Γράφει η Χριστίνα Βούλγαρη 

Πριν λίγες εβδομάδες τυχαία γνώρισα μια συγγραφέα από την Καλιφόρνια. Συζητώντας πάνω από ένα μπουκάλι κρασί ένα απόγευμα στην Κυψέλη μου έδωσε να διαβάσω κάποια χειρόγραφα από το επόμενο της βιβλίο. Περιέγραφε την καθημερινότητα μιας σεξεργάτριας και κατέληγε στο εξής ερώτημα “Τι είναι πιο φεμινιστικό για μια γυναίκα; Να επιλέγει από ποιον θα πάρει πίπα ή να μπορεί να πληρώνεται για την δουλειά της;”

Δύο από τα βασικότερα πράγματα που μαθαίνει η πατριαρχία στις γυναίκες από μικρές είναι ότι α) το σώμα τους δεν τους ανήκει άρα β) το σώμα τους υπάρχει για να ευχαριστεί κάποιον άλλο (άνθρωπο ή σκοπό). Από το “δώσε ένα φιλάκι στον θείο” μέχρι το “αν δεν του κάτσεις θα σε παρατήσει”, οι γυναίκες μαθαίνουν να χρησιμοποιούν το σώμα τους ανταλλακτικά. Η διπλή καταπίεση της γυναικείας σεξουαλικότητας είναι χτισμένη λέξη λέξη από την παιδική ηλικία.

Σύμφωνα με την πατριαρχία, η γυναικεία καύλα είναι ανύπαρκτη και ο γυναικείος οργασμός μπόνους. Το γυναικείο σώμα δεν μπορεί να υπάρχει ως σεξουαλικό υποκείμενο, παρά μόνο ως αντικείμενο. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο είναι και ζωτικής σημασίας για τον σύγχρονο φεμινισμό η επανατοποθέτηση της γυναικείας σεξουαλικότητας ως συστατικό της γυναικείας αυτοδιάθεσης. Η τοποθέτηση της στο επίκεντρο.

Συνειδητά θεωρώ τον εαυτό μου λεσβία από το βράδυ που έκανα πρώτη φορά λεσβιακό σεξ. Όχι από την πρώτη φορά που μπλέχτηκα συναισθηματικά με μία γυναίκα, αλλά από την πρώτη φορά που έκανα λεσβιακό σεξ (το λεσβιακό σεξ είναι το σεξ μεταξύ δύο ή περισσότερων γυναικών ανεξαρτήτως προσανατολισμού).

Δεν ξέρω γιατί.

Ο τρόπος που το σώμα μου αποτίναξε κάθε υπόνοια “συζυγικού καθήκοντος”;

Η απελευθέρωση; Το ότι το σώμα μου μου ανήκει; Δεν ξέρω ακριβώς. Το σώμα, που από αντικείμενο έγινε υποκείμενο, βρίσκει τον χώρο του με εμένα και μια άλλη γυναίκα στον πυρήνα του. Η στιγμή εκστατική. Βλέποντας ένα σώμα που επιθυμώ εγώ να με επιθυμεί αμοιβαία αγγίζω μάλλον την απόλυτη ελευθερία. Προσπερνώ βιαστικά τα δύο προφανή (το πρώτο που έχει να κάνει με το ότι αυτός είναι ο προσανατολισμός μου και το δεύτερο που έχει να κάνει με το ότι μια γυναίκα γνωρίζει καλύτερα την γυναικεία ανατομία) για να μπω στο κομμάτι που έχει να κάνει με την λεσβιακή μου ταυτότητα. Μου είναι σαφές ότι η ορμή αυτή πρώτα με απελευθέρωσε και πλέον με καθορίζει. Η δυνατότητα του να έχω την σεξουαλική μου ταυτότητα και κατ’ επέκταση την σεξουαλική μου επιθυμία στο κέντρο, αυτόνομη και ανεξάρτητη είναι βασικό στοιχείο της ύπαρξης μου.

Προφανώς δεν έχω ξεφορτωθεί όλα τα στερεότυπα που κουβαλάω από παιδί. Κάποια προσπάθησα να τα υπηρετήσω μέχρι που αναγκάστηκα να τα βγάλω από πάνω μου. Κάποια από αυτά είναι πιο δικά μου και προσπαθώ να βρω υγιή τρόπο να συνυπάρξουμε. Να βγω και να ξαναμπώ ίσως. Να ανακαλύψω ποια είναι η δική μου επιθυμία, ποιους από τους ρόλους που εξυπηρετούσα τους θέλω πραγματικά και ποιοι μου είναι κοινωνικά φορεμένοι. Ακόμα ψάχνω την μετάβαση από το “συνυπάρχω” με ένα ξένο σώμα στο “οικειοποιούμαι” ένα ξένο σώμα.

Ακόμα ψάχνω ποιες οι ανάγκες και ποιες οι επιθυμίες, ποιο το είδωλο και ποιος ο αντικατοπτρισμός, ποια η επιβολή και ποια η υποταγή.

5

1

1

Error happened.