Αγαπητή Λένα, το τελευταίο καιρό όλο και περισσότερες χώρες περιορίζουν τις εταιρείες που παράγουν αναψυκτικά, fast food κλπ επιβάλλοντας φόρους, λιγότερες επιτρεπτές διαφημίσεις κλπ ως τρόποι αντιμετώπισης της παχυσαρκίας. Θεωρείς ότι αυτά τα μέτρα είναι ορθά ή είναι ένας τρόπος ρίψης ευθυνών της κυβέρνησης πάνω στις εταιρείες αυτές αντί για την εύρεση πραγματικών λύσεων, όπως εκπαίδευση μαθητών σε υγιεινή διατροφή, φτηνότερες τιμές σε λαχανικά και φρούτα κλπ;

Σε σύνθετα προβλήματα δεν υπάρχει μόνο μια λύση, ούτε γίνεται να περιμένουμε να ολοκληρωθεί μια λύση για να προχωρήσουμε στην επόμενη, γιατί αυτό είναι αδύνατο, μιλάμε για ένα σύστημα που αλληλοτροφοδοτείται. Όλα τα μέτρα είναι απαραίτητα και δεν υπάρχει «πραγματική» λύση, όλες έχουν αρνητικές επιπτώσεις σε κάποιον. Ποιος θα ζημιωθεί λες αν με έναν μαγικό τρόπο μειωθούν οι τιμές σε λαχανικά και φρούτα;

Όταν μια κυβέρνηση βάζει περιορισμούς σε γιγαντιαίες εταιρίες όπως είναι οι κολοσσοί των φαστ φουντ δεν το κάνει εύκολα, ξέρεις τι λόμπι υπάρχουν από πίσω που πρέπει να καταπολεμηθούν; Οι κυβερνήσεις που τα καταφέρνουν κάνουν μεγάλες μάχες, παίζονται καριέρες πολιτικές σε αυτά τα θέματα. Δεν μεταφέρεται ευθύνη, ίσα ίσα, μια κυβέρνηση αναλαμβάνει ευθύνη και χάνει από φορολογία ενίοτε. Αυτό κάνουν οι κυβερνήσεις, ρυθμίζουν, δεν κυβερνούν ως βασιλιάδες. Έτσι θα έπρεπε, τουλάχιστον.

Γενικώς βλέπω πολύ συχνά έντονη καχυποψία όταν μια πολιτική απόφαση είναι προφανώς σωστή. Γιατί έτσι ρε παιδιά; Αυτά γίνονται μετά από κοινωνικές πιέσεις. Δεν είναι εξυπνάδα να βλέπεις συνομωσίες ή ανεπάρκειες. Πρέπει κάπως να γίνει κατανοητό ότι δεν υπάρχουν τέλειες λύσεις και πάντα υπάρχουν συμφέροντα που συγκρούονται, και δεν είναι καν μυστικά, φανερά είναι. Εντελώς φανερά.

15

15

2

Error happened.