Πολυαγαπημένη θεότητα, Εθνική μας Λεσβία. Αρχικά ευχαριστούμε που υπάρχεις, ηταν μια προσθήκη του νέου σαιτ που άξιζε. Εχω μια basic ερώτηση: πότε θεωρείς είναι η κατάλληλη στιγμή να κανεις coming out σε νεοαποκτηθείσαντες φιλίες, χωρίς να νομίζουν ότι τις κορόιδευες τόσο καιρό ή οτι δεν τις εμπιστευόσουν;

Σε ευχαριστούμε για όλες τις απαντησάρες!

A, να μια ερώτηση για την οποία αξίζει να ταράξω την γαλήνια ηρεμία μου. 

Δεν θεωρώ φιλενάδα μου. Μπορείς να το κάνεις σαν “καλησπέρα, Ιουλία, λεσβία, τι κάνετε, πώς είστε” και μπορείς και να μην το κάνεις ποτέ. Μπορείς να το πεις όποτε θες ή να μην το πεις. 

Το coming out είναι δικό σου. Δεν είναι κάτι που χρωστάς σε κόσμο επειδή μιλάτε. Δεν είναι κάτι που “δίνεις” στον κόσμο που “το αξίζει”. Το ότι κάνεις παρέα μ’ένα άτομο, το ότι είστε κοντά, δεν σημαίνει ότι το άτομο αυτό “δικαιούται” να ξέρει. 

Δεν οφείλεις ν’αποκαλύψεις προσωπικές σου πληροφορίες για να κάνεις κάποια να νιώσει καλύτερα επειδή την “εμπιστεύεσαι”. Είναι about you, όχι about everybody else. Αν κάποια φίλη σου πει κάτι του στυλ “με προσβάλλει που δεν μ’εμπιστεύτηκες” πες της “κι εμένα με προσβάλλει που ανταποκρίνεσαι σε μια προσωπική πληροφορία καθιστώντας τον εαυτό σου το επίκεντρο και επίσης, με προσβάλλει η αφόρητη άγνοια που δείχνεις σχετικά με τις διάφορες αρνητικές εσωτερικεύσεις που έχει κάνει η μέση ομοφυλόφιλη γυναίκα όλη της τη ζωή but i don’t cry about it, do i;”. 

Έχουμε γκώσει απο φιλίες γεμάτες αγνά κίνητρα που σπρώχνουν τα ομοφυλόφιλα άτομα στην “αποκάλυψη” για να νιώσει ικανοποίηση και αξία η φίλη ή ο φίλος. Έχουμε γκώσει στον κόσμο που πιστεύει ότι επειδή δεν είναι ομοφοβικός “αξίζει” να ξέρει. Έχουμε γκώσει σε τέτοιο βαθμό που αναρωτιόμαστε πότε οφείλουμε ν’αποκαλύψουμε μια πληροφορία που για κάποιες είναι μεν πολιτική τοποθέτηση και ανοιχτό κεφάλαιο στη ζωή τους, για άλλες όμως παραμένει ιδιωτικό ζήτημα. 

Πες το όταν θες. Αν νιώθεις ότι θα στην πουν, μπορεί να κάνεις προβολές, μπορεί όμως να έχεις πιάσει κάτι. Από την εμπειρία μου θα σου πω ότι συνήθως οι άνθρωποι σε εκπλήσσουν. Ότι οι άνθρωποι που είναι καιρό κοντά σου και “δεν ξέρουν” επίσημα, μια χαρά ξέρουν απλώς σε σεβάστηκαν και σε άφησαν να υπάρχεις άνετα μαζί τους. Δεν μπορούμε να κρυφτούμε απ’τους οικείους μας τόσο καλά. Όλο και κάτι θα μας ξεφύγει, ένα “ο άνθρωπος με τον οποίο ήμουν τότε”, “η τότε σχέση μου”, “το άτομο με το οποίο είμαι”, όλο και κάτι, υπερβολικά ουδέτερο, υπερβολικά προσεγμένο, υπερβολικά απρόσωπο. Οι άνθρωποι δεν περιμένουν ν’ακούσουν “η κοπέλα μου”, η μη αναφορά είναι ένδειξη κι αυτό το ξέρει ο περισσότερος κόσμος. Σε γενικές γραμμμές, μια ετεροφυλόφιλη γυναίκα άνω των 25 δέχεται τέτοια κοινωνική πίεση να ζευγαρώσει, που όταν το κάνει δεν είθισται να το κρύβει τόσο πολύ όσο εμείς. Υπάρχει ένας τρόπος έκφρασης διαφορετικός που απλώς φαίνεται σ’αυτούς που ξέρουν να βλέπουν και ακούνε τι λες. Οπότε, μια παρέα εντός της οποίας επισήμως κρύβεσαι, έχει τριβή μαζί σου, δεν θα σοκαριστεί αν αποφασίσεις ποτέ να το πεις. Μια παρέα που θα σοκαριστεί, δεν σε πρόσεχε αρκετά. Αξιολόγησέ το όπως θες. Το “δεν σου φαίνεται” αφορά γονείς σε άρνηση, περιβάλλοντα δουλειάς και αγνώστους. Μια φίλη θα έχει αρκετή τριβή μαζί σου ώστε να έχει τις πληροφορίες που δεν ξέρεις ότι καθιστάς διαθέσιμες. Όλες δίνουμε, γι’αυτό πολλές από μας όταν κάναμε την αποκάλυψη ακούσαμε ένα “έλα ρε, σοκ, αλήθεια” ή ένα “το υποψιαζόμουν αλλά σ’ευχαριστώ που μου το είπες”.

Επίσης, αν μου έλεγες πόσο χρονών είσαι θα γινόμουν πιο χρήσιμη. Αν είσαι μικρούλα, 18-25 που λένε και τα σάιτ γνωριμιών, είναι μια απορία που εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο του ποια είσαι και τι κάνεις στο μάταιο τούτο κόσμο. Αν είσαι μέχρι να πούμε mid 30s, ίσως έχεις διαγνώσει ορισμένες κοινωνικές παθογένειες σε σχέση με το entitlement στο coming out μας και αναρωτιέσαι πώς να διαχειριστείς την ανάγκη σου για ανήκειν με τους πολύ περιορισμένους χώρους που το ανήκειν αξίζει. Αν είσαι άνω των 40, που δεν το βλέπω, ίσως ακόμη δεν έχεις καταφέρει να διαχειριστείς εκείνη την ντροπή που μπόλιασε τις λεσβίες που κατάλαβαν τι και πώς στα 90s.  Στείλε μου αν θες καμιά λεπτομέρεια να σε βοηθήσω πιο συγκεκριμένα. 

Έχω άλλα να πω άραγε; 

Έχω. 

Θα’ρθει κόσμος που θα σου πει “ναι αλλά εγώ το έλεγα για να νιώσεις άνετα”, “ναι αλλά ρώτησα για να μ’εμπιστευτείς”. Μια χαρά απ’την πλευρά τους αλλά κι εσύ έχεις δικαίωμα να αξιολογήσεις βάσει του ποια είσαι. Το αν κάτι είναι νοιάξιμο ή εγωισμός, το αποφασίζουμε εμείς κι οι αξίες μας. Εγώ για παράδειγμα, στους πλανήτες που κινούμαι, πάντα ρωτάω τις άγνωστες εξωγήινες που συναντώ για το τι ρόλο βαράνε στον σεξουαλικό προσανατολισμό. Το κάνω γιατί είμαι εντάξει με το να με απορρίψουν ως αδιάκριτη, γιατί δεν είμαστε φίλες,  γιατί είμαι λεσβία και θέλω να κάνω παρέα με το είδος μου, γιατί μ’αρέσει να συζητάω αυτά που θέλω εγώ και δεν καταδέχομαι να μαζέψω την ουράνια γλώσσα μου για να μην ακουστώ “πολύ λεσβία”, το κάνω και γιατί αλλιώς είναι να ρωτάει η από κάτω κι αλλιώς η από πάνω. 

Έτσι κι εσύ έχεις κάθε δικαίωμα να απαιτήσεις απ’τις φίλες σου να σεβαστούν το δικαίωμά σου να πεις αυτό που θες όταν θες και να τους εξηγήσεις, αν σε νοιάζει να εξηγήσεις, ότι “στο λέω τώρα γιατί τώρα ένιωσα άνετα και το να τοποθετείς τον εαυτό σου στο επίκεντρο είναι κάτι που με κάνει να νιώθω άσχημα”. Έχεις δικαίωμα ν’απαιτήσεις τις συνθήκες ζωής που θες και έχεις δικαίωμα να εκφράσεις την δυσαρέσκεια που νιώθεις με μια αντίδραση του στυλ “καλά μωρή Ευτέρπη, τόσα χρόνια δε μου το’πες, με γουστάρεις καλέ” ωραία και στρωτά όπως την εξέφρασες εδώ. Ο περισσότερος κόσμος (που επιλέγουμε εμείς) καταλαβαίνει, σ’αυτό επιμένω. Ο κόσμος που το κάνει θέμα, που σε πρήζει, που σ’εκβιάζει με ατάκες του στυλ “ναι, αλλά μου’λεγες ψέματα, κάνε αυτό για ν’αποδείξεις ότι” δεν αξίζει να’ναι τσίχλα στο παπούτσι κολλημένη από νταλίκα πατημένη. 

Lesbo out. 

ΥΓ. Έχω μια υποψία ότι πολλές φιλενάδες θα ζητήσουν διευκρινίσεις σε σχέση με την απάντηση. Ρίχτε μου, αντέχω. Σε αντίθεση με σας, αράζω ολημερίς σε μια αιώρα απλωμένη στο χωροχρονικό συνεχές, έχω χρόνο για εξηγήσεις.

33

2

Error happened.