Αγαπητη Λενα,
Εχω μια αποψάρα που την πιστευω βαθυα μεσα μου αλλα δεν εχω ακριβως επιχειρηματα για να τη στηριξω, μονο ένστικτο. Και ειναι η εξης: πιστευω πως ενας ανθρωπος που ειναι εμφανώς και κατα κοινη ομολογία (και οχι μονο συμφωνα με τη δικη μου κριση) παλιοχαρακτηρας με όποια έννοια, ρατσιστης, σεξιστης, αγενης, αξεστος, που εχει ενα κακο πακετο γενικα και που ειναι συντηρητικος, δε μπορει να ειναι ταυτοχρονα κορυφαιος στη δουλεια του. Και το πιστευω αυτο γιατι θεωρω οτι για να εισαι ολα ή καποια απο τα παραπανω, μαλλον ταυτοχρονα δε θα εισαι και φοβερά εξυπνος. Μπορεις να εισαι καλος αλλα οχι κορυφαιος. Καταλαβαινω οτι ειναι μια δικη μου θεωρηση αυτη και πολλοι θα μου πουν οτι δεν εχει σχεση η ευφυια με τον συντηριτισμο. Ελα ομως που δεν πειθομαι! Στον μονο τομεα που ισως βαζω πιο ευκολα νερο στο κρασι μου ειναι στον καλλιτεχνικο γιατι εκει παιζουν άλλα ταλέντα και κλισεις. Αλλα δε μπορω να καταπιω οτι καποιος μπορει να ειναι πραγματικά καλος γιατρος, καθηγητης, συγγραφεας αν ειναι παλιανθρωπος και πατά επι πτωμάτων. Μπορει να ειναι θρασυς, καταφερτζης, πολυ σιγουρος για τον εαυτο του κι ενω αξιζει για 5 να φουσκωνει σαν παγωνι και να το φτανει στο φαινομενικό 10. Αλλα να ειναι πραγματικό 10άρι; Οχι! Λένα και αγαπημενοι σχολιαστες βαλτε με στη θεση μου, λεω μεγαλες μπουρδες;
Εξαρτάται από το πώς μετράς την επιτυχία και την κορυφή. Σε έναν καπιταλιστικό κόσμο μετριέται με τα λεφτά και την εξουσία, άρα άνετα γίνεται να είναι κάποιος πάμπλουτος, με εξουσία, και να είναι και επικίνδυνος για το κοινό καλό.
Τώρα αν με το «καλός» εννοείς να έχει την αποδοχή του κοινού και των συναδέλφων του, είναι κι αυτό κάτι που προσδιορίζεται πολύ δύσκολα. Τι είναι το «πραγματικό» δεκάρι; Ο γιατρός που κάνει τι; Σύμφωνοι, ένας γιατρός που βοηθάει τους πάντες ανεξάρτητα από τα λεφτά τους, ή δεν έχει το κέρδος ως πρώτο κριτήριο είναι ένας καλός άνθρωπος, αλλά είναι οπωσδήποτε και κορυφαίος ως γιατρός; Ένας γιατρός που εργάζεται στην έρευνα και βρίσκει πχ εμβόλια που λειτουργούν, είναι ένας κακός γιατρός, ή αποκλείεται να είναι συντηρητικός και ρατσιστής;
Δεν είναι ήδη αρκετά τα παραδείγματα κορυφαίων συγγραφέων που ήταν ρατσιστές και κατά «γενική ομολογία» αδιάφοροι, κακοποιητικοί με τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους;
Υπάρχει πιστεύεις κακός άνθρωπος «κατά κοινή ομολογία»; Δεν εμφανίζεται μια ομάδα πίσω από κάθε βιαστή που υποστηρίζει πόσο καλό παιδί είναι;
Λες ότι ένας ρατσιστής, σεξιστής, άξεστος δεν μπορεί να είναι έξυπνος. Καταλαβαίνω τι λες και μέσες άκρες συμφωνώ κι όλας, αλλά η εξυπνάδα είναι κάτι που προσδιορίζεται πολύ δύσκολα, δεν ξέρω καν αν υπάρχει κοινά παραδεκτός ορισμός. Γιατί δεν μένεις στο «ένας ρατσιστής, σεξιστής άξεστος είναι κάποιος που ποτέ δεν θα έβαζα στον κύκλο μου, όσο καλός κι αν θεωρείται ότι είναι στη δουλειά του» που είναι ακριβώς αυτό που αισθάνεσαι;
Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.