Καλημέρα σε όλ@ς! Πριν 4 μηνες ηρθε στη ζωη μου εντελως ξαφνικά ο σύντροφός μου. Μιλάμε για τον κλασικό τύπο που ξέραμε ότι του αρέσουμε αλλά απορρίπταμε. Ε, μια μέρα λέω άντε ας το πιούμε το ρημάδι το ποτό και από τότε είμαστε ζευγάρι. Γενικά είναι πολύ ώριμος, έχει ήθος και μαζί περνάμε πολύ πολύ όμορφα. Με τον άνθρωπο αυτό συγκατοικήσαμε πρακτικά εξαρχής γιατί άπαξ και άρχισα να κοιμάμαι σπίτι του δεν γυρισα ποτε ξανα στο πατρικο μου. Ηταν κατι που δεν το ειχα σκεφτεί ούτε προγραμματίσει αλλα προεκυψε. Μου αρεσει παρα πολύ να κοιμόμαστε μαζί και να φτιαχνουμε καφε το πρωι, μου αρεσει να διαλεγουμε φυτα και να κανουμε κυριακατικα σουαρε. ΑΛΛΑ. Αυτη η συγκατοικηση εχει απο τη μερια μου, απο τον κυκλο μου εννοω, δεχτει τεραστια κριτικη. Χωρις φυσικα να εχω ρωτησει ποτε κανεναν την αποψη του για αυτό. Ειναι νωρις, γιατι να πας να πλενεις τα σωβρακα(!), δινεις δικαιωματα (ζουμε επαρχια), ανοιγεσαι πολυ, δενεσαι γρηγορα, καλα δεν τον παντρευτηκες κιολας καιποολλά ακομα. Γενικα εχω κουραστει να υπερασπιζομαι τις επιλογες και τη σχεση μου και για αυτο τον λογο εχω κοψει σταδιακα απο αρκετα ατομα. Και τωρα παμε στο ζουμι. Το χοτ θεμα δουλειες. Ο συντροφος μου δουλευει απειρες ωρες, απο το πρωι ως το βραδυ, μινιμουμ 6 και συχνα και 7 στα 7 και γενικα ειναι και τσαπατσουλης. Απο οταν όμως εμενε μονοσ έφερνε στο σπιτι καθαριστρια και άνθρωπο για να αναλάβει το σίδερο. Αυτο φυσικα συνεχισε να υφισταται και μετα απο μενα. Ακόμα έρχεται η κυρία για τις δουλειες και ακομα μασ σιδερωνουν τα ρουχα καθως και εγω ειμαι εργαζομενη και δεν εχω το κουραγιο καθε σκ να σιδερωνω 3 ωρες. Να πω σε αυτο το σημειο οτι το σπιτι ανηκει στον συντροφο και τα εξοδα δεν με αφηνει να τα πληρωσω γιατι λεει πως το ποσο ειναι μικρο οποτε προσπαθω να συνεισφερω αλλιως, πχ παω σουπερ μαρκετ και εξοπλιζω το σπιτι ή συμπληρωνω με ελλειψεις σε ποτηρια πιατα, απλωστρες κοκ. Το θεμα ειναι πως ουτε στον καθαρισμο με αφηνει να συνεισφερω οικονομικα και νιωθω ασχημα. Γενικα εχει οικονομικη ανεση (μεγαλυτερη απο τη δικη μου) και γενικα ως ανθρωπος του αρεσει πολυ να προσφερει. Ωστοσο προχθες η μητερα μου ελεγε πως δεν ειναι σωστο και να μου καθαριζουν αλλοι και να μη συνεισφερω οικονομικα. Οποτε ηθελα να ζητησω τη γνωμη της ομαδας. Ειμαι γαιδουρα; Πως μπορω να συνεισφερω επαξια στο σπιτι;

Πωωωωω κούρασηηη που όλοι ανακατεύονται στο σπίτι σου! Δεν είμαστε καλά που δίνεις αναφορά για το πού κοιμάσαι και ποιος πλένει τις πετσέτες!

Πρώτον, σταμάτα άμεσα να μιλάς στη μητέρα σου και σε όλους γενικότερα για τη συμφωνία που έχετε κάνει μεταξύ σας στο θέμα διαχείρισης του νοικοκυριού (και για ό,τι αφορά μόνο εσάς, γενικότερα). Μιλιά. Καμία πληροφορία. Γιατί ό,τι και να πεις θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου. Αν σε ρωτάνε να απαντάς γενικούρες τύπου «τα πάμε καλά», «τα έχουμε βρει», και τέτοια. Μονότονα και μέχρι τελικής πτώσης.

Δεύτερον, αυτός έχει δικό του σπίτι κι αυτός βγάζει περισσότερα, εσύ συνεισφέρεις ανάλογα με το εισόδημά σου. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και κανένας δεν εκμεταλλεύεται κανέναν. Οι σχέσεις είναι συναλλαγές, αλλά σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και η ψυχική ανταπόδοση, που ο καθένας εκτιμά μέσα στην ψυχούλα του. Τι να τον κάνεις αυτόν που συνεισφέρει οικονομικά αλλά σε υποτιμά; Και τι γίνεται αν κάποιος έχει αρκετά που φτάνουν για δυο δηλαδή; Να τα χαρίσει σε ιδρύματα για να έχει οικονομική ισότητα η σχέση;

Δηλαδή τι προτείνει η μάνα σου; Να τον χωρίσεις επειδή δεν έχεις όσα λεφτά έχει αυτός, ή να σταματήσετε το καθάρισμα και το σίδερο για να τα κάνεις εσύ, για να ξεπληρώσεις τη φιλοξενία; Κάτι τέτοιο υποψιάζομαι.

25

8

13

1

10

Error happened.