύντροφό σου στον οποίο θα είσαστε αντίπαλοι, αλλά θέλω να σε προετοιμάσω, συνήθως έτσι γίνεται. Όταν σφίγγουν πολύ τα πράγματα και δεν υπάρχει πρόβλεψη, το βάρος πέφτει στη γυναίκα. Γι’αυτό: κάντε πρόβλεψη. Το «θα αναλάβει το μερίδιο» δεν λέει τίποτα, αν δεν ξέρει ποιο είναι το μερίδιο του, αν δεν το έχει παραδεχτεί, αν δεν έχει δηλώσει ότι ναι, το θεωρεί δικό του.
Και κάντε σχέδιο για την επιστροφή σου στη δουλειά. Πότε, τι σημαίνει αυτό για τον θηλασμό αν υπάρχει θηλασμός, και τα λοιπά. Όλα ξεκάθαρα, από τώρα. Σιγουρέψου ότι συνεννοηθήκατε.
Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.