Γειά σας
Δεν ξέρω αν είναι ερώτηση, αλλά έχω ένα πρόβλημα. Ζηλεύω τον αδελφό μου και την οικογένειά του. Δεν ειναι φθόνος, είναι ζήλια. Θα ήθελα να έχω και εγώ την ίδια δύναμη, την ίδια βοήθεια, την ίδια αισιοδοξία, δεν ξέρω πως να το θέσω. Χαιρομαι για αυτούς, απλά θα ήθελα να τα έχω και εγώ. Εγω εχω ένα παιδί και κάθε μέρα σκέφτομαι αν μπορώ να κάνω άλλο. Θέλω, αλλά δεν μπορώ, με έχει γονατίσει η κουραση, η πανδημια και το ίδιο το παιδι μου, που είναι πιο ζωηρό από τα υπόλοιπα για την ηλικία του. Από την άλλη, ο αδελφός μου με την σύζυγο του, έχουν ένα μωρό καλοβολο, μικρότερο από το δικό μου και τώρα περιμένουν το δεύτερο. Εγω δεν έχω καμία βοηθεια, τα κάνουμε όλα μόνοι μας με το αντρα μου, και δεν έχουμε και δικό μας σπίτι, ενώ ο αδελφός μου έχει κάθε μερα βοήθεια από γιαγιάδες και έχουν δικό τους σπίτι, αρα λιγότερα πάγια. Καλά κάνουν τα παιδιά και τα εχουν αυτά, απλά ζηλεύω και στεναχωριέμαι που δεν τα έχω και εγώ και δεν παίρνω απόφαση να μεγαλώσω την οικογενεια μου. Αυτα…
Το πρόβλημα δεν είναι ο αδερφός σου, βέβαια, αλλά η ζήλια που προκύπτει από την ανεπάρκεια που νιώθεις για τον εαυτό σου και την ζωή σου. Ο αδερφός είναι ένα σύμβολο, που σε κάνει να αποφεύγεις να αντιμετωπίσεις την δική σου απογοήτευση για το πώς εξελίχθηκε η ζωή σου.
Θα ήθελες να ήταν πιο εύκολη. Δεν περίμενες να είναι τόσο δύσκολη.
Φυσικά κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει σε ένα σπίτι όταν κλείνουν οι πόρτες και ο αδερφός σου δεν είναι εξαίρεση. Όλα έχουν ένα τίμημα, ακόμα και η καθημερινή βοήθεια. Νομίζεις ότι σου λείπει ένα κομμάτι από το παζλ σου για να γίνεις ευτυχισμένη, που είναι ένα ακόμα παιδί, και επειδή αυτοί θα κάνουν ένα ακόμα παιδί, νομίζεις ότι η ζωή τους είναι τέλεια.
Στο δικό τους παζλ όμως λείπει κάτι άλλο, που εσύ μπορεί να έχεις, και να αγνοείς. Η ζήλια σου, ενώ φαίνεται αθώα, και μοιάζει σα να δείχνει ότι νιώθεις κατώτερη, ταυτίζεται με την βεβαιότητα σου ότι είσαι ανώτερη και κάποιος σε έχει κοροϊδέψει και έχει δώσει τα καλούδια σε κάποιον που δεν τα αξίζει. Παρακολουθείς τη ζωή του αδερφού σου με λεπτομέρεια, αναλύεις ακόμα και τα έξοδά τους, τις ώρες τους, τον χαρακτήρα του παιδιού τους.
Σου λείπει ταπεινότητα. Σου λείπει η επίγνωση της πολυπλοκότητας της ζωής, που δεν είναι αγώνας στον οποίο κάποιος κερδίζει και παίρνει κάτι από σένα. Δεν ζει εις βάρος σου ο αδερφός σου, δεν σου παίρνει κάτι. Παντρεύτηκε γυναίκα με σπίτι; Άρα μήπως κατηγορείς τον άντρα σου που δεν έχει δικό του σπίτι; Έχει «καλόβολο» μωρό; Μήπως κατηγορείς το παιδί σου που δεν είναι καλόβολο; Είναι δίκαιο να είσαι τόσο αυστηρή, τόσο ψυχρή με την δική σου οικογένεια, που θα μπορούσε να είναι πιο βολική;
Γιατί είναι το μεγάλωμα της οικογένειας εγγύηση ευτυχίας ή απόδειξη επιτυχίας; Γιατί είναι φανερό ότι έτσι το βλέπεις. Αυτοκίνητο είναι το παιδί; Λουμπουτέν; Μιλάμε για άνθρωπο, για έναν ολόκληρο άνθρωπο. Θα μπορούσες να είσαι ζάμπλουτη και να μην θέλεις άλλο παιδί. Ξέρω ότι υπάρχουν κύκλοι στους οποίους τα πολλά παιδιά είναι στάτους, θέλεις να ανήκεις σε αυτούς;
Αν έχεις κουραστεί βάλτα κάτω με τον άντρα σου να δείτε μαζί πώς μπορεί να ελαφρύνει αυτή η κούραση. Πρέπει να στραφείς εσωτερικά και όχι συγκρίνοντας τη ζωή σου με μια υπόθεση που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα.
Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.