Είναι στάνταρ σε κάθε ψυχοθεραπευτικό κύκλο πως @ ψυχοθεραπευτ@ θα κάνει κάποια διάγνωση; Πχ. εγώ έκανα στο παρελθόν 8 μήνες ψυχοθεραπεία και η ψυχολόγος δεν μου είπε ούτε κατά τη διάρκεια, ούτε στο τέλος, αν θεωρεί ότι έχω κάποια διαταραχή άγχους ας πούμε. Ενώ ακούω από γνωστές/γνωστούς που έχουν κάνει πως τους κάνουν διάγνωση για κατάθλιψη/διαταραχή προσωπικότητας/αγχώδεις διαταραχές. Τι ισχύει τελικά;
Στην Ελλάδα διαγνώσεις έχουν το δικαίωμα να κάνουν μόνο οι ψυχίατροι. Παρόλα αυτά ψυχολόγοι με κλινική εμπειρία δύναται να προσανατολίσουν κάποιον σε σχέση με μια πιθανή διάγνωση. Εγώ το κάνω αν κάτι είναι έκδηλο, άλλοι συνάδελφοι δεν το αγγίζουν καν, μιας και στην πραγματικότητα η διάγνωση δεν αφορά την ψυχοθεραπευτική διαδικασία, με την έννοια ότι ο θεραπευτής εστιάζει στο συναίσθημα και στο σύμπτωμα και όχι τόσο στην ταμπέλα. Σε κάποιους έχει ιδιαίτερη χρησιμότητα να βάλουν ένα όνομα σε αυτό που τους ταλαιπωρεί, και άλλοι δεν ενδιαφέρονται καν για αυτό. Και αυτό γιατί είναι ανακουφιστικό για κάποιον να ξέρει ότι αυτό που τον ταλαιπωρεί έχει όνομα και κάποιος άλλος μπορεί να τρομάξει ή να δυσαρεστηθεί.
Υπάρχει διχογνωμία σχετικά με το αν η διάγνωση είναι απαραίτητη και για το αν προσφέρει εν τέλει κάτι στον θεραπευόμενο ή στον ψυχοθεραπευτή. Και αυτό γιατί πολύ συχνά δεν υπάρχει μία σαφής διάγνωση, ή μπορεί να υπάρχει συννοσηρότητα, άρα η διάγνωση να καθίσταται δύσκολη ή/και επισφαλής.
4Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.
