Update: Είμαι αυτή που έστειλε αυτή την ερώτηση.

Καταρχήν θέλω να ευχαριστήσω τη Λένα και όσα άτομα μπήκαν στον κόπο να απαντήσουν με ευγένεια και να μου δώσουν μια διαφορετική οπτική του θέματος την οποία εγώ δεν είχα σκεφτεί.

Θέλω επίσης να κάνω κάποιες διευκρινήσεις γιατί διάβασα κάποια σχόλια που με έκαναν να τραβάω τα μαλλιά μου.

Πρώτον γιατί ρε παιδιά με αντιμετωπίσατε λες και είμαι η Τζέλα Δελαφράγκα και έφτιαξα μια υπόγα για να φέρνουν οι εργαζόμενες τα παιδιά τους έτσι ώστε να μην μπορούν να φύγουν ποτέ; Πριν κάνω την επιχείρησή μου είχα δουλέψει πολλά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα και επειδή είχα περάσει μαύρα προσπάθησα στη δική μου τη δουλειά να τα αλλάξω τα πράγματα. Είπα ποτέ ότι είναι υποχρεωτικό να φέρνουν εκεί τα παιδιά τους; Είπα ποτέ ότι δεν επιτρέπω να δουλέψουν από το σπίτι; Έφτιαξα αυτό το χώρο για καλό σκοπό γιατί και εγώ αν δούλευα κάπου θα ήθελα να μπορώ να φύγω όποτε θέλω, να πάρω το παιδί μου από το σχολείο και να το έχω κοντά μου μέχρι να σχολάσω. Ναι , οκ θα προτιμούσα να μη δουλεύω καθόλου, αλλά αν δούλευα αυτό θα ήθελα.

Πολλές φορές οι εργαζομενες φέρνουν τα παιδιά τους στο γραφείο και ας έχουν εναλλακτικές γιατί το θέλουν τα ίδια τα παιδιά και γιατί και οι εργαζόμενες προτιμούν να είναι κοντά τους τα παιδιά τους. Συνήθως τα παιδιά πάνε σχολείο/παιδικό οπότε είναι σύντομη η παραμονή τους στο χώρο. Το έχω σκεφτεί να προσλάβω κάποια επαγγελματία για να τα απασχολεί έστω part time αλλά δεν έβγαινε οικονομικά προς το παρόν.

Δεύτερον μοιράστηκα τις ΣΚΕΨΕΙΣ μου, πιο πολύ με την ιδιότητα της μαμάς, δεν έκανα κάποια ενέργεια, αντίθετα σας ρώτησα την άποψη σας γιατί δεν θα ήθελα να κάνω κάτι άδικο ούτε να σκέφτομαι με άδικο τρόπο. Αν έλεγα κάτι απλώς θα έλεγα στη μαμά αν μπορεί να πει με τρόπο στο παιδί της να φέρεται πιο ευγενικά και όταν λέω πιο ευγενικά εννοώ να χαιρετάει όταν μπαίνει σε έναν χώρο όπου βρίσκονται άλλοι άνθρωποι, το οποίο το θεωρώ στοιχειώδη κανόνα ευγένειας. Παρόλα αυτά δεν είπα κάτι και έκανα την ερώτηση πρώτα , για να ακούσω γνώμες γιατί αναγνωρίζω τη σχέση εξουσίας και κάτι μου κλωτσαγε στο να πω οτιδήποτε στην υπάλληλο.

Δεν περιμένω να γίνουν φίλες με την κόρη μου αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να είναι αποδεκτό να είναι ένα παιδί αγενές. Ο λόγος που φεύγω από το γραφείο είναι από αμηχανία δική μου και όντως ίσως είμαι υπερευαίσθητη στο να μην αντιμετωπίζει συνεχώς αυτή τη στάση το παιδί μου, αλλά αυτό μάλλον πρέπει να το λύσω με τον εαυτό μου.

Πάντως το ότι φεύγω δεν είναι κίνηση εξουσίας. Είναι εις βάρος της δουλειάς μου και του ελεύθερου χρόνου μου γιατί μετά πρέπει να ξαναγυρίσω στο γραφείο για να τελειώσω το δικό μου κομμάτι δουλειάς. Επίσης το δικαίωμα να φύγουν και να ξαναγυρίσουν το έχουν όλες οι εργαζόμενες γιατί το ωράριο είναι ελεύθερο, δηλαδή το 8ωρο μπορεί να γίνει οποιαδήποτε ώρα της μέρας. Οπότε αυτό ακριβώς που κάνω εγώ δηλαδή το ότι παίρνω το παιδί και φεύγω, και όταν σχολάει ο άντρας μου του το δίνω και επιστρέφω στη δουλειά το έχουν όλες οι εργαζόμενες, δηλαδή μπορούν όποτε θέλουν να φύγουν να ασχοληθούν με τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις και μετά είτε να ξαναγυρίσουν είτε να δουλέψουν από το σπίτι. Συνήθως δεν το κάνουν γιατί τους είναι πολύ δύσκολο να συγκεντρωθούν και να δουλέψουν στο σπίτι τους και προτιμούν να εργάζονται 8-4 όπως και εγώ.

Δεν είχα καμία διάθεση να τα αναλύσω όλα αυτά τόσο εκτενώς αλλά διάβασα πολύ άσχημα σχόλια και πραγματικά δεν καταλαβαίνω το λόγο. Ένα σχόλιο έγραφε “δεν βλέπεις τους υπαλλήλους σου ως συνεργάτες, αλλα ως ανθρώπους που πρεπει να εκτελούν εντολές και τα πράγματα όπως εσύ θες, και αυτό θες να στείλεις προέκταση και στα παιδιά τους,  επειδή σου κάνουν την χάρη να τα φέρνουν στον εργασιακό χώρο, για να συνεχίσουν την δουλεια τους. Δεν ξέρω τι επιχείρηση έχεις, αλλά πιο ηθικο θα ήταν να ρωτούσες αν το θέλουν αυτό οι γονεις και όχι να το επιβάλλεις. Αν δεν ήθελαν, θα έπρεπε να μπορουν να συνεχισουν την δουλεια από το σπίτι, πχ ή να ξεκινούν πιο νωρίς το πρωί”.

Και αναρωτιέμαι σχολιάστρια, θεωρείς ότι μου κάνει ΧΑΡΗ κάποιος που πληρώνω για να μου κάνει μια δουλειά με το να παραμένει στον εργασιακό του χώρο; Και τον ηθικό κανόνα ότι αν ήθελαν θα ΕΠΡΕΠΕ να μπορούν να συνεχίσουν τη δουλειά τους από το σπίτι με ποιο κριτήριο τον βάζεις και πού ξέρεις αν αυτό είναι εφικτό και επίσης από πού συμπεραίνεις ότι δεν έχουν ήδη αυτές τις επιλογές και ΕΠΙΠΛΕΟΝ την επιλογή του να παραμείνουν έχοντας και τα παιδιά τους στο χώρο.

Αν επρόκειτο για κάποια εταιρεία θα τα έλεγες αυτά ή επειδή είμαι μια γυναίκα που έχει μια μικρή επιχείρηση σου φαίνεται ευκολάκι να μου κάνεις επίθεση για πράγματα που δεν γνωρίζεις;

Άλλο σχόλιο “Καλή&εξυπνη η κίνηση σου αλλα κακά τα ψεματα,για την επιχειρηση την εκανες&παραδέξου το,γι’αυτο σου τη βαρεσε που το 5χρονο σε εχει γραμμενη&ποσως το νοιαζει τί εκανες&γιατί(υποψιάζομαι οτι με τον τροπο σου ζητας συνεχεια επιβεβαιωση απο τους υπαλλήλους σου οτι εισαι BEST BOSS IN THE WORLD). Added bonus το οτι δε γουσταρει ούτε την κόρη σου για τους δικούς του λογους(respect!)οποτε το εν λογω πιτσιρίκι είναι το αγαπημενο μου 5χρονο στον πλανητη.”

Δε με ξέρεις, δεν ξέρεις ούτε την κόρη μου. Δεν ξέρεις για τι παιδί πρόκειται, αν είναι υγιές αν είναι άρρωστο αν είναι ανάπηρο αν είναι νευροτυπικο. Κατανοώ την τρικυμία εν κρανίω που σου προκαλεί και μόνο η ιδέα ότι ένας άνθρωπος που έφτιαξε μια επιχείρηση δεν είναι συμφεροντολογος και εκμεταλλευτής, αλλά είναι κρίμα να βγάζεις τόση χυδαιότητα σε μια άγνωστη σου και στο παιδί της.

Το ξέρω ότι υπάρχουν πολλές γαλέρες/επιχειρήσεις όμως η δική μου δεν είναι τέτοια. Δεν ήταν κίνητρο μου το να δουλεύει πιο καλά η επιχείρησή μου ούτε να έχω τα μέγιστα κέρδη, αλλά είχα πάντα όνειρο το να φτιάξω μια δουλειά όπως τη θέλω εγώ με τις καλύτερες συνθήκες για μένα και για όποια δουλεύει σε αυτή και το προσπαθώ κάθε μέρα. Όταν λέω ότι θέλω να χτίσει η κάθε εργαζόμενη την καριέρα της εννοώ ότι πραγματικά υπάρχει η ευκαιρία για ΚΑΡΙΕΡΑ και όχι δουλεία με βασικό μισθό και το υποστηρίζω αυτό με κάθε τρόπο κάθε γαμημένη μέρα.

Συγνώμη για το κατεβατό.

Καταλαβαίνω ότι ήταν λάθος το σκεπτικό μου όσον αφορά τα παιδιά. Αυτό που δεν δέχομαι είναι το να ακυρώνει κανείς αυτό που έχω χτίσει από μια κακή σκέψη που δεν έγινε ποτέ πράξη και λυπάμαι πολύ που έστειλα μια ερώτηση και με ξεσκίσατε λες και είχατε μπροστά σας τον πιο στυγνό εκπρόσωπο του καπιταλισμού.

21

15

23

4

2

Error happened.