TW: Στο κείμενο υπάρχουν αναφορές σε φοβίες όπως ο ακρωτηριασμός μελών ή γεννητικών οργάνων

Δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω. 

Δεν είχα ποτέ ψυχολογικά προβλήματα. Η μάνα μου για παράδειγμα έκλαιγε τα βράδια όταν έλειπε ο πατέρας μου και ο πατέρας μου καθόταν στην αποθήκη μόνος του για ώρες αν κάτι στη δουλειά του είχε πάει ελάχιστα στραβά. 

Εγώ ποτέ δεν ήμουν έτσι. Αγχωνόμουν βέβαια αλλά πολύ λιγότερο πχ απ’τις συμμαθήτριές μου στα διαγωνίσματα. Πάντα είχα πολύ πιο ήρεμες αντιδράσεις απ’το σύνολο των συμφοιτητών μου σε δύσκολες εξετάσεις. Αυτό είναι το πρώτο που θέλω να πω.

Το δεύτερο είναι ότι αυτή τη στιγμή είμαι στην καλύτερη φάση της ζωής μου. Εργάζομαι remote σε νορβηγική εταιρεία που πληρώνει μισθό που δεν ήξερα ότι υπάρχει, μένω σε ωραία χώρα σε πολύ καλή γειτονιά, κάνω personal όποτε τραβάει η ψυχή μου και πια μπορώ ν’αγοράζω ό,τι θέλω χωρίς να έχω άγχος αν θα βγάλω το μήνα. Δουλεύω επίσης λίγο, από τρεις ως οκτώ ώρες τη μέρα. Μετά από 12 χρόνια εργασιακής ανασφάλειας, άθλιας εργοδοσίας, επιλογών που φοβόμουν ότι θα με οδηγήσουν στο να είμαι άστεγη, αρρώστια του πατέρα μου, διαρκών μετακινήσεων, κακής διατροφής, χαλάσματος της πλάτης μου που χρειάστηκε επέμβαση, επιτέλους μέσα στην πανδημία βρήκα την τέλεια δουλειά και τώρα ζω όπως δεν είχα τολμήσει να ονειρευτώ. 

Σας γράφω γιατί μου συμβαίνει κάτι που δεν ξέρω πώς ν’αντιμετωπίσω. 

Έχω αρχίσει να κάνω ακραία άσχημες φοβικές σκέψεις που κατατρώνε την καθημερινότητά μου. Για παράδειγμα όλη την ώρα σκέφτομαι ότι κάτι θα μου κόψει το μάτι στη μέση. Όταν περπατάω στη γειτονιά σκέφτομαι ότι θα πέσει πάνω μου αμάξι και θα μου κόψει τα χέρια. Σήμερα πήγα να πάρω μια λάμπα και στο δρόμο προς το κατάστημα, ένας νέος με κουκούλα προσπαθούσε να μπει στο σπίτι του. Φαντάστηκα ότι έχει όπλο και θα με πυροβολήσει στο κεφάλι. Έσκυψα πίσω από ένα αμάξι μέχρι να μπει ο άνθρωπος στο σπίτι του. Κάνω personal και σκέφτομαι ότι η γυμνάστρια θα με μαχαιρώσει. 

Αυτό όλο ξεπήδησε πριν ένα δυο μήνες απ’το πουθενά. Δεν σκεφτόμουν ποτέ έτσι. 

Το χειρότερο είναι ότι συνοδεύεται από όνειρα απίστευτης βίας και σπλάτερ στα οποία με βιάζουν, με διαμελίζουν, με αποκεφαλίζουν. Είναι όλα πολύ αληθινά και όταν ξυπνάω έχω τις εικόνες για βδομάδες σαν να έγιναν στ’αλήθεια. 

Αυτό το πράγμα μ’επηρεάζει στο πώς κινούμαι, στο πώς μετακινούμαι, στο πού πάω. Δεν κάνω πια ποδήλατο γιατί με το που ανεβαίνω σκέφτομαι ένα αμάξι να με χτυπάει και να σέρνομαι στην άσφαλτο. Δεν οδηγώ γιατί είμαι σίγουρη ότι θα γίνει τροχαίο και βλέπω το τζάμι του αμαξιού να σπάει και να μου καρφώνεται στο μάτι. Κυρίως σκέφτομαι τον ακρωτηριασμό μελών και γεννητικών οργάνων. Σκέφτομαι άντρες να με βρίσκουν στο δρόμο νύχτα, να με βιάζουν και να μου ξεριζώνουν την κλειτορίδα. 

Είμαι ένας άνθρωπος που πήγε να κάνει πτώση με αλεξίπτωτο με τα πρώτα του χρήματα, έχω δουλέψει πολύ βράδυ, έχω κάνει ορειβασία σε απόμερα μέρη, οδηγούσα χρόνια μια σάπια μηχανή που μπορεί να με σκότωνε ανά πάσα στιγμή. Έχω κοιμηθεί στο δρόμο επειδή δεν είχα λεφτά για χόστελ. Έχω μείνει σε καταλήψεις με αγνώστους. Έχω μπει σε αμάξια άγνωστων αντρών, έχω πάει σε σπίτια αγνώστων, έχω συγκατοικήσει με άγνωστους σε χώρα που δεν είχα κανέναν. Δεν φοβόμουν ποτέ τίποτα. 

Ξαφνικά, ενώ επιτέλους είμαι καλά, συμβαίνει αυτό. Όταν κοιμάμαι κι όταν είμαι ξύπνια, δεν σταματάει ποτέ εδώ και δυο μήνες. Είμαι μονίμως κουλουριασμένη γιατί προσπαθώ να προστατεύσω τα μέλη μου από ακρωτηριασμό. 

Δεν θα πάω σε ψυχολόγο. Σκέφτομαι ότι την εμπιστεύομαι, πάει καλά και μια μέρα με κλειδώνει μέσα και με ακρωτηριάζει. Ξέρω ότι δεν θα γίνει αλλά δεν μπορώ να πάω. 

Σας γράφω γιατί δεν ξέρω τι να ψάξω για ν’αρχίσω να το λύνω και δεν ξέρω καμία με παρόμοια εμπειρία. Βρήκα τον όρο “intrusive thoughts” αλλά φαίνεται πως ο κόσμος που τις έχει σκέφτεται ότι κάνει κακό σε άλλους. Υπάρχει περίπτωση να είναι τσιμπούρι ή κάτι τέτοιο; Καταναλώνω μερικές φορές ωμό ψάρι ποιότητας σασίμι. Έχετε κάποια ιδέα για εξετάσεις που μπορεί να χρειάζεται να κάνω; Έχω ψάξει το σώμα μου για εμφανή παράσιτα και ψάχνω γιατρό να με κατευθύνει αλλά δεν ξέρω τι ειδικότητα να ψάξω. Υπάρχει κάποια αρρώστια της οποίας οι παράλογες φοβίες είναι σύμπτωμα; 

Είναι τόσο ξαφνικό που σκέφτομαι πρώτα κάτι σωματικό. Αν είναι κάτι ψυχολογικό, έχετε παρόμοια εμπειρία; Ίσως κάποιο βιβλίο για απότομες φοβίες; Έχω γκουγκλάρει “books about sudden irrational fears” αλλά δεν βρήκα τίποτα που να μοιάζει μ’αυτό. Υπάρχει κάποιος/κάποια ψυχίατρος πχ που ερευνά αυτό; Ψάχνω οτιδήποτε για να καταλάβω πώς απ’το πουθενά άρχισα να είμαι έτσι. Αν χρειάζεστε την πληροφορία, δεν έχω βιαστεί ούτε κακοποιηθεί σεξουαλικά ποτέ, ούτε από σύντροφο. Έχω υπάρξει ασυνήθιστα τυχερή. 

Ευχαριστώ. 

10

1

Error happened.