Σου γράφω μετά από μήνες σκέψεων και προβληματισμού. Και επειδή δεν μπορώ να μιλήσω για το θέμα αυτό σε κάνεναν. Θα ήθελα τη γνώμη σου για ένα ζήτημα που έχει προκύψει στην ζωή μου τον τελευταίο χρόνο και δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ. Για ευνόητους λόγους, ας με πούμε Κ, είμαι 19 ετών φοιτήτρια σε κολλέγιο, και από τον Οκτώβρη και μετά είμαι ερωτευμένη με μία από τις λέκτορες μου. Ξέρω, ξέρω: είμαι μικρό και χαζό και θα μου περάσει, είναι ιδέα μου είναι υπερβολή, σκέφτομαι ανοητα πράγματα κλπ κλπ. Ας πούμε ότι ισχύουν όλα αυτά, δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρω αν πρέπει να της πω κάτι, να κάνω κάτι να την προσεγγίσω. Επίσης να πω ότι χάρη σε αυτή κατάλαβα ότι τελικά μου αρέσουν οι γυναίκες (άλλο σοκ, αλλά αμέσως όλα ξεκαθάρισαν και ποτέ δεν ήμουν πιο χαρούμενη!). Εκείνη είναι εξαιρετική, υπέροχα ταλαντούχα, με χιούμορ και – φυσικά – γνώσεις και κάθε φορά που έχουμε μάθημα μαζί της κολλάω το πρόσωπό μου στην οθόνη και την κοιτάω (έχω συνδέσει το λάπτοπ με την πλάσμα, αυτό θα πω μόνο). Εκείνη προφανώς με αντιμετωπίζει όπως όλες τις φοιτήτριες και τους φοιτητές της, εννοείται αφού όλα αυτά είναι στο κεφάλι μου μόνο. Νομίζω έχω πάθει εμμονή μαζί της, και το λοκνταουν δεν βοηθάει. Όχι τίποτα άλλο, δεν μπορώ ούτε να τη δω από κοντά ούτε τίποτα. Να της πω κάτι; Αλλά πώς; Δεν θέλω να την φέρω σε δύσκολη θέση, ούτε να της δημιουργήσω πρόβλημα στη δουλειά της (ούτε στη ζωή της γενικότερα, ούτε τίποτα απολύτως. Θέλω μόνο να της πω ότι κοιμάμαι και ξυπνάω με την σκέψη της και θα σκότωνα να μιλούσαμε μία φορά οι δυο μας, όχι για τα μαθήματα. Έχουμε μιλήσει, μόνο μία φορά, αλλά ήταν για μία εργασία. Εκείνη επαγγελματίας και εξαιρετική, εγώ όμως έλιωνα. Νομίζω πρέπει να είναι 30, όχι παραπάνω. Και ίσως να είναι κι εκείνη ομοφυλόφιλη, κρίνοντας από τον τρόπο που χειρίζεται όλα τα θέματα αλλά και από τα κείμενα που κάνουμε στο μάθημά της. Να της πω κάτι ή ρισκάρω τη θέση της στο κολλέγιο και την δική μου επίσης; Νομίζω ότι και να της έλεγα θα ήταν ευγενέστατη. (Disclaimer: εκείνη δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα για να ξεκινήσει ή να το ενθαρρύνει με κάποιο τρόπο όλο αυτό θα ήθελα να είμαι ξεκάθαρη) Θέλω όμως να ξέρει τι νιώθω. Κι ότι είναι ο λόγος που συνεχίζω τις σπουδές μου και όχι μόνο αυτό: έχουν βελτιωθεί απίστευτα και οι βαθμοί μου!! Είμαι τρελή;; Μήπως είναι όλα ιδέα μου;; Αξίζει το ρίσκο;; SEND HELP
Δεν γίνεται να είναι η ιδέα σου πως είσαι ερωτευμένη , όλα αυτά που περιγράφεις είναι δηλωτικά ενός ερωτευμένου ανθρώπου. Αλλά είναι εννοείται η ιδέα σου πως αυτή η γυναίκα- σε σύγκριση με όλες τις υπόλοιπες πιθανές συντρόφους- είναι η καταλληλότερη. Είναι ένας άνθρωπος που δεν γνωρίζεις ή μάλλον γνωρίζεις κάτω από πολύ συγκεκριμένες ειδικές συνθήκες. Η δε θέση της ως καθηγήτρια ίσως την καθιστά στο μυαλό σου ένα άτομο σοβαρό, εμπιστοσύνης, και ίσως μπορεί να σκέφτεσαι πως αν εναποθέσεις στα χέρια της τον σεξουαλικό προσανατολισμό που μόλις ανακάλυψες, εκείνη θα το χειριστεί με μεγαλύτερη προσοχή σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη.
Φαντάζομαι πως σε ένα βαθμό κάθε ερωτευμένος άνθρωπος γνωρίζει πως το συναίσθημα του, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο σχετίζεται με τις δικές του επιθυμίες, παρά με το αντικείμενο του πόθου, αλλά αυτή η πληροφορία δεν αρκεί για να σταματήσει τον έρωτα- και καλώς, γιατί τι θα ήμασταν χωρίς αυτόν; Σαφώς η καραντίνα και η έλλειψη ελευθερίας κάνουν το συναίσθημα του έρωτα πιο αναγκαίο από ποτέ.
Αν αυτό που βιώνεις είναι τόσο δυνατό και επίμονο όσο το περιγράφεις, στη θέση σου θα περίμενα έως ότου να τελειώσω το κολλέγιο ή έστω να ολοκληρώσω τα μαθήματα που θα είχα μαζί της.
Tα σχόλια είναι προσβάσιμα μόνο στα μέλη της Womanlandia. Για να γίνετε μέλος, πατήστε εδώ.