Aγαπητή Λένα,
τι κάνεις όταν θέλεις αλλά δεν μπορείς;
Θέλω τόσο πολύ να ξαναρχίσω να διαβάζω όπως διάβαζα παλιότερα, έχω μαζέψει αμέτρητα βιβλία που θέλω να διαβάσω αλλά απλά δεν μπορώ. Ούτε να ανοίξω το εξώφυλλο/το αρχείο στον υπολογιστή δεν μπορώ, νιώθω λες και ο εγκέφαλός μου αρνείται να κάνει engage.
Τι μου συμβαίνει.

Δεν ξέρω τι σου συμβαίνει, πολλά θα μπορούσαν να συμβαίνουν, αλλά είσαι σίγουρη ότι είναι κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να καταπολεμήσεις;
Υπάρχουν λόγοι που παλιότερα μπορούσες, και άλλοι λόγοι που τώρα δεν μπορείς. Νομίζω ότι πρέπει να είσαι πιο συμπονετική με τον εαυτό σου. Αντί να αυτομαστιγώνεσαι, δείξε κατανόηση. Θα έλεγες σε μια φίλη σου ΜΑ ΠΩΣ ΕΊΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΑΛΙΑ ΜΠΟΡΟΎΣΕΣ; Θα την απέρρριπτες; Θα πίστευες ότι είναι αδύναμη; Ή θα της έλεγες να μην στενοχωριέται;

Έρχεται και φεύγει με κύματα αυτή η δραστηριότητα. Το διάβασμα θέλει ηρεμία, θέλει καλή ζωή. Δεν είναι τυχαίο που έχουμε ταυτίσει τις διακοπές και το τζάκι με το διάβασμα. Δεν είναι εύκολο να αποσπάσεις την προσοχή σου εντός μιας πανδημίας, όταν έχουν προστεθεί και άλλα προβλήματα από πάνω (που συνήθως προστίθενται).

Ίσως το πιο χρήσιμο σε αυτή τη φάση θα ήταν να σταματήσεις να αγοράζεις βιβλία εντείνοντας το πρόβλημα της στοίβας με τα αδιάβαστα. Είναι σα να αγοράζεις τζην μικρότερο νούμερο για όταν αδυνατίσεις. Τα βιβλία δεν μπαγιατεύουν. Βάλτα κάπου να μην ενοχλούν και θα σε καλέσουν από μόνα τους όταν έρθει η ώρα.
Δεν είναι αγγαρεία το διάβασμα, είναι ευχαρίστηση, έτσι δεν είναι; Δεν γίνεται να το ευχαριστηθείς με το ζόρι. Ακόμα και το μασάζ, όταν είσαι στην τσίτα, ενοχλητικό μπορεί να είναι (δεν λέω ότι είσαι στην τσίτα).

23

7

3

2

Error happened.