Δεδομένης της πρόσφατης αλλαγής λειτουργίας της Womanlandia, κρίναμε σκόπιμο να αναδημοσιεύσουμε κάποια κείμενα στις διακοπές του Πάσχα ώστε να μας γνωρίσουν καλύτερα οι καινούργιες αναγνώστριες που θα έχουν πλέον πρόσβαση σε όλο το γραπτό μας περιεχόμενο. Καλώς σας βρήκαμε.

Την Έλενα την γνώρισα το 2016 σ’ένα τρασόπαρτο της ΑΣΣΟΕ που την είχε τραβήξει η παρέα της και συστήθηκε ως “η θεία που κάθεται με τη νεολαία”.

Καταλήξαμε λόφο Στρέφη, με μένα να λέω ότι τα’χω ζήσει όλα κι εκείνη να μου λέει τρυφερά ότι είμαι ανόητη. Κάποια στιγμή, άρχισε να μιλά για τον σύζυγό της κι εγώ ένιωσα έκπληξη που είναι παντρεμένη. Άρχισε ν’αφηγείται τη ζωή της η οποία σε μεγάλο βαθμό ήταν η ιστορία του γάμου της και της σύνδεσής της με τον άνθρωπό της.

Η Έλενα σήμερα είναι 52 ετών, παντρεμένη 20 χρόνια με τον Μάρτιν ο οποίος είναι Νορβηγός και στην ηλικία της. Της απευθύνθηκα για το αφιέρωμα στον οργασμό επειδή πρώτον, λατρεύει να μιλαει για σεξ κι επειδή δεύτερον, έχει συχνά οργασμούς με τον ίδιο άνθρωπο εδώ και είκοσι χρόνια.

Έλενα. Θα τα ξαναπούμε αλλά αυτή τη φορά θα τα δημοσιεύσουμε. Για λέγε. Πώς είναι να έχεις καλή σεξουαλική ζωή μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια γάμου;

Το κάνεις ν’ακούγεται τόσο πολύ! Δεν μοιάζει πολύ, ή μοιάζει και δεν μοιάζει. Είναι υπέροχο, πώς να’ναι; Θέλει τη δουλειά του και θέλει και την τύχη του. Εγώ βρήκα την τύχη μου και μετά έκανα και τη δουλειά.

Ποια είναι η σχέση σου με τον οργασμό;

Λοιπόν, όταν ήμουν στην ηλικία σου ήμουν επαναστάτρια. Και δεν ήταν απλό να είσαι επαναστάτρια με τους άντρες της επαρχίας τη δεκαετία του 90’ και να πεις στον άλλο “όχι, θα κάτσεις εδώ να κάνεις τη δουλειά όπως πρέπει”. Τα’λεγα στις φίλες μου κι ενώ μου τη λέγανε, ζηλεύανε ταυτόχρονα και λίγο, το’χα ψυχανεμιστεί. Ούτε οι άντρες γουστάρανε τόσο αν και μερικοί τη βρίσκανε. Εγώ καθόμουν μ’αυτούς που τη βρίσκανε. Στα 30 ακριβώς πήγα μετανάστρια στη Νορβηγία. Στην Ελλάδα ήμουν μαγείρισσα, στη Νορβηγία με κάνανε σεφ βλέπεις. Η δουλειά που μου’χανε βρει ήταν στο εστιατόριο ενός ας πούμε θείου, συγγενή του πατέρα μου. Εκεί λοιπόν συχνάζει ο Μάρτιν. Μόλις γνώρισα τον Μάρτιν, γνώρισα και τον οργασμό κανονικά. Ήταν ο πρώτος άντρας που μ’έγλειψε χωρίς να νιώθω ότι δυσανασχετεί. Ο πρώτος άντρας που χρησιμοποίησε τα δάχτυλά του. Ήταν ο πρώτος άντρας που πραγματικά μ’έκανε να νιώθω ωραία με τον ενθουσιασμό που είχα πάντα απέναντι στο σεξ.

Κουβέντες γίνονται για τις σπίθες και τα sparks και το πάθος που διατηρείται ζωντανό από τότε που η Ακρόπολη ήταν οικόπεδο. Η δική σου οπτική;

Νομίζεις ότι δεν έχω βαρεθεί ποτέ ή ότι εκείνος δεν έχει βαρεθεί ποτέ; Μέσα στα χρόνια, είχαμε κι εμείς τα πάνω μας και τα κάτω μας. Το θέμα είναι ότι σαν άνθρωποι έχουμε το κοινό ότι αν ο άλλος δεν θέλει δεν το παίρνουμε σαν προσωπική απόρριψη. Στην αρχή, αν τυχόν προτιμούσε να κάτσουμε μαζί στον καναπέ να πιούμε κρασί απ’το να με πηδήξει εγώ πενθούσα τη σχέση. Μη σου πω αν δούλευε ή αν απλώς προτιμούσε να κάνει κάτι άλλο. Πολύ σύντομα κατάλαβα ότι η επιθυμία, τόσο η δική του όσο η δική μου δεν είναι κάτι που υπάρχει μόνιμα αρκεί να γδυθεί ο άλλος. Όλη μου τη ζωή εγώ απ’την ανάγκη να δείξω ότι είμαι παρούσα σεξουαλικά, έπαιρνα μπρος αμέσως. Το θεωρούσα προσβολή να πω ότι εγώ δεν έχω όρεξη, πάντα είχα γιατί ένιωθα ότι αν δεν έχω θα είμαι πουριτανή και πάλεψα τον πουριτανισμό με όλη μου την ψυχή. Οπότε με τον Μάρτιν, αυτή η δυνατότητα του απλώς να μη θέλουμε όταν δεν θέλαμε έπαιξε τεράστιο ρόλο στο να συνεχίσουμε να θέλουμε όταν πραγματικά θέλαμε. Από τις φίλες στην Ελλάδα στην ηλικία μου, παρατηρώ ότι όσες έχουν μείνει παντρεμένες τον ίδιο καιρό με μένα-που δεν είναι και πολλές και το χαίρομαι, οι γυναίκες πια φεύγουν-είναι και γυναίκες που μέσα στη σχέση τους πιέστηκαν. Εγώ δεν πιέστηκα κι έμαθα να μην πιέζω. Έχει παίξει μεγαλύτερο ρόλο απ’το να σου πω ότι “δοκιμάζουμε καινούργια πράγματα”. Επίσης, δεν έχουμε παιδιά. Δεν θελήσαμε ποτέ. Δεν ξέρω τι ρόλο έχει παίξει αυτό ακριβώς αλλά θα’χει παίξει. Επίσης, κάνει κρύο. Η πόλη μου είναι τρομερά κρύα. Ε τον αγκαλιάζω λίγο, κι όσο να πεις διευκολύνει. (γελάει).

Από δω που είμαι εγώ πάντως, μια εικοσαετία με τον ίδιο άνθρωπο μου φαίνεται τρομερό πράγμα.

Ε καλά, δεν είναι ότι παντρεύτηκα κι είπα “τώρα τελειώσαμε”. Στην αρχή, αν και ήμουν ερωτευμένη, ήμουν καχύποπτη. Του είχα κάνει και κουβέντες γι’ανοιχτό γάμο να δω πώς θ’αντιδράσει. Ουδέτερος ήταν. Ήταν ουδέτερος σε κάτι που στ’αφτιά τα δικά μου ήταν τρομερό. Δεν ήξερα δηλαδή κανέναν που είχε ανοιχτό γάμο, απλώς κάπου το είχα διαβάσει. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω ακριβώς αλλά ένα πράγμα που διευκόλυνε την επικοινωνία ήταν ότι εγώ πάντα ρωτούσα κι αυτός πάντα απαντούσε. Όταν είσαι με κάποιον που απαντάει κάτι μικρό και μετά σπρώχνεις σε κάτι πιο μεγάλο και σε κάτι πιο μεγάλο και συνεχίζει ν’απαντάει, νιώθεις κι εσύ ασφάλεια ότι αν σε προβληματίζει κάτι, μπορείς να ρωτήσεις. Και πάντα ήταν ήρεμος. Οπότε ας πούμε, μια μέρα που τρώγαμε στις αρχές του γάμου μας με ρωτάει “έχεις σκεφτεί ότι κάνεις σεξ με άλλους άντρες όσο είσαι μαζί μου;” “όχι στα σοβαρά” του λέω. “Αν το σκεφτείς να μου το πεις” μου λέει. Του το είπα πριν δέκα χρόνια που δοκιμάσαμε σα ζευγάρι να πάμε με άλλους ανθρώπους. Καλά ήταν αλλά καλύτερα οι δυο μας. Μια μέρα που ένωσα ότι γέρασα, τον ρώτησα το βράδυ αν τον ενοχλεί η κοιλιά μου. Έβαλε το χέρι μου στην στύση του ως απάντηση. Τέτοιος άντρας είναι. Κι εγώ τέτοια γυναίκα.

Και το σεξ;

Όταν πρωτοκοιμήθηκα μαζί του ένιωσα έκπληξη. Είναι τρομακτικός στην όψη, είναι ψηλός, έχει μούσια, είναι λιγάκι βαρύς. Σκοτεινός ρε παιδί μου, πώς να το πω. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να με γλείψει. Σοκ εγώ. Όσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος. Δεν μου είχε ξανασυμβεί. Είχα σκεφτεί να το ζητήσω αλλά μου φαινόταν κάπως. Τώρα θα μου πεις εσύ, τριάντα χρονών γυναίκα και δεν; Ε, ήμουν επαρχιωτάκι, τι να σου πω τώρα. Με γλείφει λοιπόν αυτός, εγώ δε νιώθω τίποτα απ’το σοκ και περιμένω να σηκώσει το κεφάλι του να δω τι θα τον κάνω. Κάνω ότι τελείωσα. Σηκώνεται αυτός, με κοιτάει, συνεχίζουμε το σεξ. Την επόμενη φορά που τον είδα, με κοίταξε στα μάτια και μου είπε “κατάλαβα ότι κάτι δεν έκανα καλά την τελευταία φορά αλλά δεν ήθελα να σε φέρω σε δύσκολη θέση με εξηγήσεις. Πες μου τι θες να κάνω την επόμενη”. Μετά από μία φορά αυτό. Σε αγγλικά με νορβηγική προφορά. Που εγώ νόμιζα ότι δεν θα τον ξαναδώ γιατί λέω, τι θέλει τώρα ο Νορβηγός με τη μετανάστρια που προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της; Γάμο απ’ό,τι φαίνεται. (γελάει). Ξέρω ότι φαίνεται πως τον αναφέρω πολύ σ’ένα προσωπικό θέμα αλλά ρε παιδί μου, έκατσε και τα’φερε έτσι η ζωή που η δική του ασφάλεια και σιγουριά στο κρεβάτι μ’έκανε να καταλάβω ότι μπορώ να τα’χω κι εγώ.

Έχω μια φίλη που σε κάθε κατάσταση αναρωτιέται “τι θα’κανε ένας μέτριος άντρας”. Πιστεύεις ότι τη σιγουριά ενός μέτριου άντρα στο κρεβάτι σε σχέση με τον οργασμό του την έχει μια γυναίκα;

E τώρα μαλακίες λέμε μεταξύ μας; Βρες μου εσύ μία. Εγώ παλεύω όλη μου τη ζωή για τ’αυτονόητα και πάλι, μόνη μου νιώθω μ’εξαίρεση κάποιους διαδικτυακούς χώρους που κάπου μακριά έχει κι άλλες με παρόμοιους προβληματισμούς. Αυτό μου την έδινε πάντα, από τότε που ήμουν μικρή. Τ’αστεία για τις λυσσάρες. Τ’αστεία για όσες έμεναν στην πόλη μου και υπήρχε η φήμη ότι έβλεπαν κάποιον ή κάποιους. Τ’αστεία για τις πουτάνες και τις τσούλες και τις περίφημες “νυμφομανείς”. Όλα για γυναίκες που γούσταραν τον έρωτα. Θυμάμαι τον πατέρα μου να κάνει αστεία για γυναίκες της νύχτας και τη μάνα μου να μην τολμά να κοιτάξει δεξιά κι αριστερά στο δρόμο γιατί τη ζήλευε ο πατέρας μου. Είναι μια τεράστια αδικία. Τεράστια. Εγώ πια, τώρα που γνώρισα τον άντρα μου, νιώθω μια δικαίωση. Γιατί αν δεν έκανα πολύ μεγάλα και τολμηρά βήματα ούτε θα τον γνώριζα, ούτε θα είχα τη σχέση που έχω μαζί του. Κι αν άκουγα τους γύρω μου, ούτε που θα έψαχνα ποτέ κάτι καλύτερο. Αν δεν είχα μια πολύ μεγάλη πίστη σε κάτι καλύτερο που δεν την τροφοδοτούσε τίποτα παρά μόνο ο εαυτός της, ακόμη στην κωλότρυπα που μεγάλωσα θα ήμουν.

Πώς βλέπεις τα επόμενα χρόνια γάμου αναφορικά με το σεξ;

Δεδομένου ότι μόλις φέτος έσκασε η εμμηνόπαυση, ανυπομονώ να δω πώς είναι να κάνεις σεξ με δαύτη. Αναρωτιέμαι τι θα απογίνει το πέος του Μάρτιν και για πόσα ακόμη χρόνια θα το χαίρομαι (γελάει). Εγώ νιώθω μια χαρά, προβλέπω να γράφω βιβλία για καλό πήδημα στα 80. “Νυμφομανής ετών 85”, τσάμπα τα δίνω στους εκδοτικούς. Ελπίζω με το Μάρτιν. Κι αν όχι με το Μάρτιν, ελπίζω με κάποιον πολύ νεότερο (γελάει). Να μου λένε “ο εγγονός σας;” και να λέω “γκόμενος”.

33

3

1

Error happened.