Το αργό ίντερνετ και ο θάνατος της ψυχραιμίας μου
Τηλεργάζομαι αποκλειστικά κοντά μια διετία. Το ίντερνετ είναι το ψωμί μου, οι λογαριασμοί μου, ο χρονος μου, η αποδοτικότητά μου, όλα μου. Χωρίς ίντερνετ δεν έχω δουλειά, με αργό ίντερνετ είμαι κακή στη δουλειά μου. Άντε ξήγα τώρα γιατί αυτή η δουλειά πήρε 42 λεπτά κι όχι 6 που παίρνει συνήθως. Άντε ξήγα γιατί δεν μπορώ να δουλέψω, γιατί είμαι θυμωμένη, γιατί δεν έχω ιδέες, γιατί είμαι τσιτωμένη. Που ν’ανοίξω το facebook παίρνει πέντε γεμάτα λεπτά και ένα scroll θέλει άλλα τόσα, μη συζητήσω για ανάρτηση που μπορεί να πάρει μισάωρο γεμάτο και στο τέλος να χαθεί χωρίς αποθήκευση και φτου κι απ’την αρχή. Που ν’ανοίξω το gmail παίρνει πεντάλεπτο και το απεσταλμένο κάθεται στα εξερχόμενα μέχρι να βγάλει ρίζες.
Για να διαβάσεις παρακάτω και να αποκτήσεις πρόσβαση σε όλο το περιεχόμενο, γίνε μέλος τώρα, με ένα απλό κλικ.