Αγαπητη πανσοφη Εθνικη μας Λεσβια!

Θελω να κανω μια σταθερη σχεση και παραδεχομαι το λογο: για να εχω παρεα τα Σαββατοκυριακα και για να κανω και κανενα ταξιδι. Επισης για να ζησω εμπειριες που θελουν παντα δυο και να αποφευγω τα βλεμματα και τις ερωτησεις σε ξενοδοχεια που ρωτανε αν ερχομαι για δουλεια ή διακοπες και αναγκαζομαι να πω οτι ερχομαι για δουλεια (ναι, στην Κωλοπετεινιτσα), γιατι με ενοχλουν τα βλεμματα οταν λεω οτι ηρθα διακοπες μονη.

Η αληθεια ειναι πως μετα απο μια μεγαλη σχεση οδοστρωτηρα που με εστειλε 4 χρονια σε ψυχολογο για να μπορεσω να το ξεπερασω και μου αλλοιωσε και το χαρακτηρα (ημουν ενα ευχαριστο ατομο, αλλα δυστυχως μετα απο την wtf προδοσια και χειραγωγηση που εφαγα εγινα καπως δυσαρεστη να το πω, μισανθρωπος να το πω, παντως κατι καλο δε θα το πω), κατα βαση προτιμω να μεινω σινγκλ ολη μου τη ζωη. Οσο για το σεξ, τη βρισκω και με το δονητη μου.

Ομως, επειδη δε ζω σε σπηλια (θα ηταν το ιδανικο μου να μην υπαρχει τιποτα σχεδιασμενο για ζευγαρια και η καραντινα ηταν πολυ ευτυχης συγκυρια για μενα), δυστυχως δε μπορω να μεινω οντως σιγνκλ. Θελω να εχω εναν ανθρωπο να μοιραστω τη διασκεδαση και καποια χομπι. 4 χρονια τωρα ημουν τοσο βουτηγμενη στη θλιψη που εκανα πολυ χλιαρα πραγματα, ενω δυστυχως επειδη εγινα εντελως μιζερη απομακρυνθηκαν και οι ελαχιστοι φιλοι που ειχα. Κρατησα δυο τρεις αλλα με τους φιλους δε μπορεις να υπολογιζεις οτι θα βγαινεις καθε Σαββατο ουτε οτι θα σε συνοδευουν παντα σε ο,τι ζευγαριστικο δεις. Μου λειπει πολυ η ασφαλεια που ειχα με την πρωην μου, που καναμε τοσα πραγματα μαζι και που δε με απασχολουσε ποτε αν θα μπορεσω να βγω το Σαββατο ή αν θα μπορεσω να κανω εκεινη την εκδρομη που παντα ηθελα. Ειχα παντα ενα ατομο με το οποιο περνουσα καλα και στο οποιο υπολογιζα για να κανουμε τα περισσοτερα πραγματα μαζι.

Οταν με αφησε, εχασα και αυτη την ανεμελια, την ελλειψη ανησυχιας για εξοδους κλπ. Εχασα κατα βαση μια πολυ σημαντικη κολλητη. Ηθελα να παω σε μια εκθεση, πηγαιναμε. Ηθελα να δω μια ταινια, πηγαιναμε. Ηθελα εκεινο το μαγαζι, πηγαιναμε. Ολα ηταν ευκολα. Μακροπροθεσμα μου στοιχισε περισσοτερο η ελλειψη της με τη μορφη της συντροφιας και ακομη δυσκολευομαι να το ξεπερασω.

4 χρονια λοιπον ημουν τοσο θλιμμενη που με το ζορι πηγαινα σε ταινιες μονη, για φαγητο μονη, καποια ταξιδια μονη και γυρνουσα σπιτι ακομη πιο θλιμμενη απο ο,τι πριν παω, αλλα τουλαχιστον δεν ειχα το βαρος των τυψεων οτι χανω πραγματα απλως και μονο επειδη δεν εχω σχεση.

Και φυσικα δεν ηθελα να δοκιμασω ντειτινγκ με αυτη την ψυχοσυνθεση. Πλεον εχω περασει στη φαση του απολυτου κυνισμου, οπου δε με ενδιαφερει καν αν ξαναφαω κερατο και απορριψη, με ενδιαφερει μονο να εχω μια σταθερη παρεα.

Οποτε πλεον αποφασισα οτι στα 34 μου δε θελω να ειμαι αλλο μονη. Θελω απλα μια σχεση σταθερη για να κανω πραγματα και να μη στηριζομαι συνεχεια σε φιλους και γνωστους. Ομως, οντας 34, σκεφτομαι οτι ειναι πολυ δυσκολο να βρω σχεση.

Εσυ πανσοφη Εθνικη Λεσβια, ποσο ευκολο θεωρεις να βρεθει κατι σταθερο στην ηλικια μου (34)? Δεν εννοω να το εχω ολη μου τη ζωη, αλλα να κρατησει καποια χρονια.

Επισης, θεωρεις οτι στις λεσβιακες σχεσεις ισχυει λιγοτερο ο,τι στις στρειτ, οπου μερικες φορες επειδη καποιος θελει να παντρευτει, θα παραβλεψει οτι δεν ειναι ερωτευμενος και απλα θα βρει καποια να ταιριαζει σε καποιο βαθμο, χωρις αναγκαια να εχει πολλα συναισθηματα? Σκεφτομαι οτι επειδη οι λεσβιες δεν σκεφτομαστε απαραιτητα το γαμο οπως οι στρειτ, ισως να ειναι πιο σημαντικο για μας να ερωτευτουμε καποια για να κανουμε σχεση. Εγω αυτη τη στιγμη μπορω να μπω σε σχεση και χωρις να ειμαι ερωτευμενη, αρκει να εχω καποια κοινα ενδιαφεροντα για να κανουμε πραγματα. Δε με ενδιαφερει ο ερωτας, οσο κυνικο και αν ακουγεται. Ομως, θεωρεις οτι αυτο μπορει να το θελει και καποια αλλη, ειδικα στην ηλικια μου ή οι λεσβιες θελουμε μονο να ερωτευτουμε για να μπουμε σε σχεση?

Εσυ που εχεις δει τοσα και ξερεις τοσα, δωσε μου τα φωτα σου!! Εχω ελπιδες να μπω σε σχεση ή θα πρεπει να περιμενω να με ερωτευτει καποια, που σημαινει οτι θα περιμενω μαλλον μια αιωνιοτητα? Δεν περιμενω να βρω αμεσως καποια, αλλα εχεις καποια τιπς γιατι ειμαι ασχετη? Να δηλωνω οτι ψαχνω σχεση ή φαινεται απελπισια? Και τελος, ειναι αληθεια οτι αν ειμαι εσωστρεφης, δεν παιζει να βρω συντροφο επειδη οι λεσβιες γουσταρουν δυναμικες γυναικες (εγω οχι, αλλα ειναι κοινη πεποιθηση).

Για παντα μονη

Φιλενάδα, με τιμάς με τις προσφωνήσεις σου (να τα βλέπετε κι οι άλλες να παραδειγματίζεστε).

Κοίταξε να δεις, όπως τα περιγράφεις εγώ καταλαβαίνω ότι θα ήσουν ικανοποιημένη με μία πλατωνική συντροφική σχέση με μια γυναίκα (ή ίσως έναν γκέι άντρα;) στην οποία θα προτεραιοποιούσατε η μία την άλλη σαν συνοδοιπόρους και οι ερωτοδουλειές σας θα μπαίνανε σε δεύτερη μοίρα αν κι εφόσον υπήρχαν. 

Δηλαδή φαίνεται να θες μια συμφωνία μ’ένα πρόσωπο που θα ήταν “εγώ για σένα κι εσύ για μένα” και θα σου λυνόταν το ζήτημα της παρέας, του plus one, της αίσθησης μοναχικότητας, το πρακτικό του να μην τραβηχτείς σ’ένα θέατρο μόνη αν αυτό σαν ιδέα δεν σ’αρέσει. 

Αυτό δεν είναι ερωτική σχέση. Είναι πλατωνική φιλία, είναι συμφωνία, είναι ρύθμιση ζωής, είναι τέλος πάντων μια πρακτικότατη επιθυμία ρύθμισης της ιδιωτικής σου ζωής κατά τρόπο που ταιριάζει στο όραμα ζωής σου. 

Επομένως, θεωρώ άκυρες τις ερωτήσεις για τις λεσβιακές σχέσεις και τις λεσβίες γιατί δεν μου φαίνεται ότι αναζητάς μια λεσβιακή σχέση και δε μου φαίνεται απαραίτητο αυτό που ζητάς να το βρεις από λεσβία. Τέτοιες σχέσεις αλληλοφροντίδας και σύμπλευσης παραδοσιακά, αν αυτή η λέξη χωράει σ’ένα τέτοιο κείμενο, συμβαίνουν μεταξύ λεσβιών και γκέι. 

Τι σου προτείνω φιλενάδα. Αναδιατύπωση του τι θες και βουρ στο να το βρεις. Αν λες ότι θες σχέση οι άλλες θα καταλαβαίνουν κάτι άλλο απ’αυτό που εννοείς. Αν θες όσα είπαμε, πρέπει πρώτα να τα βάλεις σε λέξεις στο μυαλό σου και να πορευτείς προσανατολισμένη προς μία πλατωνική, υποστηρικτική συμφωνία με κάποιο άτομο που θέλει ακριβώς ό,τι κι εσύ. 

Σχέσεις σαν αυτές που περιγράφεις, υπάρχουν παντού στη ζωή απλώς δεν τις βλέπουμε γιατί δεν έχουν όνομα και κοινωνική αναγνώριση. Είναι ιδιωτικά συμπαγείς αλλά κοινωνικά μετέωρες. Γι’αυτό και ο τρόπος που γίνονται είναι ότι αφότου περάσεις μια περίοδο αρχικού ταιριάσματος μ’ένα πρόσωπο, κάποια στιγμή κάνετε μια συζήτηση σχετικά με το ότι αφού περνάτε τόσο καλά μαζί, γιατί να μην εντάξετε τη σχέση αυτή στη ζωή σας πιο σταθερά κι επίσημα; 

Ενώ έχω πολύ καθαρή εικόνα του πώς δομείται μια τέτοια σχέση, δεν μπορώ να το βάλω ούτ’εγώ σε λόγια γιατί έτσι όπως το σκέφτομαι στο χαρτί, ακούγεται σαν ανεκπλήρωτος έρωτας. Δεν είναι αλλά υστερούν οι λέξεις, μέχρι κι εμείς οι διαγαλαξιακές οντότητες δυσκολευόμαστε. 

Τώρα, όλ’αυτά στα λέω υπό τον όρο ότι δεν είσαι τόσο πληγωμένη/στενοχωρημένη/διαλυμένη ώστε απλώς αποφεύγεις μια έκθεση που θα σε έκανε ίσως να πληγωθείς ξανά. Τα λέω αποκλειστικώς διαβάζοντας αυτά που θες να αποκτήσεις. 

Γράφεις (κι εσύ και άλλες εδώ πέρα) τη φράση “στα 34” και “στην ηλικία μου”. Στην ηλικία σας, το 63% των γυναικών δεν έχουν καν τολμήσει να πουν ότι είναι λεσβίες. Αυτό συμβαίνει στην ηλικία σας, που μου την πετάτε και για πολύ. Για βγείτε λίγο με τριαντάρες από εφαρμογές, να σας πω πόσα “μ’αρέσουν οι γυναίκες και ψάχνω κάτι” vs “εμ, τώρα ξεκίνησα ν’αποδέχομαι αυτή την πλευρά του εαυτού μου” θ’ακούσετε. Τα 30 είναι εφηβεία για μας, πάρτε το χαμπάρι να μη χαλάτε την ψυχούλα σας. 

Υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες στρέιτ και λεσβίες και ό,τι άλλο υπάρχει που θα ήθελαν να ρυθμίσουν τη ζωή τους όπως θες να τη ρυθμίσεις εσύ. Υπάρχουν βέβαια και γκέι άντρες, το ξαναλέω γιατί είναι απίθανο να δημιουργηθούν ερωτικής υφής παρεξηγήσεις μακροχρόνια και λόγω κουλτούρας, ομοφοβίας και άλλων δεινών, αρκετοί είναι εξαιρετικοί στο να διαχωρίζουν τις σχέσεις φροντίδας από τις σεξουαλικές σχέσεις.

Ως προς το πού θα βρεις το άτομο, προτείνω να εξασκηθείς στο να έχεις τις κεραίες σου ανοιχτές ώστε όταν γνωρίσεις ένα πρόσωπο που από κάποιο σχόλιο, κάποια κίνηση, κάποια κουβέντα αισθανθείς ότι έχεις παρόμοιες ανησυχίες μ’εσένα και βιώνει μια συνθήκη μοναξιάς χωρίς ωστόσο να επιδιώκει ερωτικό δεσμό, ε, είναι η ώρα να καταστήσεις εαυτόν διαθέσιμον. Κυκλοφόρησε σε πράγματα που επαναλαμβάνονται. Καμιά φωτογραφική λέσχη, καμιά λέσχη βιβλίου, καμιά ομάδα απ’αυτές που πάνε και κάνουν δράσεις στη φύση. Ψάξου με χώρους που χωράνε εναλλακτικούς τρόπους ζωής, ίσως λίγο πιο χίπικους να το πω, που τραβάνε κόσμο που απορρίπτει την σεξοκεντρική κουλτούρα να το πω; Όπου ακούς “αυτός ο τρόπος ζωής μας αρρωσταίνει”, “είναι ανώμαλο οι φίλοι να είναι περιττοί”, “γιατί δηλαδή εγώ να βάλω πρώτο στη ζωή μου ένα γκόμενο και όχι την κολλητή μου”, “ο γάμος καταλήγει σε διαζύγιο, αν μπορούσα θα παντρευόμουν την καλύτερή μου φίλη”, “ζω σε κοινόβιο θες να’ρθεις” έχεις πιθανότητες να γνωρίσεις ένα άτομο που βιώνει τις ίδιες συναισθηματικές ανάγκες μ’εσένα. Αναφέρομαι σε εναλλακτικούς χώρους όχι γιατί εκεί δεν θα συναντήσεις περίεργο κόσμο αλλά γιατί η συμπόρευση εκτός ερωτικής σχέσης θέλει ή τύχη ή σχέδιο και είναι όλα ευκολότερα όταν πέσεις πάνω σε κύκλους που ξέρουν τι σημαίνει ρομαντική φιλία, πλατωνική συγκατοίκηση, που έχουν εικόνα του τι περιλαμβάνει η φράση “the politics/ethics of care” (σου συστήνω να μάθεις κι εσύ), που έχουν πράγματι σκεφτεί κι επιθυμήσει να ρυθμίσουν τη ζωή τους με μη σεξουαλικούς συντρόφους. 

Τέλος πάντων, όλα τούτα μόνο αν έχουν νόημα αν κατάλαβα καλά τι ψάχνεις, αλλιώς θ’ακούγουμαι σαν τον Τσουκαλά όταν του απεθύνουν ερώτηση. 

*Δεν έπιασα καθόλου αυτά που λες για τον έρωτα γιατί ήδη έγραψα πολλά. Έχω να πω διάφορα για τον τρόπο που φαίνεται να πιστεύεις ότι δεσμεύονται οι γυναίκες με γυναίκες, θα φροντίσω να γράψω τίποτα στο μέλλον. 

Επίσης φιλεναδάρες, λόγω υποχρεώσεων στο χωροχρονικό μου συνεχές-κάτι με καθήκοντα σε μαύρες τρύπες-θα με βλέπετε λίγο αραιότερα. Όταν με το καλό βουλώσω τις τρύπες στο σύμπαν, επανέρχομαι.

Η εικόνα του κειμένου είναι από το “Can you ever forgive me”, ένα έπος για τις πλατωνικές σχέσεις και τη σημασία τους στη ζωή των γκέι και των λεσβιών.

13

8

2

Error happened.