Οδηγάω για το σπίτι μου και περνάω από κεντρική. Έχει πορτοκαλί στο φανάρι, σταματάω γιατί ανάβει κόκκινο και ξέρω το δρόμο, περνάνε σαν τρελοί.
Παπ@ρας από πίσω κορνάρει. Κοιτάω από καθρέφτη, κάνω μια γκριμάτσα τύπου “φανάρι”. Αυτός συνεχίζει. Ανάβει πράσινο, πάω ευθεία έρχεται δίπλα και κορίτσια, ανοίγει το βρωμόστομά του και αρχίζει να λέει ό,τι του κατέβαινε. Ότι τσάμπα σπέρμα ξόδεψε ο πατέρας μου, ότι πού έμαθα να οδηγάω, ότι ο κόσμος πάει στις δουλειές του και δεν είναι όλοι άνεργοι που τα ξύνουν για να σταματάνε την κυκλοφορία.
Εμ μ’έβρισε, εμ δεν είπα τίποτα, εμ έχω σκυλομετανιώσει τώρα. Εννοείται κράτησα πινακίδες αλλά τι να κάνω, να πάω να πω “κύριε μπάτσε μ’έβρισε αυτός”;
Με το που ηρέμησα, άρχισα να σκέφτομαι τέλειες απαντήσεις στα βρισίδια του αλλά απλώς δεν το περίμενα. Τώρα νιώθω και κερατάς και δαρμένος. Σημείωσα τις απαντήσειςπου σκέφτηκα στο κινητό μου. Την επόμενη φορά ελπίζω ν’απαντήσω αν και φοβάμαι μην χειροτερέψει η κατάσταση.
Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.