Γειά σου Λένα, δουλεύω στο εξωτερικό και αμειβομαι οκ. Η δουλειά μου δεν μου αρέσει και πάρα πολύ αλλά δεν έχω υπερωρίες, μου επιτρεπει να ζω καλα, να κανω ταξίδια κλπ. Έχω άτομα στο περιβάλλον μου που δουλεύουν πολλές ώρες, με άγχος, παρουσιάζουν αυτό που κάνουν επί 10 από ότι είναι στην πραγματικότητα και από τη μια τους θαυμάζω από την άλλη τους λυπάμαι και σκέφτομαι πως κάνουν έτσι για μια δουλειά που δεν είναι καν δική τους. Γενικά υπάρχει η θεωρία ότι για να υπάρξει ανάπτυξη και πρόοδος χρειάζονται τετοια άτομα. Είμαι αντικαπιταλιστρια η απλά τεμπελα;
Είμαι της άποψης ότι για να λέγεσαι αντικαπιταλίστρια πρέπει να κάνεις κάτι περισσότερο από το να λες «δεν μου αρέσει ο καπιταλισμός». Δεν το λέω ειδικά σε σένα, το λέω και για σένα. Εσύ ειδικά, δεν φαίνεται να βλάπτεσαι πάρα πολύ από αυτό το σύστημα. Ζεις οκ με σχετικά λίγες θυσίες.
Αυτό που έχεις καταφέρει είναι να προσαρμοστείς στο σύστημα έτσι ώστε να παίρνεις τα μέγιστα δίνοντας όσο πιο λίγα γίνεται, με τίμημα να μην σου αρέσει πολύ η δουλειά που κάνεις. Είναι καλή συμφωνία με τον διάβολο, και δεν το λέω για να σε κατηγορήσω: όλοι πρέπει να την κάνουμε για να φάμε και να πληρώσουμε το νοίκι.
Η συμφωνία που έκαναν αυτοί που αναφέρεις μου φαίνεται επιζήμια. Γιατί να τους θαυμάσεις; Η θεωρία που αναφέρεις μου διαφεύγει. Για να υπάρξει ανάπτυξη χρειάζονται άνθρωποι που παρουσιάζουν αυτό που κάνουν επί δέκα; Τα λεφτά που παράγουν – αν παράγουν ανάλογα με τις ώρες που δουλεύουν, που δεν είναι καθόλου απαραίτητο – πηγαίνουν στο αφεντικό. Το αφεντικό τα επενδύει έτσι ώστε να συμβάλει στην ανάπτυξη, ή τα κάνει κότερα;
Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.