Θα κάνω μια ερώτηση ίσως πρωτότυπη, αλλά έχει καμία σας κρατήσει επαφές με γονείς/αδέρφια πρώην σχέσης;
Στο παρελθόν είχα μια κακοποιητική σχέση. Κάποια στιγμή λοιπόν χώρισα. Με τους γονείς του πρώην μου είχαμε κοντινές σχέσεις, με την έννοια ότι όταν για παράδειγμα ήταν στο στρατό πήγαινα συχνά σπίτι τους και συζητούσαμε, παίζαμε επιτραπέζια με τους γονείς και τον αδερφό του, με καλούσαν για φαγητό. Ήταν και περίοδος που δεν είχα πολλές παρέες συν καραντίνα, οπότε δεν είχα πολλές επιλογές και έβλεπα την επικοινωνία μαζί τους σαν διέξοδο. Γενικά ήταν αρκετά δοτικοί μαζί μου, τύπου οταν πήγαινα ήθελαν πάντα να με κεράσουν, ήταν αρκετά ανοιχτοί μαζί μου και έδειχναν να με συμπαθούν. Σε κάποια φάση που είχα να πάω 2 εβδομάδες να τους δω, μου έλεγαν αντε δεν θα περάσεις. Αθήνα μένω, όχι επαρχία, το τονίζω γιατί επαρχία είναι πιο συνηθισμένα αυτά. Το μόνο αρνητικό προς εμένα ήταν ότι είχαν υπάρξει μάρτυρες που ο πρωην μου είχε πάθει κρίση και φώναζε και μου μίλαγε άσχημα, και δεν πήραν καμία απολύτως θέση.
Όταν χωρισαμε, μετά απο λίγους μήνες η μαμά του και ο αδερφός του σταμάτησαν τα like στα social και δεν ξαναεπικοινωνησαν ούτε για ενα χρόνια πολλά. Θα μου πεις θες επικοινωνία με τους γονεις του κακοποιητικού πρώην; Γενικά σκέφτομαι πως και σε άλλες περιπτώσεις πρώην, όσο έχεις σχέση οι άμεσοι συγγενείς σε βομβαρδίζουν με like, σχόλια και μηνύματα και όταν χωρίζεις χάνονται ή σε σβήνουν από παντού κατευθείαν. Στενή επικοινωνία δεν θα την ήθελα, αλλά να σου στείλουν ένα χρόνια πολλά ή να πατήσουν ένα like, πιστεύω δεν είναι κακό με ανθρωπους που περάσατε χρόνο μαζί και συμπαθιόσασταν. Τουλάχιστον για τον πρώτο χρόνο, δεν μιλάω για πρωην που έχεις χωρισει πριν 5-6 χρόνια. Πως το βλέπετε εσείς;

Έψαχνα να βρω έναν τρόπο να σου εξηγήσω ότι οι γονείς του με αυτή τη συμπεριφορά δείχνουν ότι ξέρουν ότι ο γιος τους είναι κακοποιητικός και τον καλύπτουν, αλλά το είπες μόνη σου, γιατί το βίωσες στο πετσί σου. Αυτό που περιγράφεις δεν ήταν «ένα» κακό προς εσένα. Ήταν η συνενοχή η ίδια. Ήταν η προσωποποίηση της φρίκης. Είναι θεατρικό του Μπέργκμαν.

Είναι ωραία η χαβαλεδιάρική κουβέντα του κατά πόσο είναι οκ να κάνει μια μαμά λάικ στην πρώην του γιου της (κι εύκολη η απάντηση: δεν είναι καθόλου ΟΚ και πολύ κρίπι) αλλά εσύ έχεις σοβαρότερα πράγματα να σκεφτείς. Είναι δυστυχώς ένας πολύ κακός και πολύ επικίνδυνος συνδυασμός «κακοποιητικός γκόμενος/έλλειψη κοινωνικού ιστού γενικότερα/προσκόλληση σε ανθρώπους ακατάλληλους για προσκόλληση». Ότι αυτοί σε καλούσαν επανειλημμένα και σε κερνούσαν δεν σημαίνει ότι σε αγαπούσαν σαν κόρη.

Θες επικοινωνία με τους γονείς του κακοποιητικού πρώην, που ξέρουν ότι ο γιος τους είναι κακοποιητικός; Γιατί; Δεν είναι «άλλες» περιπτώσεις πρώην, είναι ένας ΚΑΚΟΠΟΙΗΤΙΚΟΣ πρώην, είναι μια κατηγορία από μόνη της, γιατί οι κακοποιητικοί είναι αυτοί που καταλήγουν να γίνονται γυναικοκτόνοι. Πώς να σου το πω να το καταλάβεις; Πρέπει να διαβάσεις κι άλλες ειδήσεις για να το συνειδητοποιήσεις; Νομίζεις ότι η βία κατά των γυναικών είναι κάτι που συμβαίνει ξαφνικά στα καλά καθούμενα; Υπάρχει ολόκληρο δίκτυο που το υποστηρίζει (γονείς) και γυναίκες που δεν το αντιλαμβάνονται (εσύ) και αυτές οι ομάδες είναι αγκαλιά, μεταφορικά αλλά στην δική σου περίπτωση, και κυριολεκτικά. Σε έπνιγαν για να μην καταλάβεις, για να μη μιλήσεις, για να μην ξυπνήσεις, και τα κατάφεραν μια χαρά. Ακόμα δεν βλέπεις πόσο κρίπουλες είναι.

Η απορία σου για το γιατί οι θείες του πρώην δεν σε παίρνουν για χρόνια πολλά είναι ότι η σχέση τους μαζί σου υπήρχε μόνο μέσω του ανιψιού και μπορεί να συνεχιστεί μόνο αν το κάνει σαφές ο ανιψιός ότι για κάποιο λόγο πρέπει να συνεχιστεί. Αν σε βομβαρδίζουν με λάικ οι θείες, να φρικάρεις πρέπει, όχι να θεωρείς ότι σε συμπαθούν. Γενικά, το ζήτημα δεν είναι να σε συμπαθούν αλλά να συμπαθείς εσύ, και να βάζεις μόνο αυτούς που συμπαθείς στη ζωή σου, και όχι όσους σου κάνουν στενό μαρκάρισμα χωρίς να γνωριζόσαστε καλά καλά.

48

2

1

1

Error happened.