Η ερώτηση μου αφορά την δουλειά. Συγκεκριμένα εργάζομαι σε μια εταιρεία εδώ και σχεδόν ένα χρόνο. Είμαι η μοναδική στο αντικείμενο μου στο τμήμα και μου φορτώνονται διάφορες αρμοδιότητες που θα μπορούσα να εκπαιδεύσω και άλλα άτομα να τις βγάζουν (καθώς συνδέονται και με την δική τους δουλειά και θα τους λύσω τα χέρια), με την δικαιολογία ότι το τάδε είναι αρμοδιότητα του δικού σου επαγγέλματος. Το θέμα είναι όμως ότι το workload είναι υπερβολικό και δεν βγαίνει από ένα άτομο, οπότε το επιχείρημα τους προφανως και δεν στέκει και το έχω εξήγησει αλλά προβάλουν τεράστια αντίσταση. Να αναφέρω ότι ο μισθός μου είναι 100 ευρώ πάνω από τον βασικό.
Είναι μια συνάδελφος με την οποία συνεργάζομαι άμεσα σε μια από τις αρμοδιότητες που έχω η οποία μέχρι πρότινος δούλευε πολύ σκληρά. Πρόσφατα πήρε προαγωγή και αύξηση και από τότε φαίνεται να έχει επαναπαυτεί. Κάνει όσο το δυνατόν λιγότερα, βγάζω εγώ όλη την δουλειά κι εκείνη απλώς κάνει σχόλια “αυτό δεν μ αρέσει”. Παράλληλα όμως δεν κάνει νέες προτάσεις ή έρευνα για το πως μπορούμε να το δουλέψουμε διαφορετικά. Ζητάει πάντα από εμένα να το κάνω αυτό. Παλιά είχε σε ένα βαθμό αυτό το στυλ αλλά έκανε και κάποια πράγματα. Καταλαβαίνω ότι τόσο καιρό ίσως είχε κουραστεί, αλλά δεν είναι λύση να ξεκουράζεται φορτώνοντας σε εμένα όλη την δουλειά. Θέλω να το συζητήσω με τον υπεύθυνο μου κ την ίδια, αλλά δεν ξέρω πως να ανοίξω το θέμα χωρίς να μειώσω την δουλειά της…
tarantula
“Το θέμα είναι όμως ότι το workload είναι υπερβολικό και δεν βγαίνει από ένα άτομο”
Νομίζω ότι αυτό είναι το πρόβλημα. Η δουλειά που σου έχουν αναθέσει δεν βγαίνει από ένα άτομο. Και μάλλον ούτε οι υπάρχοντες υπάλληλοι μπορούν να βοηθήσουν, εφόσον όπως λες έχουν άλλο αντικείμενο και θα έπρεπε να εκπαιδευτούν για να αναλάβουν τις δικές σου αρμοδιότητες. Θα πρέπει δηλαδή να προσληφθεί ένα καινούργιο άτομο, με αντικείμενο ίδιο με το δικό σου, το οποίο θα αναλάβει μέρος της δουλειάς σου. Οπότε αυτό θα πρέπει να ζητήσεις από τους από πάνω.
Giocconda
Δεν εχεις προβλημα με τη συναδελφο, με τους εργοδοτες εχεις (γραμμενο κατα το δεν εχεις προβλημα με τους γονεις του, με το φιλο σου εχεις).
Η συναδελφος, αν πηρε προαγωγη και οντως πρεπει να αφησει καποιες αρμοδιοτητες, μαλλον καλα κανει και τις αφηνει, γιατι αλλιως τι προαγωγη πηρε; Αν η εταιρεία δίνει προαγωγή για να πληρώνεσαι λίγο παραπάνω αλλά να βγάζεις μιαμιση φορά τη δουλειά (δηλαδη τα καινουρια τασκς απλα επιπλεον απο αυτα που εκανες πριν – που ειναι αρκετα συνηθης πρακτικη) νομιζω καλα κανει και αντιστεκεται. Το πρόβλημα είναι οτι πεφτουν ολες οι αρμοδιοτητες σε σενα, για το οποιο δεν ειναι ακριβως δουλεια της να σε προστατευσει – ειναι συναδελφος, οχι η κολλητη σου. Having said that, αν εχετε καλη σχεση εγω θα δοκιμαζα να της πω οτι βλεπεις ότι η ίδια, λογικα, εχει αφησει καποια πραγματα μετα την προαγωγη και οτι πεφτει τωρα δυσαναλογο βαρος σε σενα, οτι δυσκολευεσαι και οτι σκεφτεσαι να πεις στους παραπανω πως οι ωρες δεν αρκουν και αν γινεται να σε στηριξει ωστε να προσληφθει και καποιος ακομα ή να ερθει βοηθεια απο αλλα τμηματα. Μπορει να μην το κανει και να γινει αμυντικη, αλλα αν το κανει θα εχεις ενα συμμαχο ακομα στο (δικαιο, μην παρεξηγηθω) αιτημα σου.
Ταυτοχρονα, ξεκινα κι εσυ να κανεις push back σε αυτα που δεν ειναι στο αντικειμενο σου και τα κανεις απλα για διευκολυνση. Και αυτο προς γνωση και συμμορφωση στο μελλον: οταν συνηθιζεις τους εργοδοτες, λογω της καλης σου καρδιας ή του αγχους σου, σε παραπανω πραγματα απο αυτα που απαιτουνται, θα ερθει καποια στιγμη που αυτα τα παραπανω θα γινουν απλα η βαση και δε θα εκτιμουνται. Ειναι λεπτη η ισορροπια και θελει μαεστρια για να βγαινει και η δουλεια αλλα να πουλας και τον εαυτο σου τοσο ωστε να μη θεωρεισαι δεδομενη.
idrill
Αγαπητή, προτείνω να ανοίξεις το θέμα στους ανώτερους επικεντρώνοντας στο δικό σου φόρτο εργασίας και μην ασχοληθείς καθόλου με το πόσο λουφάρει ή όχι η συνάδελφος.
Άρχισε να κρατάς δεδομένα για ένα διάστημα, καταγράφοντας τι έκανες, πόσο χρόνο σου πήρε, τι από αυτά ωφελεί άλλους και τι προχωρά τους δικούς σου στόχους. Αν μπορείς να δείξεις πως υπάρχει δυσανάλογο φορτίο από το οποίο επωφελούνται άλλοι, θα μπορούσες να πεις “σκεφτείτε όλος αυτός ο χρόνος να πηγαίνει στους δικούς μου στόχους, πόσο γρηγορότερα θα μπορούσα να αποδώσω” ή “δεν μπορώ πλέον να δουλεύω 30% του χρόνου μου για τους συναδέλφους, προτείνω να το μειώσω σε 10% αλλά χρειάζομαι να ξέρω πως έχω την υποστήριξή σας γιατί θα λέω όχι συχνότερα”.
Για τη συνάδελφο, προτείνω να θέσεις εσύ εξαρχής το πώς θα αναλαμβάνετε κάθε δουλειά από κοινού, με καταμερισμό εργασίας για κάθε τι. “Εγώ θα ψάξω πώς γίνεται αυτό, εσύ πώς γίνεται εκείνο, θα γράψεις αυτό, θα το συζητήσουμε τότε για τόση ώρα”. Επίσης, να απαιτείς λεπτομερές feedback για να μπορείς να το εφαρμόσεις ή να το αντικρούσεις, γιατί αν “απλώς” θεωρεί ότι μια δουλειά γίνεται καλύτερα, μπορεί να τη βελτιώσει μόνη της – εσύ ολοκλήρωσες και παρέδωσες κάτι που είναι λειτουργικό/κάνει ό,τι σας ζήτησαν.
Κι όπως λένε οι φίλοι μας οι Βρετανοί, perfection is the enemy of good, αν δεν της αρέσει το αρκετά καλό για να πληροί τις προϋποθέσεις μιας ανάθεσης, ουσιαστικά εισάγει καθυστέρηση σε ό,τι κάνετε. Αυτό μπορείς επίσης να το καταγράψεις και να το συζητήσεις, ως παρατήρηση.
Καλή επιτυχία!
Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.