Η χθεσινή ντροπή που ένιωσα (να την πούμε εθνική;) πυροδότησε μια σειρά από σκέψεις περί Μεγάρου, παιδείας, πολιτισμού, δημόσιου χώρου, ακριβών εισιτηρίων, της εννοιοδότησης του δωρεάν, ιδίως υπό το πρίσμα των περιστατικών παράνοιας που ακούμε από τα σχολεία και πλήρους αδυναμίας επιβολής κάποιας τάξης.